หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 41

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 41
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 21 เมษายน 2562

ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้ สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนแล้วก็ให้ต่อเนื่อง ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ตั้งแต่ยังไม่ได้ลุกจากที่ พวกท่านได้พากันสร้างความรู้ตัวหรือว่าเจริญสติกันแล้วหรือยัง ถ้ายังก็เริ่มเสียนะ อย่าพากันปล่อยโอกาสทิ้ง อย่าพากันปล่อยเวลาทิ้ง การสำรวจ การสร้างความรู้ตัวเข้าไปวิเคราะห์กายวิเคราะห์ใจของเรา เข้าไปทำความเข้าใจให้ความจริงปรากฏ ความจริงระดับสมมติ ความจริงระดับวิมุตติ

จิตวิญญาณของคนเรานี่หลง หลงมาตั้งแต่ยังไม่ได้เกิด หลงอยู่ในภพน้อยภพใหญ่ แล้วก็หลงมาเกิดอยู่ในภพมนุษย์ มาสร้างร่างกายขันธ์ห้าขึ้นมา แล้วก็มายึดมาครอง พระพุทธองค์ท่านถึงให้เจริญสติเข้าไปค้นลงที่กายของเราให้ได้ ว่ากายของเรานี้มีอะไรบ้าง ประกอบขึ้นมาด้วยอะไรบ้าง ที่ท่านว่าธาตุสี่ขันธ์ห้า มีวิญญาณเข้ามาครอบครอง เขาเป็นกองเป็นขันธ์ได้อย่างไร ที่ท่านว่าเป็นทุกข์ เป็นทุกข์ได้อย่างไร

ความเกิด เกิดมาอยู่ในภพมนุษย์ซึ่งมีร่างกาย อัตภาพร่างกายอาการ 32 อย่าง มีหนังห่อหุ้มเอาไว้ แล้วก็มีใจมาครอบครองมายึด มายึดตัวนี้เราก็ยังไม่พอ เราก็ยึดทุกสิ่งทุกอย่างอีก จนความเกิดอยู่ในภพมนุษย์ อันนี้หลงมาเกิด หลงมาตั้งแต่ยังไม่ได้เกิด นั้นชั้นหนึ่งแล้ว แล้วก็หลงมาเกิดอยู่ในภพมนุษย์ แล้วก็มีขันธ์ห้าปิดกั้นไว้อีกชั้นหนึ่ง

ท่านถึงให้เจริญสติเข้าไปสังเกต เข้าไปวิเคราะห์ เข้าไปจำแนกแจกแจงให้เห็น อะไรคือส่วนรูปอะไรคือส่วนนาม ที่นี้มายึดอยู่ในภพมนุษย์นี่ยังไม่พอ ยังเป็นทาสกิเลสอีก ทาสกิเลส กิเลสหยาบกิเลสละเอียดอีก เป็นทาสของกิเลสยังไม่พอ ยังเกิดต่ออีก ขณะมีอยู่ในกายของเรา ใจคือว่าตัวจิตวิญญาณยังเกิดต่อ ปรุงแต่งต่อ ส่งออกไปอีก หลงเกิดอีก

พระพุทธองค์ท่านถึงพยายามคลายความหลง แล้วก็ให้ละกิเลส แล้วก็ดับความเกิด ตั้งแต่จิตวิญญาณโลก เข้าไปถึงต้นสายปลายเหตุ ไม่อยากจะเกิดก็ต้องดับความเกิด ไม่อยากจะทุกข์ก็ต้องดับความเกิด ไม่ต้องเกิดมาให้ทุกข์อีก แต่พวกเราทุกวันนี้แม้แต่การเจริญสติให้รู้ตัวให้ต่อเนื่องกันสักนิดหนึ่งให้ต่อเนื่องกันสัก 5 นาที 10 นาที ก็ทั้งยาก เพราะว่าความเพียรตรงนี้ไม่มี

แต่การฝักใฝ่ การสนใจ การทำบุญบารมีส่วนอื่นนั้นพากันสร้างกันมาดี แต่การเจริญภาวนาอบรมใจเป็นเพื่อนใจชี้เหตุชี้ผลจนใจคลายออกจากความยึดมั่นถือมั่นตรงนี้ไม่ค่อยจะบรรลุเป้าหมายกันเท่าไหร่ อาจจะทำบ้างเล็กๆ น้อยๆ ไม่ต่อเนื่อง ไม่ถึงจุดหมาย ก็เลยละทุกข์ไม่ได้ ดับทุกข์ไม่ได้ ทำความเข้าใจกับอัตตาอนัตตาไม่ได้ ทำความเข้าใจกับสมมติ วิมุตติไม่ได้ ก็เลยเป็นทาสของกิเลส

กิเลสก็กิเลสหยาบ กิเลสละเอียด เป็นทาสของความเกิด วิญญาณหรือว่าใจนั้นเกิดปรุงแต่งส่งออกไปภายนอกตลอดเวลา หรือว่าขันธ์ห้า ผุดขึ้นมาปรุงแต่งใจของเราอยู่ตลอดเวลา รวมกันไปทั้งก้อนก็เลยอาจจะถูก ถูกทั้งก้อน ผิดก็ผิดทั้งก้อน แต่ในภาพรวมคือยังหลงหมดเพราะว่ายังแยกยังคลายไม่ได้

แต่ก็ขอให้อยู่ในอานิสงส์แห่งบุญ น้อมกายน้อมใจน้อมวาจาเข้ามาอยู่ในกองบุญกองกุศลหมั่นสร้างบุญสร้างบารมี ค่อยขัดเกลากิเลสออกจากใจของเราทีละเล็กละน้อย จิตใจของเราก็จะเบาบางลงไปเรื่อยๆ

การฝึกหัดปฏิบัติจิตต้องเป็นบุคคลที่ขยันหมั่นเพียรเป็นเลิศ มีความละเอียดอ่อน ไม่ใช่เอาไปปล่อยปละละเลยทุกเรื่อง ตั้งแต่ตื่นขึ้น ยืน เดิน นั่ง นอน กิน อยู่ ขับถ่าย แล้วก็ต้องดู อันนี้ส่วนรูปอันนี้ส่วนนาม จิตวิญญาณเขาก่อตัวอย่างไร เขาเกิดอย่างไรทำไมเขาถึงเกิด ทำไมเขาถึงหลงขันธ์ห้า ทำไมเขาถึงไปยึดทุกสิ่งทุกอย่าง ทำไมเขาถึงเป็นทาสของกิเลส

เราต้องเจริญสติให้ต่อเนื่องเข้าไปชี้เหตุชี้ผล เห็นเหตุเห็นผล ว่าอะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรควรดำเนิน ตามแนวทางของพระพุทธองค์ ตามทางของอริยมรรคในองค์แปด การทำความเข้าใจให้ถูกต้อง การแยกรูปแยกนาม หรือว่าสัมมาทิฏฐิข้อแรกในการดำเนินคือความเห็นถูกเห็นถูกเราก็เห็นถูกไปหมด เห็นผิดมันก็ผิดไปหมด อาจจะถูกผิดอยู่ในระดับของสมมติทำความเข้าใจ

คนเราเกิดมาเท่าไหร่ก็ตายหมด ไม่ตายช้าก็ตายเร็ว ขณะที่ยังมีลมหายใจพยายามรีบทำความเข้าใจเสียจะได้ไม่เสียเวลาทิ้ง ก็ต้องพยายามกันทั้งพระ ทั้งโยม ทั้งชี หลวงพ่อก็เล่าเรื่องเก่าของเก่า พูดอย่างเก่านี่แหละ เพราะไม่ได้มีอะไรที่จะไปพูดมากมาย เพราะทุกคนต้องแก้ไขตัวเราปรับปรุงตัวเรา ทั้งสมมติรอบรู้ในกองสังขาร รอบรู้ในดวงวิญญาณ รอบรู้ในปัจจัยสี่ แล้วก็ยังประโยชน์ ประโยชน์ใกล้ ประโยชน์ไกล ประโยชน์สมมติ ประโยชน์วิมุตติ จนกว่าจะหมดลมหายใจ จนกว่าจะได้พลัดพรากจากกัน ก็ต้องพยายามกันนะ

สร้างความรู้สึกรับรู้ การหายใจเข้าออกให้เชื่อมโยงให้ต่อเนื่องกันสักนิดหนึ่งก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำ พากันไปพระพร้อมๆ กัน พยายามไปศึกษาทำความเข้าใจให้รู้ทุกอิริยาบถ