หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2556 ลำดับที่ 41

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2556 ลำดับที่ 41
พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร
ผู้บรรยาย
พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร
ชื่อตอน
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2556 ลำดับที่ 41
บันทึกเสียงเมื่อ
ชุด
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2556
ถอดความฉบับเต็ม
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2556 ลำดับที่ 41
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 31 มีนาคม 2556

เจริญธรรมญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติ​ สร้างความรู้สึกรับรู้ สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนให้ต่อเนื่อง ตั้งแต่ตื่นเช้าขึ้นมา เราได้น้อม เราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง ถ้ายังก็เริ่มเสียนะ ขอให้ต่อเนื่องกันให้ได้สักพักก็ยังดี

ใจของทุกคนก็เป็นบุญ ใจของทุกคนก็มีศรัทธา ฝักใฝ่ในการทำบุญ ในการให้ทาน ฝักใฝ่ที่จะแสวงหาธรรม แต่ตัวใจ การเกิดของใจเขาปิดกั้นตัวเขาไว้ เขาหลง เขายังหลงอยู่ ถ้าเราไม่ได้เจริญสติให้ต่อเนื่อง ถ้าเราสังเกตไม่ทันตั้งแต่ต้นเหตุ ถ้าเราแยกรูปแยกนามแยกขันธ์ห้าไม่ได้ หลงกันทั้งนั้น เราอาจจะว่าเราไม่หลงในระดับของสมมติ แต่ในหลักธรรมแล้ว ถ้าเรารู้ด้วย เห็นด้วย ทำความเข้าใจได้ด้วย เจริญสติให้ต่อเนื่องได้ด้วย นั่นแหละเราถึงจะรู้ว่าเราหลง ถ้าเราแยกได้เมื่อไร หลงอะไรล่ะ ก็หลงกองสังขาร หลงความคิด หลงอารมณ์ หลงเกิด ถ้าไม่เกิดก็ไม่หลง

แต่จิตวิญญาณที่ไม่เกิดคือจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ ไม่มีการเกิด แต่เวลานี้เขามาเกิดอยู่ในภพของมนุษย์ แต่อาจจะเป็นภพที่ดีที่ประเสริฐ เป็นภพที่จะทำความเข้าใจในเรื่องธรรม ในเรื่องบุญในเรื่องกุศลได้ดีกว่าทุกภพ พระพุทธองค์ถึงได้มาเกิดอยู่ในภพของมนุษย์ แล้วก็มาค้นพบเรื่องหลักของอริยสัจ หลักของความจริงของชีวิต ว่าชีวิตของคนเรานี่จะไปอย่างไรมาอย่างไร กายของคนเราประกอบขึ้นมาด้วยอะไร มีวิญญาณเข้ามาครอบครอง แล้วมาหลงมายึด แล้วก็มาเกิด ทำอย่างไรถึงจะให้หลุดพ้น นี่ตรงนี้แหละ ท่านได้มาค้นพบแล้วก็มาแจกแจง มาจำแนกแจกแจงให้สัตว์โลกได้เดินตาม แต่ท่านก็สร้างตบะสร้างบารมีมามากมาย กว่าจะตรัสรู้ความเป็นจริงของชีวิตได้

แม้ตั้งแต่เกิดมาในภพมนุษย์ ท่านก็มาบำเพ็ญอีกมากมาย กว่าจะทำความเข้าใจกับชีวิตได้ แล้วเอามาเปิดเผย มาสั่งสอนเวไนยสัตว์ ก็คือพวกเรานี่แหละ ได้พากันทำความเข้าใจ ให้รู้จักพิจารณารู้จักแก้ไข รู้จักหมั่นพร่ำสอนตัวเราเองเสีย ขณะที่ยังมีลมหายใจ ถ้าหมดลมหายใจแล้วก็หมดกัน ทุกคนมีโอกาส ทุกคนมีเวลา ทุกคนมีบุญถึงได้เกิดมาเป็นมนุษย์ อย่าพากันเกียจคร้าน​ เกียจคร้านในการเจริญสติ เกียจคร้านในการทำความเข้าใจ เกียจคร้านในการละกิเลส เราอย่าไปเกียจคร้าน แต่ละวันตื่นขึ้นมาสร้างความขยันหมั่นเพียร หมั่นฝักใฝ่ หมั่นสนใจ หมั่นวิเคราะห์หาเหตุหาผล ด้วยสติด้วยปัญญา

แต่เวลานี้เพียงแค่สติความรู้ตัวอยู่ปัจจุบัน พวกเราก็ยังสร้างกันไม่ต่อเนื่อง มันก็ยากที่จะเข้าไปทำความเข้าใจกันในรายละเอียด การเกิดการดับของวิญญาณ การเกิดการดับของขันธ์ห้า ซึ่งเขาก็ปิดกั้นตัวเองเอาไว้มากมายทีเดียว เขาก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ​ นอกจากบุคคลที่มีความเพียร มีตบะมีบารมี ไม่เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ความเกียจคร้าน มีความเสียสละ มีความอดทน ละขัดเกลากิเลสตัวเราลงไป ให้รู้ด้วย เห็นด้วย ตามทำความเข้าใจได้ด้วย แล้วก็หมั่นพร่ำสอนวิญญาณซึ่งอยู่ในกายของเรา แยกแยะวิญญาณออกจากกองสังขารจากขันธ์ห้าที่ท่านบอกว่าเป็นกองเป็นขันธ์ให้ชัดเจน​ เห็นจุดเกิดจุดดับให้ชัดเจน อะไรคือสติที่เรา ปัญญาที่เราสร้างขึ้นมา อะไรคือตัวใจ ไม่ใช่ใจ ไปมั่นหมาย ใจไปบงการไปหมด ก็ต้องพยายามนะ ไม่ว่าพระว่าโยมว่าชี ให้ขยันหมั่นเพียร

ถ้าเราสอนเราไม่ได้ อย่าไปให้คนอื่นเขาสอน แนวทางนั้นมีอยู่มาตั้งนานแล้ว ที่พระพุทธองค์ท่านได้ค้นพบแล้วก็เอามาเปิดเผย ทุกคนปรารถนาที่จะหาทางดับทุกข์ หาทางหลุดพ้น ความไม่รู้ ความหลงเท่านั้นที่มาปกปิดเอาไว้ กิเลสเท่านั้น เราต้องพยายามขัดตัวเราเอง แก้ไขตัวเราเอง บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น ทำไมเราเข้าไม่ถึงธรรม การละกิเลสของเรามีหรือไม่ การสร้างตบะบารมีของเรามีหรือไม่ การเจริญสติของเราต่อเนื่องหาเหตุ หาผลได้เพียงพอหรือไม่ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ถ้าความเพียรของเรามีเพียงพอ ความเพียรของเราถูกต้อง อยู่คนเดียว เราต้องเข้าใจในชีวิตของเรา​ เราไม่เข้าใจแนวทางนั้นมีมาตั้งนานแล้ว ให้ดำเนินเถิด ให้พากันทำ อย่าพากันปล่อยวันเวลาทิ้ง

แต่ละวันตื่นขึ้นมา เราก็จะอยู่กับบุญ สร้างบุญสร้างอานิสงส์ ทำกายให้เป็นบุญ ทำใจให้เป็นบุญ ทำใจให้เป็นพระ เจริญสติเข้าไปเยี่ยมพระอยู่บ่อยๆ จนเป็นธรรมชาติในการดูในการรู้ จนเป็นธรรมชาติอยู่กับบุญ ทำอะไรก็เป็นบุญ กายก็เป็นบุญ วาจาก็เป็นบุญ ใจก็เป็นบุญ ยังสมมติโลกธรรมให้เป็นบุญ ให้เป็นอานิสงส์อีกมากมาย เราต้องดูจากภายใน ล้นออกสู่ภายนอก แก้ไขข้างนอก​ ละข้างใน หาความเป็นกลาง ความว่าง ความบริสุทธิ์ ความหลุดพ้นเป็นที่ตั้ง ความว่างความเป็นกลาง ไม่เข้าข้างตัวเราเองนั่นแหละ​ พูดง่าย แต่เวลาทำศึกษา เราต้องพยายามขยัน ไม่อย่างงั้นไม่เข้าใจในชีวิตของตัวเราเอง อย่าลืมทิ้งบุญ อย่าลืมทำบุญ ไม่ยึดติดในบุญ สร้างบุญ สร้างประโยชน์ สร้างอานิสงส์กันมากมาย

หลวงพ่อก็ขอขอบใจทุกคน ขอบใจทั้งเหล่ามนุษย์ เหล่าเทวดาทั้งหลาย ที่ได้มาช่วยกัน สร้างอานิสงส์ สร้างแหล่งบุญให้เป็น สร้างสมมติ สถานที่ตรงนี้ให้เป็นอานิสงส์ใหญ่ เป็นแหล่งบุญใหญ่ของทุกคน ของเหล่ามนุษย์ ของเหล่าเทวดาทั้งหลาย วันที่​ 7 เดือนเมษายน​ มีเจ้าภาพผู้ใจบุญท่าน ท่านได้มาไถ่ชีวิตโค​ 19​ คู่ ก็ขอเชิญพี่น้องเราทุกคนมาร่วมอนุโมทนาสาธุด้วยกัน นี่แหละมีโอกาส ท่านก็ได้มาไถ่ชีวิตโค ยืดชีวิตให้ยืนยาวต่อไป หลวงพ่อก็มีโอกาสก็จะพาทำบุญยังสมมติ ให้กับทุกคนได้อยู่ดี มีความสุข มีโอกาส หลวงพ่อก็มองๆ ดูเอาไว้ว่า จะฉลองสมโภชญาติโยม ถ้าสมมติเริ่มบริบูรณ์ลงตัวได้เมื่อไร ก็จะฉลองสมโภชใหญ่ ก็คงจะเป็นปีหน้า วันวิสาขบูชาปีหน้า ก็จะคอยสร้างสะสมอานิสงส์ให้เต็มเปี่ยม แล้วก็จะได้ฉลองสมโภชใหญ่ ตั้งโรงทานตลอด ให้ทุกคนได้อยู่ดี มีความสุข

ญาติโยมท่านใดอยากจะมีโอกาสมีส่วนร่วม ก็ หลวงพ่อจะขอรับบริจาคธงทิวนะ ธงทิวที่จะมาผูก มาโยงเป็นเครื่องหมายของการฉลองสมโภช ธงทิวที่เป็นธงสาย​ ธงทิวที่ไม่ใช่กระดาษ ให้เป็นพลาสติก แล้วก็เป็นผ้า จะได้มาผูกเป็นเครื่องหมายให้เต็มทั่ววัดเลย จะฉลองสมโภชใหญ่ ปีนี้ก็คงจะภาระหน้าที่สมมติต่างๆ ก็คงจะลงตัวกันเกือบหมด ปีหน้าก็จะได้​ คงจะกำหนดเอาวันวิสาขบูชา วันเพ็ญสิบห้าค่ำเดือนหก นั่นแหละเป็นวันเริ่มฉลอง ให้ทุกคนได้มีความสุขกัน

หลังจากนี้ไป ก็คงจะเคลียร์ภาระหน้าที่สมมติต่างๆ ให้ลงตัวให้หมด ทุกคนก็จะได้มีความสุข เสวยอานิสงส์ผลบุญที่ทางสมมติที่พวกเราได้ทำกันมา แต่การละกิเลส เราต้องละตลอดเวลา ใจเกิดกิเลสเมื่อไร เราต้องดับ เราต้องละ ใจเกิดเมื่อไร เราต้องดับ ให้สติปัญญาไปเกิดแทน ท่านถึงบอกว่าความอยากแม้แต่นิดเดียว อย่าให้เกิดขึ้นที่ใจ ก่อนที่จะเข้าถึงตัวใจได้ ใจยังเกิด ใจยังหลงขันธ์ห้า เราต้องเจริญสติไปสังเกต ไปวิเคราะห์ ไปแจง ไปแยกมัน พร่ำสอนใจให้ใจมองเห็นตามความเป็นจริง แล้วก็ละกิเลส ให้มันหมดจด อานิสงส์ผลบุญผลทานก็จะย้อนกลับมาหาตัวของเราเอง

เราละกิเลสได้หมด เราดับความเกิดได้หมด ใจของเราไม่อยากจะสงบ มันก็สงบ ใจของเราไม่สะอาด มันก็ต้องสะอาด เพราะว่าการละกิเลสของเรามี อย่าดีแต่พูด ต้องพยายามขยันหมั่นเพียร ทำความเข้าใจ รู้ด้วยถึงด้วย ทำความเข้าใจได้ด้วย อย่าไปพลาดโอกาสของสติปัญญา ให้สติปัญญาของเรารู้เห็น ตั้งแต่สิ่งเล็กๆ น้อยๆ จนกระทั่งถึงความสะอาดความบริสุทธิ์ แก้ไปเอาตั้งแต่ตัวใหญ่ๆ ไอ้ตัวน้อยๆ มันเกิดอยู่ตลอดเวลา เราต้องพยายามหัดสังเกต ก็ต้องพยายามทำความเข้าใจกันเอา

เอาล่ะ​ วันนี้ขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอา

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง