หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2551 ลำดับที่ 070

ขอให้ญาติโยมทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเข้าออกของตัวเราเอง ให้ต่อเนื่องกันสักพักสักระยะหนึ่งเสียก่อน ตามความเป็นจริงแล้วเราต้องพยายามสร้างตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ให้เกิดความเคยชิน เพียงแค่สร้างความรู้สึกตัวให้ต่อเนื่อง เขาเรียกว่า ‘การเจริญสติ’ ส่วนจิตของทุกคนนั้นก็ฝักใฝ่อยู่ในกองบุญอยู่ตลอดเวลา มีโอกาสได้สร้างบุญสร้างอานิสงส์กันอยู่ตลอดเวลา แต่การเจริญสติเราต้องทำ ต้องสร้างขึ้นมาให้มีให้เกิดขึ้น

นี่ก็ใกล้พรรษาเข้ามาวันที่ 17 วันนี้วันที่ 11 ก็ใกล้พรรษาเข้ามา พวกเราก็พากันช่วยกัน อะไรที่ยังไม่เรียบร้อยก็ช่วยกันทำให้เรียบร้อย ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เพื่อความสะดวกสบายของพวกเราที่ได้มาอยู่อาศัยอยู่ด้วยกัน วันนี้พระเราที่ว่างๆ ก็ไปช่วยกันทำราวรั้ว ช่วยกันอยู่ที่กุฏิทางฝั่งชี ที่นั่งทำใหม่อยู่ตรงศาลาหิน ไปช่วยกันมัดรั้วเสียก่อน ไปช่วยกันมัดลวดมัดเหล็กทำเป็นราว กะว่าจะให้เสร็จก่อนเข้าพรรษา เวลาญาติโยมมาจะได้มีที่พักที่อาศัยที่หลับที่นอนกัน เอากลดเอามุ้งเอาเต้นท์ไปกางกันได้ เวลาญาติโยมมาเยอะๆ

ช่วยกันทำเสียก่อน ว่างๆ ใครมีหน้าที่อย่างไร อะไรพอช่วยกันได้เราก็ช่วยกัน มารื้อบานเกล็ดข้างหอระฆังจะได้ทำชายคาใหม่ เพื่อไม่ให้ฝนมันตกซัดเข้าไป ช่วยกันหลายทางหลายฝ่าย ส่วนติดกระเบื้องหลวงพ่อทองก็พาหมู่คณะติด ว่างๆ ก็แบ่งกันไป โยมเราก็เหมือนกัน ช่วยกันเสียก่อน อย่าไปเกียจคร้าน ถ้าเกียจคร้านแล้วไปอยู่ที่ไหนก็ไม่เจริญ เรามาอาศัยอยู่ร่วมกันมีอะไรก็ช่วยกัน ก็เรานั่นแหละ พวกเรานั่นแหละได้อยู่ดีมีความสุข ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก หลวงพ่อก็ทำให้ทุกคน ทำไว้ให้ทุกคน ที่พักที่อาศัยที่หลับที่นอนที่อยู่ที่กินไม่ให้ขาดตกบกพร่อง กว่าจะได้มาเป็นแบบนี้ก็อาศัยความสามัคคีของทุกคน หลายรุ่นผ่านเข้ามา รุ่นแล้วรุ่นเล่าผ่านเข้ามา

หลวงพ่อก็เป็นสะพานพาทำพาสร้างเพื่อให้เกิดประโยชน์ คนรุ่นหลังเข้ามาก็ได้รับประโยชน์ได้รับอานิสงส์ ไม่ใช่ว่าไม่ใช่หน้าที่ของเรา ไม่ใช่หน้าที่ของฉัน เป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะช่วยกัน ทางโรงครัวก็สร้างความสะอาดความเป็นระเบียบเรียบร้อย อย่าไปทิ้งระเกะระกะ ของเล็กๆ น้อยๆ ก็เก็บให้เป็นระเบียบ ที่พักที่อาศัยที่หลับที่นอน ห้องส้วมห้องน้ำ หลวงพ่อก็พาทำเพื่อความอยู่ดีมีความสุข ใครเข้ามาก็ได้อยู่ดีมีความสุขกัน

วันนี้จะเร่งทำราวปูน ไปช่วยๆ กันทำราวเหล็ก มัดเหล็กมัดราวปูน เอาเหล็กที่ตัดออกจากโครงหลังคานี่แหละไปทำ เศษเหล็กไปต่อกัน ไปทำราว ราวปูนเหมือนกับทางที่พญานาคองค์นาคปรกน่ะ ทำราวเหล็กช่วยกันหลายๆ คน เจาะเหล็กแล้วก็มัดราว มีไม่มากหรอก คนละต้นสองต้น ผสมปูนก่อปะเข้าไปวันสองวันก็เสร็จ

การทำความเพียรพวกเราก็ต้องทำกันไปทุกอิริยาบถนั่นแหละ ยืนเดินนั่งนอนกินอยู่ขับถ่าย ต่อไปข้างหน้าก็จะมีตั้งแต่ความสงบความสุข ร่มรื่นร่มเย็น ภาระหน้าที่การงานก็ยังเหลือหลายสิ่งหลายอย่างอยู่ที่จะต้องทำ ไหนจะต้องทำน้ำประปาใหญ่อีกอยู่ ที่จะเดินสายน้ำใหม่ เวลามีการมีงานแล้วก็น้ำอัตคัด น้ำไหลไม่เพียงพอ วันนี้หลวงพ่อก็ติดต่อทางการประปาอยู่ ให้มาทำ ก็ดำเนินประปาใหญ่ ประปาถังสูงเพื่อที่จะใช้ในวัดไม่ให้ลำบาก เวลาญาติโยมมาเยอะๆ น้ำมันขาดตกบกพร่อง ทั้งที่น้ำก็มีเยอะอยู่ อยู่ในบ่อ แต่การเอามาใช้ ใช้หลายที่หลายทาง มีเครื่องเดียวใช้ทั้งในบ้านกว้างขวางก็เลยน้ำไม่พอใช้ ถึงได้ทำถังประปาขึ้นมาถังใหม่ก็จะได้อุดมสมบูรณ์

ทั้งการเดินไฟ เดินฟืนเดินไฟ ไฟก็จะได้เปลี่ยนเพิ่มเป็นแบบที่สูงขึ้นไปอีก พวกเราก็ต้องช่วยกันประหยัด ประหยัดอย่าไปทิ้งระเกะระกะ ฟืนไฟก็เหมือนกัน อย่าไปเสียบปลั๊กทิ้งเอาไว้ อะไรเราพอปิดเราก็ปิด เครื่องใช้ไม้สอยต่างๆ ก็เก็บให้เป็นระเบียบ กว่าจะได้มีอุดมสมบูรณ์ได้ ก็ต้องใช้ความขยันหมั่นเพียรใช้ความพากเพียร อาศัยแรงบุญแรงศรัทธาของญาติโยม เราต้องพยายามให้ใช้ให้เกิดประโยชน์ให้มากที่สุด ถึงจะไม่มีค่ามากมายก็ต้องใช้ให้เกิดประโยชน์ให้เหมาะสม ให้สมควรกับสิ่งที่ญาติโยมถวายมา ไม่ใช่ว่าเห็นอะไรอุดมสมบูรณ์แล้วก็ทิ้งระเกะระกะ อย่างนั้นก็ใช้การไม่ได้ ก็ต้องเป็นคนประหยัดมัธยัสถ์ ใช้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้มากที่สุด ทั้งส่วนตัวทั้งส่วนรวม เราก็จะได้เป็นบุคคลที่มีคุณภาพ ไปที่ไหนก็ไม่เก้อไม่เขิน ไปที่ไหนก็ไม่อดไม่อยากไม่ลำบากถ้าเราช่วยกัน

ถ้ามัวตั้งแต่งอมืองอเท้าอาศัยแรงของคนอื่นไปที่ไหนก็ไม่เจริญ เรามาฝึกฝนตนเอง มาแก้ไขตัวเอง ปรับปรุงตัวเองอยู่ตลอดเวลา ก่อนที่พวกเราจะได้อยู่ดีมีความสุข ก็ลำบากมาจากคนรุ่นก่อนๆ กว่าจะได้อุดมสมบูรณ์มาได้ เราก็ต้องมาสร้างมาสานต่อ เมื่อเราไปแล้วคนรุ่นหลังก็มาสานต่อ ไม่ใช่สมบัติของคนใดคนหนึ่ง เป็นสมบัติของแผ่นดิน เป็นสมบัติของสมมติ เป็นสมบัติของโลก เรามาอาศัยโลกอยู่ เรามาอาศัยสถานที่นี้อยู่ ก็ต้องพยายามทำความเจริญให้กับสถานที่ เมื่อเราไปแล้วคนอื่นมาก็มาสานต่อ มีความสงบความสุขต่อ

หลวงพ่อก็พาสร้างพาทำ สร้างให้เป็นแหล่งบุญใหญ่ เป็นกองบุญใหญ่มหาศาล ในวันข้างหน้าพวกเราก็มาสร้างมาสานช่วยกัน หลวงพ่อก็ขอขอบคุณ ขอบใจทุกคนที่ได้มาช่วยกัน ไม่ว่าพระว่าโยมว่าชีเราก็ช่วยกัน จนกว่าจะบริบูรณ์หมดนั่นแหละ นี่ก็เกือบจะบริบูรณ์ในระดับหนึ่ง ยังไม่เต็ม 100 ถ้าเต็ม 100 เมื่อไหร่เราก็อยู่ดีมีความสุข นั่งเสวยผลกัน มีตั้งแต่คนมาตักตวงเอากองบุญกองนี้ เราเห็นแล้วก็มีความภูมิใจก็ต้องพยายามช่วยกันเอา

เอาล่ะ วันนี้ก็ขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจกันเอานะ