หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2559 ลำดับที่ 9 วันที่ 14 กันยายน 2559
ชื่อตอน
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2559 ลำดับที่ 9 วันที่ 14 กันยายน 2559
บันทึกเสียงเมื่อ
ชุด
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2559
ถอดความฉบับเต็ม
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2559 ลำดับที่ 9
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 14 กันยายน 2559
ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกของเราให้ชัดเจน ตั้งแต่ตื่นเช้าขึ้นมาเราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง เราได้สํารวจใจของเราแล้วหรือยัง ถ้ายังก็เริ่มเสียนะ อย่าพากันปล่อยวันเวลาทิ้งเสียดายเวลา ทุกลมหายใจเข้าออกมีคุณค่ามากมายมหาศาล
การสํารวจใจการแก้ไขใจของเรา แก้ไขสมมติอะไรผิดอะไรถูก อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรควรดำเนิน ให้เรารีบแก้ไขเสียขณะที่เรายังมีลมหายใจอยู่ ถ้าหมดลมหายใจก็หมดโอกาสทันที มีตั้งแต่เรื่องวิบากของกรรม เรื่องบุญเรื่องบาป อะไรควรละ อะไรเป็นอกุศลก็ควรละเสีย อะไรเป็นกุศลก็ควรเจริญ
ตื่นเช้าขึ้นมาเราก็รีบพิจารณาใจของเราหรือเรียกว่าปฏิสังขาโย ในภาษาธรรม ‘ปฏิสังขาโย’ พิจารณาใคร่ครวญ มองเห็น อะไรคือส่วนรูป อะไรคือส่วนนาม พระพุทธองค์พระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องอะไร เรื่องอัตตาเรื่องอนัตตา เรื่องการเดินปัญญา ละกิเลส แยกรูปแยกนาม ทำใจให้สะอาด
การได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่านทุกคนมีกันเต็มเปี่ยม ในการขัดเกลากิเลสก็อยู่ที่ตัวของเรา ไม่ใช่เรื่องของคนอื่น การทำบุญให้ทาน เรามีโอกาสได้ทำร่วมกัน วันนี้ตั้งแต่เช้า ตั้งแต่วานนี้ฝนฟ้าก็ตกลงมา เห็นว่าพายุเข้าก็คงจะอีกเป็นวันหรือสองวัน ความชุ่มฉ่ำร่มรื่นร่มเย็นก็ตามมา ธรรมชาติต้นไม้ก็ได้รับความร่มรื่นร่มเย็น มีโอกาสก็พากันปลูกต้นไม้ ดูแลต้นไม้ ดูแลธรรมชาติ ยังธรรมชาติให้น่าอยู่น่าอาศัยกัน ไม่ว่าพระว่าโยมว่าชีก็ช่วยกันทุกอย่าง อะไรที่จะเป็นบุญ อะไรไม่ดีเราก็ช่วยกันทำให้มันดี อะไรที่ดีแล้วก็ทำให้มันดียิ่งๆ ขึ้นไป ก็จะสร้างประโยชน์กันมากมาย
วันนี้ก็ขอนิมนต์พระทุกองค์ทุกรูป แล้วก็แม่ชีทุกท่านลงที่ศาลา ลงอยู่ที่ศาลาเมรุ ศาลารวมญาติ เห็นว่าจะฌาปนกิจศพของคุณยายในบ้านเพี้ยฟานมานิมนต์เอาไว้ ท่านก็ขอนิมนต์พระในวัดของเราทุกองค์ทุกรูปกับแม่ชีทุกท่านให้ลงที่ศาลา ไปช่วยกันสงเคราะห์ฌาปนกิจศพให้คุณยายอุบล ซึ่งเป็นแม่บ้านของตาหมานตากํานันเก่า ก็ได้วายชนม์ตายไปในวันสองวันแล้วแหละ จะนํามาเผาวันนี้ ก็ขอนิมนต์ประมาณสักบ่ายโมง เที่ยงครึ่ง เที่ยงครึ่งพากันไปที่ศาลารวมญาติกัน
ความตายไม่ได้เลือกกาลเลือกเวลา ไม่ว่าเด็กไม่ว่าผู้ใหญ่มารับเอาโลง วันละโลง วันละ 2-3 โลง ก็มีทุกวันเลย เดี๋ยวนี้ไปรอบเมืองเลย 7-8 ตำบล ที่มารับเอาโลงศพทุกวันๆ ทุกวันได้ยินข่าวว่าพากันมา มารับเอาโลง ตายแล้วก็อนุเคราะห์กันไป ช่วยเหลือกันไปเท่าที่โอกาสจะเอื้ออํานวยให้ มีโอกาสได้สร้างบุญ ไม่ว่าบุญอะไรเรามีโอกาสให้รีบทำ
ทางมหาเจดีย์ก็ช่วยกันทำ ก็คงจะได้ขึ้นตั้งเสากันเร็วๆ นี้แหละ มหาเจดีย์ ทำดูแลต้นไม้ปลูกต้นไม้รอบข้าง ทั้งทางโรงเรียนก็ช่วยกันทำ งานหลายอย่างหลายด้าน อีกประมาณใกล้ๆ สิ้นเดือนก็จะได้นําหินหยกมาจากอิตาลี หินหยกขาวมาแกะพระพุทธรูปองค์ใหญ่เพื่อที่จะประดิษฐานเอาไว้ในมหาเจดีย์ มีโอกาส โอกาสเปิดกาลเวลาเปิด ก็ขอเชิญพี่น้องเรามาร่วมกันมาช่วยกัน กําลังกาย กําลังใจ กําลังทรัพย์มายังบุญตั้งกองบุญเอาไว้ ฝากเอาไว้ในแผ่นดินเป็นสมบัติของส่วนกลาง
เรามีโอกาสมากเราก็ได้ทำ โอกาสน้อยเราก็น้อมใจเข้ามาอนุโมทนาสาธุ อย่าไปอคติ อย่าไปเพ่งโทษ มันเป็นบาปกรรมเกิดขึ้นในใจของเรา เห็นคนอื่นได้ดีไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็อนุโมทนาสาธุในส่วนบุญ เราก็จะมีส่วนร่วมในการทำบุญในการให้ทาน เอาสะสมเล็กๆ น้อยๆ ไป เดี๋ยวก็เต็มเปี่ยม ไม่ถึงวันนี้ก็ถึงวันพรุ่งนี้ ไม่ถึงพรุ่งนี้ก็ถึงเดือนหน้าปีหน้า ไม่ถึงจริงๆ จะไปต่อภพหน้า
ตราบใดที่ใจยังเกิดอยู่ บอกตัวเองให้ได้ใช้ตัวเองให้เป็น แก้ไขตัวเราอยู่ตลอดเวลา เราก็จะมีความสุข อยู่น้อยคนก็มีความสุข อยู่หลายคนก็มีความสุข ช่วยกันแก้ไข ยิ่งอยู่ด้วยกันหลายคนหลายท่านนี่แหละยิ่งเพิ่มความสมัครสมานสามัคคี มีความขยันหมั่นเพียรเป็นเลิศ อย่าเห็นแก่ตัว อย่าเห็นแก่ความเกียจคร้าน เป็นพระเกียจคร้านก็ไม่ดี เป็นชีเกียจคร้านก็ไม่ดี เป็นโยมฆราวาสเกียจคร้านก็ไม่ดี
ขยันหมั่นเพียร เป็นบุคคลที่มีความเป็นระเบียบ ระเบียบเรียบร้อย จัดระบบระเบียบทั้งภายนอกทั้งภายใน ภายในก็ระเบียบการพูดการจา การคิด การคุย อะไรควรพูด อะไรควรคิด ถึงจะเป็นประโยชน์ ประโยชน์ใกล้ ประโยชน์ไกล เวลาไหนควรพูด เวลาไหนควรคิด เวลาไหนควรทำ ทุกเวลาทุกลมหายใจเข้าออกจนเป็นอัตโนมัติในการดู ในการรู้ ในการทำ
ไม่ใช่ไปปฏิบัติธรรมไม่รู้จักการเจริญสติ ก็ไม่รู้จักสติ การปฏิบัติอบรมใจก็ ไม่รู้จักใจ เขาเรียกว่ายังหลง หลงทั้งสมมติ หลงทั้งวิมุตติ ก็หลงอยู่ อาจจะหลงอยู่ในการสร้างคุณงามความดี หลงอยู่ในบุญก็ยังดี ดีกว่าไปทำใจของเราให้ตกไปสู่ที่ต่ำ
สร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจเข้าออกให้เชื่อมโยงกันสักนิดก็ยังดี สักนาทีสองนาทีก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำนะ
พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปศึกษาทำความเข้าใจต่อกัน
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 14 กันยายน 2559
ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกของเราให้ชัดเจน ตั้งแต่ตื่นเช้าขึ้นมาเราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง เราได้สํารวจใจของเราแล้วหรือยัง ถ้ายังก็เริ่มเสียนะ อย่าพากันปล่อยวันเวลาทิ้งเสียดายเวลา ทุกลมหายใจเข้าออกมีคุณค่ามากมายมหาศาล
การสํารวจใจการแก้ไขใจของเรา แก้ไขสมมติอะไรผิดอะไรถูก อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรควรดำเนิน ให้เรารีบแก้ไขเสียขณะที่เรายังมีลมหายใจอยู่ ถ้าหมดลมหายใจก็หมดโอกาสทันที มีตั้งแต่เรื่องวิบากของกรรม เรื่องบุญเรื่องบาป อะไรควรละ อะไรเป็นอกุศลก็ควรละเสีย อะไรเป็นกุศลก็ควรเจริญ
ตื่นเช้าขึ้นมาเราก็รีบพิจารณาใจของเราหรือเรียกว่าปฏิสังขาโย ในภาษาธรรม ‘ปฏิสังขาโย’ พิจารณาใคร่ครวญ มองเห็น อะไรคือส่วนรูป อะไรคือส่วนนาม พระพุทธองค์พระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องอะไร เรื่องอัตตาเรื่องอนัตตา เรื่องการเดินปัญญา ละกิเลส แยกรูปแยกนาม ทำใจให้สะอาด
การได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่านทุกคนมีกันเต็มเปี่ยม ในการขัดเกลากิเลสก็อยู่ที่ตัวของเรา ไม่ใช่เรื่องของคนอื่น การทำบุญให้ทาน เรามีโอกาสได้ทำร่วมกัน วันนี้ตั้งแต่เช้า ตั้งแต่วานนี้ฝนฟ้าก็ตกลงมา เห็นว่าพายุเข้าก็คงจะอีกเป็นวันหรือสองวัน ความชุ่มฉ่ำร่มรื่นร่มเย็นก็ตามมา ธรรมชาติต้นไม้ก็ได้รับความร่มรื่นร่มเย็น มีโอกาสก็พากันปลูกต้นไม้ ดูแลต้นไม้ ดูแลธรรมชาติ ยังธรรมชาติให้น่าอยู่น่าอาศัยกัน ไม่ว่าพระว่าโยมว่าชีก็ช่วยกันทุกอย่าง อะไรที่จะเป็นบุญ อะไรไม่ดีเราก็ช่วยกันทำให้มันดี อะไรที่ดีแล้วก็ทำให้มันดียิ่งๆ ขึ้นไป ก็จะสร้างประโยชน์กันมากมาย
วันนี้ก็ขอนิมนต์พระทุกองค์ทุกรูป แล้วก็แม่ชีทุกท่านลงที่ศาลา ลงอยู่ที่ศาลาเมรุ ศาลารวมญาติ เห็นว่าจะฌาปนกิจศพของคุณยายในบ้านเพี้ยฟานมานิมนต์เอาไว้ ท่านก็ขอนิมนต์พระในวัดของเราทุกองค์ทุกรูปกับแม่ชีทุกท่านให้ลงที่ศาลา ไปช่วยกันสงเคราะห์ฌาปนกิจศพให้คุณยายอุบล ซึ่งเป็นแม่บ้านของตาหมานตากํานันเก่า ก็ได้วายชนม์ตายไปในวันสองวันแล้วแหละ จะนํามาเผาวันนี้ ก็ขอนิมนต์ประมาณสักบ่ายโมง เที่ยงครึ่ง เที่ยงครึ่งพากันไปที่ศาลารวมญาติกัน
ความตายไม่ได้เลือกกาลเลือกเวลา ไม่ว่าเด็กไม่ว่าผู้ใหญ่มารับเอาโลง วันละโลง วันละ 2-3 โลง ก็มีทุกวันเลย เดี๋ยวนี้ไปรอบเมืองเลย 7-8 ตำบล ที่มารับเอาโลงศพทุกวันๆ ทุกวันได้ยินข่าวว่าพากันมา มารับเอาโลง ตายแล้วก็อนุเคราะห์กันไป ช่วยเหลือกันไปเท่าที่โอกาสจะเอื้ออํานวยให้ มีโอกาสได้สร้างบุญ ไม่ว่าบุญอะไรเรามีโอกาสให้รีบทำ
ทางมหาเจดีย์ก็ช่วยกันทำ ก็คงจะได้ขึ้นตั้งเสากันเร็วๆ นี้แหละ มหาเจดีย์ ทำดูแลต้นไม้ปลูกต้นไม้รอบข้าง ทั้งทางโรงเรียนก็ช่วยกันทำ งานหลายอย่างหลายด้าน อีกประมาณใกล้ๆ สิ้นเดือนก็จะได้นําหินหยกมาจากอิตาลี หินหยกขาวมาแกะพระพุทธรูปองค์ใหญ่เพื่อที่จะประดิษฐานเอาไว้ในมหาเจดีย์ มีโอกาส โอกาสเปิดกาลเวลาเปิด ก็ขอเชิญพี่น้องเรามาร่วมกันมาช่วยกัน กําลังกาย กําลังใจ กําลังทรัพย์มายังบุญตั้งกองบุญเอาไว้ ฝากเอาไว้ในแผ่นดินเป็นสมบัติของส่วนกลาง
เรามีโอกาสมากเราก็ได้ทำ โอกาสน้อยเราก็น้อมใจเข้ามาอนุโมทนาสาธุ อย่าไปอคติ อย่าไปเพ่งโทษ มันเป็นบาปกรรมเกิดขึ้นในใจของเรา เห็นคนอื่นได้ดีไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็อนุโมทนาสาธุในส่วนบุญ เราก็จะมีส่วนร่วมในการทำบุญในการให้ทาน เอาสะสมเล็กๆ น้อยๆ ไป เดี๋ยวก็เต็มเปี่ยม ไม่ถึงวันนี้ก็ถึงวันพรุ่งนี้ ไม่ถึงพรุ่งนี้ก็ถึงเดือนหน้าปีหน้า ไม่ถึงจริงๆ จะไปต่อภพหน้า
ตราบใดที่ใจยังเกิดอยู่ บอกตัวเองให้ได้ใช้ตัวเองให้เป็น แก้ไขตัวเราอยู่ตลอดเวลา เราก็จะมีความสุข อยู่น้อยคนก็มีความสุข อยู่หลายคนก็มีความสุข ช่วยกันแก้ไข ยิ่งอยู่ด้วยกันหลายคนหลายท่านนี่แหละยิ่งเพิ่มความสมัครสมานสามัคคี มีความขยันหมั่นเพียรเป็นเลิศ อย่าเห็นแก่ตัว อย่าเห็นแก่ความเกียจคร้าน เป็นพระเกียจคร้านก็ไม่ดี เป็นชีเกียจคร้านก็ไม่ดี เป็นโยมฆราวาสเกียจคร้านก็ไม่ดี
ขยันหมั่นเพียร เป็นบุคคลที่มีความเป็นระเบียบ ระเบียบเรียบร้อย จัดระบบระเบียบทั้งภายนอกทั้งภายใน ภายในก็ระเบียบการพูดการจา การคิด การคุย อะไรควรพูด อะไรควรคิด ถึงจะเป็นประโยชน์ ประโยชน์ใกล้ ประโยชน์ไกล เวลาไหนควรพูด เวลาไหนควรคิด เวลาไหนควรทำ ทุกเวลาทุกลมหายใจเข้าออกจนเป็นอัตโนมัติในการดู ในการรู้ ในการทำ
ไม่ใช่ไปปฏิบัติธรรมไม่รู้จักการเจริญสติ ก็ไม่รู้จักสติ การปฏิบัติอบรมใจก็ ไม่รู้จักใจ เขาเรียกว่ายังหลง หลงทั้งสมมติ หลงทั้งวิมุตติ ก็หลงอยู่ อาจจะหลงอยู่ในการสร้างคุณงามความดี หลงอยู่ในบุญก็ยังดี ดีกว่าไปทำใจของเราให้ตกไปสู่ที่ต่ำ
สร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจเข้าออกให้เชื่อมโยงกันสักนิดก็ยังดี สักนาทีสองนาทีก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำนะ
พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปศึกษาทำความเข้าใจต่อกัน
