หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 49

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 49
พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร
ผู้บรรยาย
พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร
ชื่อตอน
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 49
บันทึกเสียงเมื่อ
ชุด
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558
ถอดความฉบับเต็ม
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 49
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 12 เมษายน 2558

มีความสุขกันทุกคน ดูดีๆ นะ พระเราชีเรา สามเณร พิจารณาปฏิสังขาโย ดู รู้ทุกขณะลมหายใจเข้าออก ว่าใจของเราขณะนี้ปกติ หรือว่าใจของเราเกิดความอยาก เกิดความยินดี ในอาหาร การอยู่ การขบการฉัน ไม่ใช่ว่าไปปล่อยปละละเลย ทุกเรื่อง ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่จนกระทั่งถึงเวลานี้ แล้วก็เดี๋ยวนี้ ว่าใจของเราสงบปกติ จะขบจะฉัน จะรับประทานข้าวปลาอาหารก็รู้จักพิจารณา กะประมาณในการขบฉันของเรา อันนั้นก็อยาก อันนี้กายก็หิว ใจจะปรุงแต่งความอยากได้เร็วได้ไว อันนั้นก็อร่อย อันนี้ก็อร่อย เห็นบอกว่านั้น มันบอกว่าเอาเยอะๆ กลัวไม่อิ่ม กิเลสมันสั่งงาน แต่มันเกิดความอยากก็ให้รีบดับ ไม่ต้องเอาให้มันเลย เอาอันที่มันไม่ชอบ ดูสิ มันจะผลักไสหรือเปล่า

สามเณรก็สึกออกไปเยอะ แต่กลับมากกว่าเก่า แต่ละวันๆ เป็นเพราะสาเหตุอะไร วันนี้จะมาเพิ่มอีก รุ่นเก่าสึกออกไป รุ่นใหม่ก็เข้ามาแทน ฝักใฝ่ มาสร้างอานิสงส์ สร้างบุญบารมี ให้มีให้เกิดขึ้นตั้งแต่ตัวน้อยๆ โตขึ้นไปก็จะได้ไม่ลําบาก พยายามพากันขยันหมั่นเพียร สร้างความขยัน สร้างความรับผิดชอบ ให้ติดเป็นนิสัยของเรา ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ที่บ้าน ที่วัด ฝึกหัดเป็นคนมีความเสียสละ เอาออกคลายออก คลายข้างนอกคลายข้างใน ถึงเวลาก็คงจะถึงจุดหมายปลายทางกัน

วันนี้วันที่ 12 เมื่อวานวันที่ 11 หนึ่งไม่มีสอง หนึ่งสองตัว เป็นเอกเป็นหนึ่ง วันนี้วันที่ 12 วันพรุ่งนี้วันที่ 13 ก็ขอเชิญพี่น้องเรามาร่วมบุญผ้าป่า ถวายพระโมคคัลลานะพระสารีบุตร มาร่วมกัน เห็นว่าคณะจากผ้าป่าจะพากันมาทำพิธีถวายเพื่อสมทบทุนมูลค่าของหยก ที่เจ้าภาพท่านเอาหยกคู่พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตรมาประดิษฐานอยู่ตรงหน้าวิหารของเรา พรุ่งนี้ก็จะได้ทำพิธีถวายแล้วก็จะได้อัญเชิญขึ้นประดิษฐานที่วิหารพระหยก คู่บุญบารมีของพระพุทธองค์ พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร

ญาติโยมท่านได้ปรารถนาอยากจะมาร่วมมาช่วยกันก็มา โอกาสเปิดกาลเวลาเปิด สถานที่เปิดให้ หลวงพ่อก็จะพาเป็นสะพานเป็นทางผ่านพาทำบุญ บุญแรงศรัทธาของทุกคนมีกันเต็มเปี่ยม แต่การเจริญสติวิเคราะห์ใจ วิเคราะห์วิญญาณในกายของเรา เราต้องทำ ทำให้หมดทุกอย่าง ให้ได้ทุกอย่าง ทั้งทาน ศีล สมาธิ และปัญญา ศีลเป็นลักษณะอย่างไร สมาธิเป็นลักษณะอย่างไร ปัญญาเป็นลักษณะอย่างไร เราต้องทำความเข้าใจให้กระจ่าง ไม่ใช่ว่าศรัทธาขาดปัญญาก็ดับทุกข์ไม่ได้ มีตั้งแต่ปัญญา ถ้าไม่ใช่ปัญญาที่เกิดจากการเจริญภาวนาก็ดับทุกข์ไม่ได้ เราต้องทำความเข้าใจแล้วก็ละกิเลสด้วย

หลวงพ่อก็ได้มีตั้งแต่วาจาบอกกล่าว กําลังกายก็ไม่ค่อยแข็งแรง เพราะว่าต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บมานาน ร่วม 20 ปี ฉีดอินซูลิน มาหยุดฉีดช่วงก่อนเข้าพรรษา แล้วก็หยุดฉันยาเม็ดเกี่ยวกับเบาหวานหลังออกพรรษา ก็เลยผอมเอาๆ เพราะว่าถ้าไม่หยุด ไตมันรวน หัวใจมันรวน มันลําบาก มันจะไปไม่ไหว ทุกวันนี้ก็ลําบากอยู่ สภาพร่างกายก็พอประคับประคอง พาพี่น้องของเราทำบุญสร้างประโยชน์เท่าที่สภาพร่างกายจะเอื้ออํานวยให้

อะไรที่จะเป็นบุญ อะไรที่จะเป็นประโยชน์ก็ทำ ทำมากทำน้อยเราก็ต้องทำ ถึงเราไม่ได้ทำก็น้อมใจเข้าไปอนุโมทนาสาธุ ยิ่งคนไม่มีนั่นแหละยิ่งอยากให้ทำ เพราะว่าจะได้เป็นข้าวพกข้าวห่อ คนที่มีแล้วก็ยังมีโอกาสได้ทำมากขึ้นไป คนที่ไม่มีนี่ยิ่งไม่มีโอกาสได้ทำ ถึงไม่มีวัตถุเงินทองอะไรต่างๆ ก็น้อมกายของเราก็มาร่วมเข้ามาช่วย เราก็จะมีอานิสงส์แห่งบุญสืบต่อไปในวันข้างหน้า ตราบใดที่ใจมันยังเกิดอยู่ ยิ่งไม่มียิ่งห่างไกลมันก็ยิ่งแห้งแล้งยิ่งกันดาร เราก็ต้องพยายามจะได้เกิดประโยชน์ ประโยชน์ในวันนี้วันหน้า ประโยชน์ในภพนี้ ประโยชน์ในภพหน้า ภพนี้มีภพหน้ามี วันนี้มีวันพรุ่งนี้มี พ่อแม่พี่น้องมี พระพุทธเจ้ามี

ทำไมถึงว่าพระพุทธเจ้ามี ย่อคําสอนของท่านปฏิบัติตามให้ปรากฏขึ้นที่ใจของเรา ท่านสอนเรื่องหลักของอริยสัจ ถ้ารู้ถ้าเห็น จะรู้ว่าท่านมี ท่านได้ค้นพบแล้วก็บัญญัติเอาไว้หมด ปฏิบัติอย่างนี้ๆ การละกิเลส การสร้างบารมีอย่างนี้ๆ พระพุทธองค์ท่านสร้างบารมีจนเต็มเปี่ยม ถึงได้มาเป็นพระพุทธเจ้าได้ มาสอนเหล่ามนุษย์ได้ เหล่ามนุษย์นี่เป็นสัตว์ที่ประเสริฐ คือพอที่จะสอนได้ เราจงปฏิบัติตามคําสอนของท่านให้ปรากฏขึ้นที่ใจของเรา ท่านถึงบอกให้เชื่อ ไม่ใช่ว่าพูดแบบงมงาย ต้องเป็นบุคคลที่มีสติ มีปัญญา มีศรัทธาพร้อมมูล ขยันหมั่นเพียร เข้ามาวัดก็ดีใจ ใจมีความสุขนั่นแหละตัวบุญ ไปทำบุญให้ทาน

สมัยก่อนเป็นเด็กเหมือนกับสามเณรนี่แหละ พ่อกับแม่ก็ให้ไปรับคุณตาคุณยาย ทั้งเช้าทั้งเย็น ไปนอนวัด ตื่นแต่เช้าก็เอารถเข็นเข็นไปรับ ตกเย็นก็เข็นไปส่ง เอาปิ่นโตไปส่งพระไปถวายพระ พระฉันของเราหมด ดีใจ บุญเต็มบุญอิ่ม ดีใจ พระฉันของเราหมดนั่นแหละ บุญมันเกิด แต่ที่นี่อาจจะไม่เหมือนกันเท่าไรนะ อาหารเยอะๆ ก็รู้จักพิจารณาปฏิสังขาโย ให้ฉันน้อย นอนน้อย อย่าไปคิดว่า ทำไมพระไม่ฉันของเราล่ะ ไม่ได้บุญ ไม่ใช่นะ โยมอยากจะให้พระฉันเยอะๆ เณรฉันเยอะๆ อยากจะได้บุญเยอะๆ ว่านั้น ทางหลักของการปฏิบัติ ท่านก็ให้ละทั้งความอยาก ละทั้งความหวัง กะประมาณในการขบฉัน ก็ได้บุญตั้งแต่คิดที่จะมา คิดที่จะทำบุญนั่นแหละ เราจงพิจารณาด้วยปัญญา ได้บุญตั้งแต่คิดว่าจะทำ

บุญเกิด บางทีก็ต้องรู้จักแบ่งกิน แบ่งเก็บ แบ่งใช้ ถ้าทำบุญหมด ทานหมด ตัวเองก็อด ลําบาก ต้องรู้จักพิจารณา บุญทานวัด วัตถุทาน แล้วก็การเจริญสติการเจริญภาวนาเป็นลักษณะอย่างไร การได้ยินได้ฟังนี่ ได้ยินมาตั้งแต่เป็นเด็กนะ แต่เรายังไม่เห็น เรารู้อยู่รู้ทำแต่ไม่รู้จักธรรม คือรู้อยู่ เกิดคิดก็รู้ ทำก็รู้ ก็หลงเกิด เพียงแค่การเกิดเขาก็ปิดกั้นตัวเองเอาไว้แล้ว ตัววิญญาณ

ต้องรู้จักมาสร้างความรู้ตัวแล้วก็ไปอบรมใจ เห็นเหตุเห็นผล ชี้เหตุชี้ผล ความอยากแม้แต่นิดเดียวอย่าให้เกิดขึ้นที่ใจ ละความอยากออกให้มันหมด ดับความเกิดให้มันได้ ชําระสะสางวิญญาณให้มันถึงจุดหมายก็มองเห็นหนทางเดิน เพราะว่าวิญญาณนี่มันหลงมานาน จนหลงมาเกิดอยู่ในภพของมนุษย์ มีกายมีขันธ์ห้ามาปิดกั้นเอาไว้ มาคลายขันธ์ห้า ทำความเข้าใจขันธ์ห้า แล้วดับความเกิดขณะยังมีลมหายใจอยู่นี่แหละ ทีนี้จะทำจะมีก็เป็นเรื่องปัญญา สนุกสร้างบุญ ทำมากทำน้อยก็เป็นของเราหมด แต่เราไม่หลงไม่ยึด ก็เป็นของเราอยู่เหมือนเดิม เราไม่เอาก็เป็นของเราอยู่เหมือนเดิม ระลึกนึกถึงเมื่อไรก็มีความสุข

ดูดีๆ นะสามเณร มองซ้ายมองขวา มองแม่ชีบ้าง แม่ชีเหล่ตามาดูอาหาร อันนี้จะถึงฉันหรือเปล่าว่านั้นนะ ได้เห็นหลายคนอยู่ มาบ่นอยู่ว่าสามเณรเอาไปหมดก่อนว่านั้นนะ มองซ้ายมองขวา มองบนมองล่าง มองกลางใจของเรา พอสละได้ก็สละ ดูผ่านไปแล้วใจของเรายังมีความอาลัยอาวรณ์อีกหรือเปล่า หรือตวงเอาไว้ก่อน ผู้เฒ่าผู้แก่ก็เหมือนกัน อาหารอะไรอร่อยๆ ก็ตวงเอาไว้ ฟันไม่มีเคี้ยวไม่ได้ก็ตวงเอาไว้นะ อมๆ นิดหน่อย ก็เตะเข้าโกลเลย เอาไปไว้มดก็ขึ้น อย่าไปโทษใคร เห็นผู้เฒ่าผู้แก่เวลาไปงานปริวาส เอาถุงปุ๋ยไปด้วย เวลาไปเอาอาหารเขาจัดเรียงที่โต๊ะนี่ส่วนมากคนข้างหลังไม่ค่อยจะได้กันเท่าไร เพราะว่าความโลภ ความโลภ เข้าไปยึด เข้าไปติด เข้าไปเอา แล้วก็ไม่รู้จักแบ่งปัน แย่งกันอุตลุด เห็นแล้วก็น่าละอาย หรือจะจับผู้เฒ่ามาบวชมาฝึกใหม่ บางทีนี่ใจของเราเป็นบุญอยู่ตลอด แต่เราไม่รู้จัก

ว่าอย่างไร อดไม่ได้ เดี๋ยวให้เสร็จก่อนไม่รับรองนะ ถ้าท่านเจ้าคุณให้ลงมือนี่ทันก็ทันนะ ไม่ทันก็เสร็จก่อน เดี๋ยวที่ดินท่านก็จะมาเคลียร์พื้นที่ให้ ก็รถแม็คโครก็จะมาขุดร่องน้ำทำเจดีย์ เอาคนละต้น​สองต้นก็เสร็จนะ หลวงพ่อจะพาทำ คนนั้นบ้างคนนี้บ้าง เอาวางไว้อย่างนี้เดี๋ยวก็เสร็จนะ เจ้าภาพท่านก็ได้ขายที่ดินให้ 10 ไร่ 7,500,000 แล้วก็ถวายอีก 5 ไร่ รวมเป็น 15 ไร่

ในการทำฐานองค์พระมหาเจดีย์ เทวดาได้ยินข่าวทราบข่าว เพราะว่าเทวดานี่ยังอยู่ในอานิสงส์แห่งบุญ เทวดาที่มีกายทิพย์ก็คอยรับรู้รับทราบ แล้วก็หาโอกาสรีบสร้างบุญ เพราะว่าเทวดาต้องสร้างบุญ ถ้าไม่สร้างบุญนี้บุญหมด แล้วก็จะตกลงสู่ที่ต่ำ ก็ต้องรีบสร้างบุญหาโอกาสมาสร้างบุญ อันเชิญน้อมนําจิตศรัทธาผู้มีบุญมาร่วมบุญ หลายครั้งหลายคราวเทวดาชักนํามา บางทีก็ขึ้นรถจากกรุงเทพ ไม่เคยรู้จักวัดนี้ก็มาเรื่อยๆ เลยผ่านวัดนี้ไปก็ต้องได้วนกลับมาหลายๆ คนด้วย แสดงว่าเทวดาชักนํามาให้มาร่วมบุญ มาสร้างบุญเป็นสมบัติของแผ่นดิน เป็นสมบัติของทุกคน

ความสะอาด ความเป็นระเบียบเรียบร้อย เราก็ช่วยกันทำ คนวัดต้องเป็นคนขยันมีระเบียบ บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น อย่าไปให้คนอื่นเขาบังคับ เราต้องฝึกฝนตัวเราจากน้อยๆ ไปหามากๆ จนเต็มรอบทั้งปัญญาภายนอกปัญญาภายใน รอบรู้ในกองสังขาร รอบรู้ในดวงวิญญาณ รอบรู้อะไรเป็นกุศล อกุศล อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรควรดำเนิน

ประโยชน์ระดับสมมติวิมุตติ ประโยชน์ใกล้ประโยชน์ไกล ประโยชน์มากประโยชน์น้อย เราต้องมองให้ออก ก็จะได้สร้างประโยชน์ได้มากมาย ส่วนวันที่ 1 มิถุนายน ก็จะได้ทำบุญใหญ่แจกมหาทานใหญ่ ได้มีผู้ใจบุญได้มอบทุนการศึกษาประมาณ 32 กองทุน กองทุนละ 200,000 บาท ให้กับสถานที่ต่างๆ พวกเด็กพิการบ้าง ออทิสติกบ้าง เด็กตาบอดบ้าง หูหนวกบ้าง บ้านพักคนชรา แล้วก็โรงเรียนที่ด้อยโอกาส มาขอเอาไว้ ประมาณ 32 กองทุน แล้วก็เครื่องฟอกไตใหญ่ 24 เครื่อง หรือจะอาจจะมาเพิ่มอีกสักเครื่องหรือ 2 เครื่อง เครื่องฟอกไต 20 เครื่องก็จะมอบให้ทางโรงพยาบาลน้ำพอง ให้เป็นศูนย์ฟอกไตใหญ่ของทางฝั่งทางนั้น เป็นอานิสงส์ใหญ่ของทุกคน อีก 4 เครื่องก็จะได้มอบให้ทางโรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น เพราะว่า​เอาให้ทั้งห้าพระองค์ แล้วก็แจกทานที่นั่นอีก มีผู้ใจบุญตั้งกองทุนไว้ให้ 1,000,000 ไว้แจกทานตรงนั้น มีโอกาสได้มาแจกทานกัน

ขอบคุณมากๆ ขอบคุณมากๆ นี่อานิสงส์บุญ อยู่ไหนนะบ้านอยู่ไหน อยู่ขอนแก่น ดีจังมีโอกาสมาร่วมกันนะ ยกพระเจดีย์ให้มาสร้างด้วยกันจะได้ไม่ได้ลําบาก ของทุกคนยกให้ทุกคน เป็นสมบัติของทุกคน จะพาทำให้เสร็จก่อนที่ยังมีกําลังมีลมหายใจอยู่

ตั้งใจรับพรกัน

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง