หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2551 ลำดับที่ 091

มาเอาเรื่องของเรา มารู้จักการเจริญสติ การสร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจของตัวเราเองให้ต่อเนื่องกัน อย่าเพิ่งไปกังวลอย่าเพิ่งไปคิด จะคิดเรื่องอะไรก็ช่าง เรามีความรู้สึกรับรู้อยู่ที่ลมหายใจวิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้เกิดความเคยชิน ไม่ต้องไปกังวลว่าจะไม่ได้คิด ไม่ต้องไปกังวลว่าจะไม่มีปัญญา ไม่ต้องกังวลว่าเราจะไม่รู้ ขอให้เรามีความรู้สึกตัวให้ต่อเนื่อง ฝึกฝนตนเอง สร้างความรู้ตัวตั้งแต่ตื่นขึ้นมา พอรู้ตัวปุ๊บ พอพลิกกาย กายตื่นขึ้นมาปุ๊บ ความรู้สึกรับรู้กายเคลื่อนไหวปุ๊บ ลมหายใจวิ่งเข้าวิ่งออกมีความรู้สึกรับรู้ สร้างความรู้สึกรับรู้ ไม่ชัดเจนเราก็พยายามสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ

เรื่องเล็กๆ น้อยๆ นี่แหละเราขาดการสร้างความรู้ตัวขึ้นมา ก็เลยไม่ได้ทรัพย์อันสูง คือความบริสุทธิ์ความหลุดพ้นของจิต ถ้าความรู้ตัวของเราไม่ต่อเนื่องก็ยากที่จะเห็นรู้ลักษณะอาการของจิต รู้ลักษณะอาการของความคิด ทั้งที่จิตของเราก็ฝักใฝ่ในกองบุญกองกุศล อยู่ไม่ใช่ว่าสร้างสติอย่างเดียว การเจริญสติ ความหมายของการเจริญสติก็เพื่อที่จะเข้าไปดูรู้เท่าทันจิต รู้ลักษณะของจิต การก่อตัวของจิต

จิตของเราอยู่ตรงไหน ตรงกลางหทัย อยู่ตรงหัวใจของเรานั่นแหละ เวลาเราเกิดความกลัวมันเกิดขึ้นที่ตรงไหน เกิดความกังวลเกิดความฟุ้งซ่าน เวลาจิตก่อตัวจะคิดส่งออกไปภายนอก เขาเกิดขึ้นที่ตรงไหน

อันนี้สำหรับความรู้ตัวกับจิต มันแยกออกเป็น 2 ส่วน ความรู้ตัวเรียกว่า ‘สติ’ ถ้ารู้ให้ต่อเนื่องเขาเรียกว่า ‘สัมปชัญญะ’ แต่มีอีกส่วนหนึ่ง ความคิดที่เราไม่ได้ตั้งใจคิด มันผุดขึ้นมา บางทีก็มาไม่เลือกกาลเลือกเวลาหรอก มันก่อตัวขึ้นมาแล้ว จิตของเราจะเคลื่อนเข้าไปรวมนั่นแหละ จิตของเราเขาไปหลงตรงนั้น เขาเรียกว่า ‘โมหะ’ ถ้ากำลังความรู้ตัวไม่เพียงพอ ก็ยากที่จะเห็นตรงนี้ เราก็ต้องพยายามเอาทีละเล็กทีละน้อย

แต่ละวัน ตื่นขึ้นมาเราก็สำรวจเรา พลั้งเผลอเราก็เริ่มใหม่ๆ เราต้องปฏิวัติตัวเราแก้ไขตัวเราปรับปรุงตัวเรามันถึงจะถูก แล้วก็ทำหน้าที่การงานของเราให้ดี มันก็จะล้นออกไปสู่ภายนอก จะทำมากทำน้อยก็ขึ้นอยู่กับความขยันหมั่นเพียรของเรา

ในหลักธรรมแท้ๆ แม้แต่ความอยากจะรู้ธรรม เราก็ต้องให้ดับต้องวาง ดับแล้วก็ต้องวาง ก่อนที่จะเดินปัญญาได้เราก็ต้องรู้การแยกรูปแยกนาม ลักษณะของขันธ์ห้าเป็นอย่างไร จิตของเราไปหลงขันธ์ห้าได้อย่างไร แล้วก็รู้จักดับกิเลส ละกิเลส จากหยาบไปหาละเอียด นิวรณธรรมต่างๆ มลทินต่างๆ มันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร จิตส่งออกไปภายนอกเป็นลักษณะอย่างไร คำว่าสมุทัย จิตส่งออกไปข้างนอก การดับการละ การรู้การเห็น การตามทำความเข้าใจ ต้องทำให้ได้

รู้แล้วเห็นแล้วตามทำความเข้าใจให้ได้ทุกเรื่อง แล้วก็หมั่นพร่ำสอนจิตของตัวเราตลอดเวลา หมั่นแก้ไขจิตของเราตลอดเวลา จิตนี่ก็แปลกถ้าไม่ได้ฝึกหัดปฏิบัติขัดเกลาเขา เขาก็เกิดเขาก็ส่งออกไปภายนอกด้วยทิฏฐิด้วยมานะ เป็นทาสของอารมณ์ เป็นทาสของกิเลส