หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2563 ลำดับที่ 86 วันที่ 2 ตุลาคม 2563 (1/2)

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2563 ลำดับที่ 86
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 2 ตุลาคม 2563 (1/2)

มีความสุขกันทุกคน วันนี้ก็เป็นวันปวารณาออกพรรษา เผลอแป๊บเดียวออกพรรษากันแล้ว ญาติโยมพี่น้องของเราก็พากันมา เห็นแล้วก็ดีใจ ภูมิใจ ฝักใฝ่ในบุญในกุศลกัน ไม่ว่าอยู่ที่ไหน อยู่ที่บ้านก็ทำบ้านให้เป็นวัด ทำกายให้เป็นวัดทำใจให้เป็นพระ มีโอกาสได้สร้างบุญสร้างกุศล ทำน้อยก็เป็นของเรา ทำมากก็เป็นของเรา มีโอกาสได้ทำ

พระเราชีเราก็สมัครสมานสามัคคี ให้มีความขยันหมั่นเพียร มีความรับผิดชอบต่อตัวเรา ต่อส่วนรวม อย่าไปเห็นแก่ตัวเราเสียสละสมมติภายนอกมาแล้ว เราก็ต้องพยายาม มีความขยัน มีความรับผิดชอบ มีความสอดส่องดูแลทุกข์สุขดูแลซึ่งกันและกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อยู่น้อยคนก็มีความสุข อยู่หลายคนก็มีความสุข ไม่ใช่ว่าเอาตัวใครตัวมัน

กว่าจะได้มาเป็นสถานที่น่าอยู่น่าอาศัยน่ารื่นรมย์ได้ ก็อาศัยความขยันของทุกคนช่วยกัน ที่พักที่อาศัย ที่หลับที่นอนท่านถึงบอกว่าให้รอบรู้ในดวงวิญญาณในกายของเรา รอบรู้ในกองสังขาร รอบรู้ในสมมติในสิ่งที่เราเข้าไปยุ่งเกี่ยวทำหน้าที่ของเราให้ดี ทำเรื่องของเราให้ดี ดูแลเรื่องของเราให้จบ แล้วก็ล้นออกไปสู่สมมติ ไม่ใช่เอาแต่งอมืองอเท้าเอาแต่ความเกียจคร้านเข้าครอบงำ

ความเกียจคร้านเกิดขึ้นกับผู้ใด เกิดขึ้นครั้งหนึ่ง ครั้งที่ 2 ก็ตามมา ครั้งที่ 3 ก็ตามมา ถ้าเราขัดเกลาความเกียจคร้านออกไป เราชนะความเกียจคร้านครั้งที่ 1 ครั้งที่ 2 ครั้งที่ 3 ก็ตามมา ก็จะเกิดความขยันหมั่นเพียร

มองโลกในทางที่ดี คิดดีทำดี ตั้งแต่ต้นเหตุ ไม่ใช่เอาตั้งแต่ทะเลาะเบาะแว้งกัน กูดีมึงดี มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่เขาทะเลาะกัน คนฉลาดเขาจะแก้ไขตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง ตั้งแต่การคิด การทำ การพูดการจา การกระทำการลงมือให้ถึงพร้อม อะไรที่จะเป็นประโยชน์ ทุกเรื่องในชีวิต ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ตั้งแต่ความคิดซึ่งเป็นส่วนนามธรรม ทั้งส่วนรูปธรรมจนกระทั่งถึงเวลาขบเวลาฉัน เราก็ไม่ให้กิเลสเข้าครอบงำ ใจเกิดกิเลสเราละกิเลส กิเลสหยาบกิเลสละเอียด กิเลสมาจากภายนอก หรือมาจากภายใน เราต้องสำรวจตรวจตราให้เรียบร้อย ทุกสิ่งทุกอย่าง

ทุกคนเกิดมาก็เพื่อที่จะแสวงหาความสุข เดินให้ถูกทางถูกที่ เราก็จะถึงจุดหมายปลายทางกัน ไม่ถึงช้าก็ต้องถึงเร็วอะไรที่จะเป็นบุญ บุญมากบุญน้อย บุญใกล้บุญไกล เราก็พยายามรีบเอา

ความตายนี่ไม่ได้เลือกการเลือกเวลา เผลอแป๊บเดียวมันก็จะเล่นงานเอา หลวงพ่อนี่ก็เกือบไปหลายทีแล้ว แต่เขาก็รั้งเอาไว้ รั้งเอาไว้ยังไม่ให้ไป สมมติยังไม่เรียบร้อย สภาวะร่างกายก็ไม่ค่อยจะแข็งแรง อะไรนิดๆ หน่อยๆ มันก็ทรุดลงเลยทีเดียว ไม่เหมือนกับอายุยังน้อย กำลังกายก็แข็งแรง เดินเพียงแค่ 2-3 นาที สภาพร่างกายก็จะไปไม่ไหวแล้ว ก็จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ทำหน้าที่ให้เกิดประโยชน์มากที่สุดขณะที่ยังมีกำลังอยู่

ขณะที่อยู่ด้วยกัน เราก็ช่วยกัน อย่าไปงอมืองอเท้า กว่าจะได้มาเป็นปึกเป็นแผ่นได้ ก็อาศัยความเพียรของทุกคน อาศัยความขยันของทุกคน ทั้งฆราวาส ทั้งพระทั้งชีให้ช่วยกัน ความเป็นระเบียบเรียบร้อยทั้งภายนอกทั้งภายใน

ข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ มีไว้ก็เพื่อความเป็นระเบียบ มีเอาไว้ก็เพื่อกำจัดกิเลส คนมีกิเลสหนาก็ข้อวัตรเยอะ คนมีกิเลสน้อยก็ข้อวัตรน้อย ไม่มีกิเลสก็ดูใจตัวเดียว มีตั้งแต่ดูใจตัวเดียว

ในหลักธรรมจริงๆ แล้วท่านก็บอกให้ละชั่ว ทำดี ทำใจให้สะอาดบริสุทธิ์ ทำอย่างไรเราถึงจะเข้าถึงตรงนี้ เพราะว่าใจของคนเรานี่หลงนะ หลงมาตั้งแต่ยังไม่ได้เกิดโน่น แต่เราอย่าไปเอาถึงขนาดนั้น เราเอาดูใจซึ่งอยู่ในกายของเรา หลงมาสร้างภพมนุษย์เนี่ย ค้นคว้าภายในกายของเราให้เห็น ให้เจอ แยกแยะให้ได้ ชี้เหตุชี้ผลให้ได้ จนใจอยู่ในโอวาทของสติปัญญาของเรา จนมองเห็นหนทางเดิน ว่าเราจะได้กลับมาเกิดหรือไม่กลับมาเกิด ขณะยังมีร่างกายอยู่นี่แหละ ดูอยู่ในกายของเรานี่แหละให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น อย่าไปปล่อยโอกาสทิ้ง ทุกลมหายใจมีค่ามากมายมหาศาล ก็ต้องพยายามกัน

เอ้า ทุกคนพากันไหว้พระ