หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 113
ชื่อตอน
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 113
บันทึกเสียงเมื่อ
ชุด
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562
ถอดความฉบับเต็ม
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 113
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 1 พฤศจิกายน 2562
ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติสร้างความรู้สึกรับรู้ ความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจน นั่งตามสบายวางกายให้สบายแล้วก็วางใจให้สบายหยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่างๆ เอาไว้ชั่วครั้งชั่วคราว ถึงเราหยุดไม่ได้ตลอดก็ขอให้หยุดขณะที่เรากำลังสร้างความรู้ตัวหรือว่าเจริญสติตามความเป็นจริง เราต้องเจริญสติตั้งแต่ตื่นขึ้น ตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่ เอาไปใช้เอาสติปัญญาไปใช้ไปอบรมใจของเราให้เข้มแข็งให้ต่อเนื่อง
ตื่นขึ้นมาใจของเราปกติหรือไม่ จะลุกจะก้าวจะเดินใจปกติ จะเข้าห้องส้วมห้องน้ำทำภาระหน้าที่ต่างๆ รู้ว่าใจปกติ จะทำโน่นทำนี่ ส่วนปัญญาเป็นตัวนำทาง นำทางพากายไปพาให้ใจรับรู้ อะไรผิดอะไรถูกก็รีบแก้ไขอบรมใจของเราให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็นขณะที่เรายังมีลมหายใจอยู่ หมดลมหายใจก็มีแต่เรื่องบุญเรื่องบาป
การเจริญสติเป็นอย่างนี้ ถ้าบุคคลมีสติมีปัญญามีบุญมีอานิสงส์ฟังนิดเดียวไม่ต้องไปฟังเยอะการสร้างความรู้ตัวเข้ากับปัจจุบันธรรมทุกขณะลมหายใจเข้าลมหายใจออก การสืบต่อของการเจริญสติเป็นลักษณะอย่างนี้ การเกิดการดับของใจ การเกิดการดับของขันธ์ห้า เราต้องแยกแยะให้ได้ว่าอันไหนเป็นส่วนปัญญาอันไหนเป็นส่วนใจ อันไหนเป็นอาการของใจ
ในกายของเราซึ่งประกอบขึ้นมาด้วยธาตุสี่ขันธ์ห้า หรือว่ามีวิญญาณเข้ามาครอบครอง เราต้องมาสร้างความรู้ตัวตัวใหม่หรือว่ามาสร้างผู้รู้ เวลานี้ผู้รู้ของเรา เราไปมั่นหมายเอาตัวใจ ใจของเราก็เป็นผู้รู้อยู่เป็นธาตุรู้อยู่ แต่เขาทั้งรู้ทั้งเกิด ทั้งหลงทั้งยึด เราไปหมั่นหมายเอาความรู้เก่าๆ ซึ่งเป็นความรู้ที่ยังหลงอยู่ อาจจะถูกต้องอยู่ในระดับของสมมติ แต่ในหลักธรรมแล้วยังหลงอยู่เราต้องมาสร้างความรู้ตัวมาอบรมใจแก้ไขใจของเราให้ได้
ใจของเรามีความแข็งกร้าวเราก็พยายามละความแข็งกร้าว ใจมีความโลภละความโลภ ใจมีความโกรธละความโกรธ แล้วก็พยายามเข้าถึงความหมายภาษาธรรมภาษาโลก อย่างเช่นว่าสักแต่ว่าดูสักแต่ว่ารู้สักแต่ว่าฟัง รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส แยกรูปรสกลิ่นเสียง สัมผัสออกจากใจส่วนทวารทั้งหกเขาทำหน้าที่ของเขา ตาทำหน้าดูเราก็ห้ามไม่ได้ หูทำหน้าที่ฟังเราก็ห้ามไม่ได้เราพยายามทำความเข้าใจให้ถูกต้องทุกอย่างในชีวิตของเรา
แต่เวลานี้ใจของเราทั้งหลงด้วย เกิดด้วย การเจริญสติของเราอาจจะมีบ้างนิดหน่อย ถ้าเรามาสร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่องกัน 1 ครั้ง 2 ครั้ง นาที 2 นาที เป็น 5 นาทีเป็น 10 นาที เป็นชั่วโมงจนเอาไปใช้การใช้งานได้ จนชี้เหตุชี้ผลได้นั่นแหละ ว่าอะไรควรละอะไรควรเจริญอะไรควรดำเนิน เป็นเรื่องทุกเรื่องที่ทุกคนจะต้องทำความเข้าใจ ทั้งสมมติภายนอกความเป็นอยู่ปัจจัยสี่โลกธรรมเขาก็เป็นอยู่อย่างนี้ เราก็ต้องพยายามศึกษากันไม่ว่าพระว่าโยมว่าชี
ทุกคนก็มีธาตุสี่ขันธ์ห้า แต่การสร้างตบะสร้างบารมี คนบางคนก็สมมติก็ไม่ได้ลำบาก บางท่านก็สมมติก็ลำบาก บางท่านก็มาฝึกมาเริ่มใหม่ก็ต้องพยายามกัน ค่อยๆ เดินเดี๋ยวก็ถึง ไม่ถึงช้าก็ต้องถึงเร็ว ไม่ถึงวันนี้ พรุ่งนี้ เดือนนี้ เดือนหน้า ไม่ถึงจริงๆ ก็ไปต่อเอาภพหน้า อย่าไปทิ้งบุญ ในการสร้างบุญสร้างกุศล ทำมากทำน้อย โอกาสเปิดกาลเวลาเปิด สถานที่เปิด ไม่ว่าอยู่ที่ไหน คนมีบุญก็รีบจะฝักใฝ่สนใจ ไม่ปล่อยปละละเลย เราก็ค่อยสร้างสะสมบุญไป สักวันหนึ่งเดี๋ยวก็เต็ม
ให้เป็นบุคคลที่เตรียมพร้อม เป็นบุคคลที่ตื่น ตื่นทุกอย่าง เป็นผู้ตื่นไกลจากกิเลส เป็นผู้เตรียมพร้อมที่จะอยู่เตรียมพร้อมที่จะไป ก็มองเห็นตามความเป็นจริงอย่าพากันเกียจคร้าน สร้างความขยันหมั่นเพียร สร้างความรับผิดชอบ สร้างความเสียสละ ละความเห็นแก่ตัว ยังประโยชน์ตนประโยชน์ท่านให้เต็มเปี่ยม ขณะที่ยังมีกำลังกายให้รีบตักตวงหากำไรในชีวิต หมดลมหายใจก็มีแต่เรื่องบุญเรื่องบาป ก็ต้องพยายามกัน
การเจริญสติของเราก็ต้องพยายามทำ ถึงเอาสติปัญญาไปใช้การใช้งานไม่ได้ก็พยายาม ยิ่งไม่เข้าใจเท่าไหร่ก็ยิ่งเพิ่มความเพียรเป็นทวีคูณ ของดีมีอยู่ในกายของเราเยอะ กายก้อนนี้แหละคือสนามรบอันดีที่สุด ถ้าเรารู้จักวิเคราะห์พิจารณาดู แยกแยะได้อันนี้สติที่สร้างขึ้นมา อันนี้ใจอันนี้คืออาการของใจ กิเลสหยาบกิเลสละเอียด กิเลสเกิดขึ้นที่กายใจส่งเสริมหรือไม่หรือเกิดขึ้นที่ใจ
เหตุจากภายนอกทำให้เกิดหรือเกิดจากภายใน ทุกเรื่องต้องมีเหตุมีผล เหตุผลทางด้านรูปธรรมเหตุผลทางด้านนามธรรมมีกันหมด แต่พวกเราไม่ค่อยจะเข้าถึงต้นเหตุ มีตั้งแต่หาเหตุมาทับถมดวงใจของตัวเอง พอพูดมากขึ้นจนกลายเป็นดินพอกหางหมู เป็นสันดอนสันดานนี้ขูดขัดเกลาเอาออกยาก ก็ต้องพยายามขัดเกลาเอาออกให้ใจของเราเบาบางจากกิเลส เบาบางลงไปเรื่อยๆ จนเข้าถึงความบริสุทธิ์ความหลุดพ้น คือสภาพเดิมคือใจที่บริสุทธิ์ คือการเกิดไม่มี ก็ต้องพยายามกัน
เอาล่ะ วันนี้ก็เจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจกันเอา
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 1 พฤศจิกายน 2562
ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติสร้างความรู้สึกรับรู้ ความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจน นั่งตามสบายวางกายให้สบายแล้วก็วางใจให้สบายหยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่างๆ เอาไว้ชั่วครั้งชั่วคราว ถึงเราหยุดไม่ได้ตลอดก็ขอให้หยุดขณะที่เรากำลังสร้างความรู้ตัวหรือว่าเจริญสติตามความเป็นจริง เราต้องเจริญสติตั้งแต่ตื่นขึ้น ตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่ เอาไปใช้เอาสติปัญญาไปใช้ไปอบรมใจของเราให้เข้มแข็งให้ต่อเนื่อง
ตื่นขึ้นมาใจของเราปกติหรือไม่ จะลุกจะก้าวจะเดินใจปกติ จะเข้าห้องส้วมห้องน้ำทำภาระหน้าที่ต่างๆ รู้ว่าใจปกติ จะทำโน่นทำนี่ ส่วนปัญญาเป็นตัวนำทาง นำทางพากายไปพาให้ใจรับรู้ อะไรผิดอะไรถูกก็รีบแก้ไขอบรมใจของเราให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็นขณะที่เรายังมีลมหายใจอยู่ หมดลมหายใจก็มีแต่เรื่องบุญเรื่องบาป
การเจริญสติเป็นอย่างนี้ ถ้าบุคคลมีสติมีปัญญามีบุญมีอานิสงส์ฟังนิดเดียวไม่ต้องไปฟังเยอะการสร้างความรู้ตัวเข้ากับปัจจุบันธรรมทุกขณะลมหายใจเข้าลมหายใจออก การสืบต่อของการเจริญสติเป็นลักษณะอย่างนี้ การเกิดการดับของใจ การเกิดการดับของขันธ์ห้า เราต้องแยกแยะให้ได้ว่าอันไหนเป็นส่วนปัญญาอันไหนเป็นส่วนใจ อันไหนเป็นอาการของใจ
ในกายของเราซึ่งประกอบขึ้นมาด้วยธาตุสี่ขันธ์ห้า หรือว่ามีวิญญาณเข้ามาครอบครอง เราต้องมาสร้างความรู้ตัวตัวใหม่หรือว่ามาสร้างผู้รู้ เวลานี้ผู้รู้ของเรา เราไปมั่นหมายเอาตัวใจ ใจของเราก็เป็นผู้รู้อยู่เป็นธาตุรู้อยู่ แต่เขาทั้งรู้ทั้งเกิด ทั้งหลงทั้งยึด เราไปหมั่นหมายเอาความรู้เก่าๆ ซึ่งเป็นความรู้ที่ยังหลงอยู่ อาจจะถูกต้องอยู่ในระดับของสมมติ แต่ในหลักธรรมแล้วยังหลงอยู่เราต้องมาสร้างความรู้ตัวมาอบรมใจแก้ไขใจของเราให้ได้
ใจของเรามีความแข็งกร้าวเราก็พยายามละความแข็งกร้าว ใจมีความโลภละความโลภ ใจมีความโกรธละความโกรธ แล้วก็พยายามเข้าถึงความหมายภาษาธรรมภาษาโลก อย่างเช่นว่าสักแต่ว่าดูสักแต่ว่ารู้สักแต่ว่าฟัง รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส แยกรูปรสกลิ่นเสียง สัมผัสออกจากใจส่วนทวารทั้งหกเขาทำหน้าที่ของเขา ตาทำหน้าดูเราก็ห้ามไม่ได้ หูทำหน้าที่ฟังเราก็ห้ามไม่ได้เราพยายามทำความเข้าใจให้ถูกต้องทุกอย่างในชีวิตของเรา
