หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2560 ลำดับที่ 27 วันที่ 28 มีนาคม 2560

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2560 ลำดับที่ 27 วันที่ 28 มีนาคม 2560
พระธรรมเทศนา พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ผู้บรรยาย
พระธรรมเทศนา พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ชื่อตอน
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2560 ลำดับที่ 27 วันที่ 28 มีนาคม 2560
บันทึกเสียงเมื่อ
ชุด
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2560
ถอดความฉบับเต็ม
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2560 ลำดับที่ 27
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 28 มีนาคม 2560

ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของตัวเราเองให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยง นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย วางใจให้สบาย ไม่ต้องพนมมือ ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียกไปด้วย ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ สัก 2-3 เที่ยว อย่าไปบังคับลมหายใจ หายใจให้เป็นธรรมชาติที่สุด ถ้าหายใจอึดอัดแสดงว่าเราไปบังคับลมหายใจ ถ้าเราไปเพ่งสมองส่วนบนก็จะตึง ถ้าเราเอาใจไปจดจ่ออยู่ที่ปลายจมูกหน้าอกก็จะแน่น

เพียงแค่ให้มีความรู้สึกรับรู้ ว่าลมหายใจเข้ามีความรู้สึกรับรู้ ลมหายใจออกมีความรู้สึกรับรู้อยู่ที่ปลายจมูกของตัวเราเอง เหมือนกับนายทวารคอยดูว่ารถคันไหนจะวิ่งเข้าก็รู้ รถคันไหนจะวิ่งออกก็รู้ พยายามสร้าง พยายามสร้างความรู้ตัวตรงนี้แหละ ตั้งแต่ตื่นขึ้น ตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่ พยายามสร้างให้ต่อเนื่อง

ขณะที่เรามีความรู้ตัวที่ต่อเนื่อง บางครั้งบางคราวเราก็จะได้เห็นการเกิดของใจ การเกิดของความคิดหรือว่าอาการของขันธ์ห้าเขาก่อตัวอย่างไร ใจเคลื่อนเข้าไปรวมได้อย่างไร อันนี้มีกันทุกคน เพราะว่าความเกิดของใจนั้นมีกันมาตั้งแต่หลายภพหลายชาติ จนถึงเวลากระทั่งมาเกิดในภพมนุษย์ มาสร้างกายเนื้อ มาสร้างขันธ์ห้าปิดกั้นตัวใจตัวเองเอาไว้ แล้วก็เกิดต่อ บุคคลที่มีสติปัญญาที่ต่อเนื่องเชื่อมโยงถึงจะเห็น ถึงจะเข้าใจ ตามดู ตามรู้ ตามทำความเข้าใจ

ตามแนวทางของพระพุทธองค์ การเจริญสติก็มี การอบรมจิตใจของเราก็มี จนใจคลายออกจากขันธ์ห้าหรือว่าแยกรูปแยกนาม ตามดู รู้ เห็นตามความเป็นจริง ชี้เหตุชี้ผล ว่าเหตุอย่างนี้ เกิดอย่างนี้ ผลจะมาอย่างนี้ การขัดเกลากิเลส การละกิเลสออกจากใจของเรา กิเลสก็มีหลายอย่าง ทั้งกิเลสหยาบ กิเลสละเอียด ทั้งมลทิน แต่เรากำลังสติปัญญาเรารู้ไม่ทัน เราก็ไม่เห็นตั้งแต่ต้นเหตุ เราอาจจะรู้ตั้งแต่กลางเหตุ ปลายเหตุ

ท่านถึงบอกให้เจริญสติ แล้วก็พยายามสร้างอานิสงส์ สร้างบุญบารมีของเราให้เต็มเปี่ยม ใจของเรามีความโลภ เราก็พยายามละความโลภคลายความโลภออกจากจิตใจของเรา ใจของเรามีโกรธ เราก็พยายามดับความโกรธ ให้อภัยทาน อโหสิกรรม เรามีความเกียจคร้าน เราก็พยายามสร้างความขยันหมั่นเพียร สร้างความรับผิดชอบให้เต็มเปี่ยม และก็ทำความเป็นระบบระเบียบ จัดระบบระเบียบภายในใจของเรา

การเกิดของใจเป็นอย่างไร ถ้าใจคลายออกจากความคิดเป็นอย่างไร กายทำหน้าที่อย่างไร ทวารทั้งหกทำหน้าที่อย่างไร เราต้องศึกษาค้นคว้าให้ละเอียดก่อนที่จะหมดลมหายใจ ขณะที่เรายังมีกำลังพอที่จะศึกษาค้นคว้าลงที่กายของเราได้ กายของเรานี้แหละคือสนามรบอย่างดีเลยทีเดียว รู้จักเจริญสติลงที่กายชี้เหตุชี้ผล เห็นความเกิดความดับ รู้เท่าทันกิเลส รู้เท่าทันความคิด รู้เท่าทันอารมณ์

ท่านถึงบอกว่าให้รอบรู้ในกองสังขาร คือทั้งส่วนนามธรรม ทั้งส่วนรูปธรรม ทุกเรื่องตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ไม่ใช่ว่าไปปล่อยปละละเลย หมั่นสร้างสะสมคุณงามดี สร้างบารมีกันไป ผิดพลาดแก้ไขใหม่ ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ แก้ไขใหม่ หมั่นพร่ำสอนใจของเราอยู่ตลอดเวลา ความเกิดเป็นทุกข์ เกิดทั้งกายเนื้อ เกิดทางด้านความคิดทางด้านอารมณ์ก็เป็นทุกข์ กายของเรานี้แหละก้อนทุกข์ นั่งนานก็เกิดทุกขเวทนา ไม่ทานข้าวทานปลาก็เกิดความหิว สารพัดอย่าง ท่านถึงว่าเป็นรังแห่งโลก เป็นก้อนทุกข์

ถ้าเรามาเปลี่ยนปัญญาโลกให้เป็นปัญญาธรรม มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างตามความเป็นจริง กายของเราก็กลับเป็นก้อนธรรมก้อนบุญ เราพยายามสร้างอานิสงส์ให้มีให้เกิดขึ้นที่กายที่ใจของเราให้เต็มเปี่ยม อย่าพากันผัดวันประกันพรุ่ง มีอะไรเราก็ค่อยแก้ไข ทั้งสมมติทั้งวิมุตติ

ท่านถึงบอกว่าให้รอบรู้ในกองสังขาร ให้รอบรู้ในดวงวิญญาณในกายของตัวเรา รอบรู้ในโลกธรรม โลกธรรมแปดที่เราเข้าไปยุ่งเกี่ยวมีลาภยศ สรรเสริญ สุขทุกข์ นินทา มีอยู่เป็นของคู่โลก เราก็ต้องพยายามศึกษา ทำความเข้าใจให้ละเอียด ได้บ้างไม่ได้บ้างก็ต้องพยายาทำ อย่าไปปล่อยปะละเลย พยายามหมั่นสร้างคุณงามความดี หมั่นสร้างบุญสร้างอานิสงส์ให้เต็มเปี่ยม

ทั้งพระ ทั้งโยม ทั้งชี ก็พยายามสร้างความสมัครสมานสามัคคี สร้างความรับผิดชอบ พระเณรก็เยอะ ชีก็เริ่มเยอะ มาบวชเราก็ต้องพยายามศึกษาค้นคว้า มาฝึกฝนตนเองให้อยู่ในความเป็นระเบียบ ให้เป็นคนที่มีวินัยในตัวของเรา ไปที่ไหนก็จะไม่ได้ลำบาก เป็นคนกล้าหาญอาจหาญในสิ่งที่ควรกล้าหาญ เป็นคนละอายในสิ่งที่ควรน่าละอาย เราก็พยายาม พยายามมาแก้ไขปรับปรุงตัวเรา เพื่อที่จะเอาไปใช้กับชีวิต ก็หลวงพ่อก็ไม่มีอะไร

เอาล่ะวันนี้ก็ขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจกันเอานะ

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง