หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 75

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 75
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 29 กรกฎาคม 2558

ขอให้ทุกคนจงเจริญสติ ทำความสงบให้มีให้เกิดขึ้นที่กายที่ใจของเรากัน สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจ ที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจน นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย แล้วก็หยุดนึกความนึกคิดปรุงแต่งต่างๆ เอาไว้ชั่วครั้งชั่วคราว วางภาระหน้าที่การงาน เราก็วางมาแล้ว กายของเราเข้ามาวัด ควบคุมกายให้อยู่นิ่งๆ สักพักหนึ่ง หยุดคิดหยุดคุยสักระยะหนึ่ง แล้วก็น้อมลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ การสูดลมหายใจยาว ผ่อนลมหายใจยาว กายก็รู้สึกว่าสบายขึ้นเยอะ ใจของเราก็จะสงบ ตั้งมั่นขึ้นความรู้สึกสัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกนั้นแหละ เขาเรียกว่า ‘สติรู้กาย’ เราพยายามสร้างขึ้นมาตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่แล้วก็ให้ต่อเนื่อง ไม่ใช่ไปนึกเอาไปคิดเอา

การเจริญสติเข้าไปอบรมใจ แต่ละวันๆ เรามีความเสียสละ เรามีความอ่อนน้อมถ่อมตนหรือว่าไม่มีความแข็งกระด้าง รู้ใจปกติรู้ลักษณะของใจ ควบคุมใจ แต่ส่วนมากก็มีตั้งแต่ใจเกิดความคิดผุดขึ้นมาปรุงแต่งใจ เขายังหลงอยู่ เขาหลงมานาน เขาเกิดมานาน เพียงแค่ความเกิดความคิดนั่นแหละที่เกิดจากใจ รวมกันไปทั้งก้อน เราต้องมาเจริญสติตามแนวทางของพระพุทธองค์ ได้บ้างไม่ได้บ้าง รู้จักควบคุมใจ พิจารณาแก้ไขตัวเรา เรามีความเห็นแก่ตัว หรือว่าเรามีความอยาก เรามีความยินดียินร้าย

พระพุทธองค์ท่านสอนเรื่องอะไร เราก็พยายามประพฤติปฏิบัติขัดเกลาตัวเรา สักวันหนึ่งเราก็จะเข้าใจในชีวิตของเรา เรายังไม่เข้าใจ ก็ขอให้อยู่ในคุณงามความดีระดับของสมมติ มีความเสียสละ มีความอดทน ฝักใฝ่สนใจ ยังประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน ไม่เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่กิน ไม่เห็นแก่สนุกสนาน ไม่เห็นแก่เล่น พวกเรามีโอกาสที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ก็นับว่ามีบุญ บุญเก่าก็มี บุญใหม่ก็มี เรามาศึกษาให้ละเอียดก่อนที่กายเนื้อของเราจะแตกดับ พอทุกคนเกิดมาเท่าไรก็ตายหมดนั่นแหละความจริง ก่อนที่จะถึงเวลานั้น เราก็ต้องพยายามทำความเข้าใจให้กระจ่างเสียก่อน ว่าเราจะไปอย่างไรมาอย่างไร มองเห็นหนทางเดิน ดีไม่ดีไม่ต้องกลับมาเกิดให้เป็นทุกข์อีก

แต่เวลานี้เกิดทางกายเนื้อก็เกิดมาแล้ว ยิ่งเกิดทางจิตวิญญาณนี้เกิดตลอดเวลา ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาไม่รู้สักกี่เรื่อง บางทีก็เป็นกุศลบ้าง อกุศลบ้าง อะไรคือส่วนรูปอะไรคือส่วนนาม พระพุทธองค์ท่านสอนเรื่องอะไร สอนเรื่องชีวิตของเรา ว่าในกายเนื้อของเรามีอะไรบ้าง มีวิญญาณเข้ามาครอบครอง เพียงแค่การเกิดมันก็หลง แต่ขอให้หลงอยู่ในคุณงามความดีก็ยังดี หลงในการสร้างบุญสร้างกุศล สร้างอกุศล อะไรอกุศลนี่ควรละ เจริญกุศล แต่ไม่หลงไม่ยึด ก็ต้องพยายามกัน

เด็กๆ นักเรียนของเราก็มีโอกาส เกิดมาก็พ่อแม่ก็พร่ำสอน ชี้แนะแนวทางให้ ไปโรงเรียนครูบาอาจารย์ก็พร่ำสอนๆ แล้วก็น้อมนํามาประพฤติปฏิบัติหาประสบการณ์ให้มีให้เกิดขึ้น เราพยายามคอยสร้างสะสมคุณงามความดีไปเรื่อยๆ อยู่กับหมู่อยู่กับคณะ ก็ไม่เอารัดเอาเปรียบเพื่อน ไม่แกล้งเพื่อน ดูแลรักษาความสะอาด ความเป็นระเบียบ

ความสะอาดความเป็นระเบียบ นั่นแหละ คือข้อวัตรปฏิบัติ สะอาดจากภายในส่งถึงข้างนอก จากข้างนอกส่งถึงข้างใน ต่อไปในวันข้างหน้า เราก็อาจจะได้เดินปัญญา แยกรูปแยกนามละกิเลสตัวที่จิตใจของเราได้ เหมือนกับการปลูกผลหมากรากไม้ เราจะไปเร่งให้ออกดอกออกผลให้สุก ให้ได้รับประทานวันเดียวก็ไม่ได้ ค่อยเป็นค่อยไป จากวันเป็นเดือนเป็นปี ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ แก้ไขใหม่ อะไรผิดพลาดก็แก้ไขใหม่ แก้ไขตัวเราอยู่ตลอดเวลา สักวันหนึ่งเราก็จะเข้าใจในชีวิตของเราเอาไปใช้กับชีวิตของเรา

ไม่ว่าเด็กไม่ว่าผู้ใหญ่ มีเหมือนกันหมด มีกายเนื้อเหมือนกันหมด มีวิญญาณเหมือนกันหมด แต่เราจะเข้าถึงแก่นแท้ของใจของเราได้หรือไม่ก็ต้องสร้างสะสมคุณงามความดี ไม่ว่าอยู่ที่บ้าน ไม่ว่าอยู่ที่วัด ไม่ว่าอยู่ที่โรงเรียน เราก็ต้องพยายามกัน เป็นโอกาสอันดี เป็นอานิสงส์อันดี ที่พวกเราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เราได้สร้างคุณงามความดีให้มีให้เกิดขึ้นอยู่ที่ใจของเราให้ได้ตลอดเวลานะ อย่าพากันปล่อยโอกาสทิ้ง อย่าพากันปล่อยเวลาทิ้ง อยู่ที่วัดเราก็มาสร้างคุณงามความดี อะไรเราพอทำได้เราก็ทำ

ลองสร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกของเราให้ต่อเนื่องกันสักนิดนึง อยู่คนเดียว อยู่หลายคนก็เหมือนกับอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวขนาดนี้ก็ให้รู้ว่าลมหายใจเข้าออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนซักนิดนึงก็ยังดีนะ