แต่เวลานี้ใจของเราทั้งหลงด้วย เกิดด้วย การเจริญสติของเราอาจจะมีบ้างนิดหน่อย ถ้าเรามาสร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่องกัน 1 ครั้ง 2 ครั้ง นาที 2 นาที เป็น 5 นาทีเป็น 10 นาที เป็นชั่วโมงจนเอาไปใช้การใช้งานได้ จนชี้เหตุชี้ผลได้นั่นแหละ ว่าอะไรควรละอะไรควรเจริญอะไรควรดำเนิน เป็นเรื่องทุกเรื่องที่ทุกคนจะต้องทำความเข้าใจ ทั้งสมมติภายนอกความเป็นอยู่ปัจจัยสี่โลกธรรมเขาก็เป็นอยู่อย่างนี้ เราก็ต้องพยายามศึกษากันไม่ว่าพระว่าโยมว่าชี
ทุกคนก็มีธาตุสี่ขันธ์ห้า แต่การสร้างตบะสร้างบารมี คนบางคนก็สมมติก็ไม่ได้ลำบาก บางท่านก็สมมติก็ลำบาก บางท่านก็มาฝึกมาเริ่มใหม่ก็ต้องพยายามกัน ค่อยๆ เดินเดี๋ยวก็ถึง ไม่ถึงช้าก็ต้องถึงเร็ว ไม่ถึงวันนี้ พรุ่งนี้ เดือนนี้ เดือนหน้า ไม่ถึงจริงๆ ก็ไปต่อเอาภพหน้า อย่าไปทิ้งบุญ ในการสร้างบุญสร้างกุศล ทำมากทำน้อย โอกาสเปิดกาลเวลาเปิด สถานที่เปิด ไม่ว่าอยู่ที่ไหน คนมีบุญก็รีบจะฝักใฝ่สนใจ ไม่ปล่อยปละละเลย เราก็ค่อยสร้างสะสมบุญไป สักวันหนึ่งเดี๋ยวก็เต็ม
ให้เป็นบุคคลที่เตรียมพร้อม เป็นบุคคลที่ตื่น ตื่นทุกอย่าง เป็นผู้ตื่นไกลจากกิเลส เป็นผู้เตรียมพร้อมที่จะอยู่เตรียมพร้อมที่จะไป ก็มองเห็นตามความเป็นจริงอย่าพากันเกียจคร้าน สร้างความขยันหมั่นเพียร สร้างความรับผิดชอบ สร้างความเสียสละ ละความเห็นแก่ตัว ยังประโยชน์ตนประโยชน์ท่านให้เต็มเปี่ยม ขณะที่ยังมีกำลังกายให้รีบตักตวงหากำไรในชีวิต หมดลมหายใจก็มีแต่เรื่องบุญเรื่องบาป ก็ต้องพยายามกัน
การเจริญสติของเราก็ต้องพยายามทำ ถึงเอาสติปัญญาไปใช้การใช้งานไม่ได้ก็พยายาม ยิ่งไม่เข้าใจเท่าไหร่ก็ยิ่งเพิ่มความเพียรเป็นทวีคูณ ของดีมีอยู่ในกายของเราเยอะ กายก้อนนี้แหละคือสนามรบอันดีที่สุด ถ้าเรารู้จักวิเคราะห์พิจารณาดู แยกแยะได้อันนี้สติที่สร้างขึ้นมา อันนี้ใจอันนี้คืออาการของใจ กิเลสหยาบกิเลสละเอียด กิเลสเกิดขึ้นที่กายใจส่งเสริมหรือไม่หรือเกิดขึ้นที่ใจ
เหตุจากภายนอกทำให้เกิดหรือเกิดจากภายใน ทุกเรื่องต้องมีเหตุมีผล เหตุผลทางด้านรูปธรรมเหตุผลทางด้านนามธรรมมีกันหมด แต่พวกเราไม่ค่อยจะเข้าถึงต้นเหตุ มีตั้งแต่หาเหตุมาทับถมดวงใจของตัวเอง พอพูดมากขึ้นจนกลายเป็นดินพอกหางหมู เป็นสันดอนสันดานนี้ขูดขัดเกลาเอาออกยาก ก็ต้องพยายามขัดเกลาเอาออกให้ใจของเราเบาบางจากกิเลส เบาบางลงไปเรื่อยๆ จนเข้าถึงความบริสุทธิ์ความหลุดพ้น คือสภาพเดิมคือใจที่บริสุทธิ์ คือการเกิดไม่มี ก็ต้องพยายามกัน
เอาล่ะ วันนี้ก็เจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจกันเอา
