ตามความเป็นจริง_หลวงพ่อกล้วย ลำดับที่ 56 วันที่ 16 กรกฎาคม 2557

ตามความเป็นจริง ลำดับที่ 56
วันที่ 16 กรกฎาคม 2557


ขอให้ญาติโยมเราทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกของเราให้ชัดเจน วางกายให้สบาย วางใจให้สบาย หยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่างๆ เอาไว้ ถึงเราละไม่ได้ หยุดไม่ได้ ก็ขอให้สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจให้ชัดเจน ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก


ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออก พวกเราก็พยายามหัดสร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่องให้เกิดความเคยชิน เราก็จะรู้กายของเรา

ลึกลงไปเราก็จะรู้ใจ รู้การเกิดการดับของใจ รู้การเกิดการดับของความคิด จัดระบบระเบียบ อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรเป็นกุศลหรือว่าอกุศล กำลังความรู้ตัวของเราก็จะมากขึ้นๆ ๆ เขาเรียกว่า ‘สติสัมปชัญญะ - มีความรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่กับปัจจุบัน’ พยายามฝึก ฝึกให้เกิดความเคยชิน


ทั้งที่ใจก็เป็นบุญ อยากจะได้บุญ อยากจะรู้บุญ อยากจะรู้ธรรม เห็นธรรม ความอยากก็เลยปิดกั้นตัวใจเอาไว้เสีย เรามาดับความอยาก หรือมาหยุดความเกิดของใจ หนุนกำลังสติ ความรู้ตัวที่เราสร้างขึ้นมานี่แหละ เป็นมหาสติ มหาปัญญา เอาไปอบรมใจ ชี้เหตุชี้ผลให้ใจมองเห็นความเป็นจริง ฝึกบ่อยๆ ทำบ่อยๆ สักวันหนึ่ง เราก็จะเข้าใจ รู้จักบริหารใจ ใจเกิดอย่างไร เราจะทำหน้าที่อย่างไร ก่อนที่กำลังกายของเราจะถึงวาระเวลาสุดท้าย เพราะว่าทุกคนเดินเข้าไปถึงความตายหมดทุกคน ไม่ตายช้า ก็ตายเร็ว เพราะว่ากฎของไตรลักษณ์ กฎของความเป็นจริง


ขณะที่ยังมีกำลังอยู่ เราพยายามฝึกพยายามทำความเข้าใจ ชี้เหตุชี้ผล ให้ใจรู้เห็นความเป็นจริง อบรมใจ กำลังใจก็จะมากขึ้น ๆ เขาเรียกว่า ‘มีพลัง’ ใจของเราจะรวมเป็นเอกเป็นหนึ่ง ยิ่งเวลาธาตุขันธ์เกิดเหตุการณ์ต่างๆ ถ้ามีสติปัญญาเข้าไปดูแลใจ ควบคุมใจ ใจจะมีพลังมากทีเดียว มีความเยือกเย็น มีปีติมีสุข


ถ้าใจเกิดความกังวล เกิดความฟุ้งซ่านต่างๆ เหมือนกับกายทิพย์มันแตก มาหัดสังเกตหัดวิเคราะห์ ถ้าเราควบคุมไม่ได้ ก็ขอให้น้อมใจเข้าไปในกองบุญกองกุศล เป็นที่พึ่งพิงอาศัย ก็จะได้ไม่ตกอับ มนุษย์สมบัติสวรรค์สมบัติก็ยังรอเราอยู่


สิ่งพวกนี้เราต้องศึกษาให้ละเอียด ถ้าไม่ศึกษาให้ละเอียด เราก็จะไม่เข้าใจวิธีการดำเนินชีวิตของเรา การบริหารชีวิตของเรา ก็ต้องพยายามกันนะ ไม่ว่าฆราวาสญาติโยม


สมถะ สร้างกำลังใจ หนุนกำลังสติปัญญาเข้าไปเห็นเหตุเห็นผล ถ้าใจของเราไม่มีพลัง มันก็จะไป ยิ่งกำลังกายยังหนุ่มยังแน่นนี่แหละ ให้ฝึก จะได้ฝืน ถ้าอายุมากขึ้น กำลังกายมากขึ้น ถ้าใจของเราตกกระแสธรรม อะไรก็ง่ายไปหมดเพราะว่าเราไม่ได้ฝืน ต้องฝึกต้องฝืน ต้องทำความเข้าใจเสีย อย่างน้อยๆ ก็จะได้ไม่ทุกข์ลำบากเท่าไหร่ อะไรที่จะเป็นบุญเป็นกุศล เราก็ทำ


สร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจเข้าออกให้ชัดเจนกันนะ


พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันศึกษาต่อ