หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 86

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 86
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 7 ตุลาคม 2558

มีความสุขกันทุกคน ดูดีๆ นะ พระเราชีเรา พิจารณาปฏิสังขาโย ตื่นขึ้นมารู้กายรู้ใจ ลักษณะของใจ รู้ความปกติของใจ อะไรคือปัญญา อะไรคือใจ เราต้องศึกษาทำความเข้าใจ อย่าไปปล่อยเวลาทิ้งทุกขณะลมหายใจเข้าออก จนเป็นอัตโนมัติในการดู ในการรู้ ในการทำความเข้าใจกับชีวิตของเรา ยืน เดิน นั่ง นอน ให้เป็นแค่เพียงอิริยาบถ

เราพยายามพิจารณาแก้ไขปรับปรุงใจของเรา ยังประโยชน์ สร้างบุญให้เกิดขึ้นที่ใจของเรา ตราบใดที่ใจของเรายังเกิด เราก็ต้องพยายามสร้างประโยชน์ สร้างบุญสร้างอานิสงส์ให้ใจของเรา เขาเรียกว่าสร้างตบะ สร้างตบะ มีความอดทนมีความอดกลั้น มีการให้อภัยอโหสิกรรม เจริญสติเข้าไปอบรมใจตัวเรา ส่วนมากก็มีตั้งแต่กิเลสมันเล่นงานเอา เตะเอาจนหัวคว่ำพลิกหงายอยู่อย่างนั้น พระก็เยอะชีก็เยอะ ให้พยายามดูแลแก้ไข รู้จักปกครองตัวเรา แก้ไขตัวเรานั่นแหละ

พระพุทธองค์ท่านบอกว่าปกครองไม่ต้องปกครอง ส่วนมากก็มีตั้งแต่ปกครอง มีแต่กฎข้อวัตรปฏิบัติเต็มไปหมด เขียนข้อวัตรปฏิบัติตรงโน้นมันก็มุดออกตรงนี้ เขียนตรงนี้ก็มุดออกตรงนั้น ไม่รู้จักปกครองตัวเอง ถ้าคนเรารู้จักปกครองตัวเรา แก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเรา ไม่จำเป็นต้องมีข้อบทกฎหมายอะไรมาปกครอง ต่างคนก็ต่างแก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเรา ละกิเลสของตัวเรา อะไรควรละ อะไรควรเจริญ เขาเรียกว่า ปกครองไม่ต้องปกครอง แต่คนเราไม่รู้จักแก้ไขปกครองตัวเอง ก็ไปให้ตั้งแต่คนอื่นเขาบังคับ กิเลสมันหยาบมันหนากว่าคนโดนกฎหมายบังคับ โดนคุกโดนตารางบังคับก็มี เพราะว่าไม่รู้จักปกครองตัวเอง

คนเราถ้าอยู่ร่วมกันเยอะๆ รู้จักแก้ไขตัวเรา ไม่จำเป็นต้องไปบังคับกันยาก อะไรควรทำ อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรควรดำเนิน มีความขยันหมั่นเพียร เป็นคนช่างสังเกตช่างวิเคราะห์ อยู่หลายคนก็มีความสุข อยู่น้อยคนก็มีความสุข อยู่คนเดียวก็มีความสุข ถ้ารู้จักวิธีการแนวทาง แม้แต่กิเลสก็ไม่ให้มาเล่นงานตัวเรา อยู่เหนือกิเลส ใช้กิเลสให้เกิดประโยชน์ กายของเรานี่แหละก้อนกิเลส กายของเรานี่แหละก้อนกรรม พยายามสร้างประโยชน์ที่กายของเราก่อนที่จะเขาจะหมดลมหายใจ ให้ได้เกิดประโยชน์ให้มากๆ

พากันตั้งใจรับพรกัน

ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของตัวเราให้ชัดเจน เราอย่าไปมองข้าม เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออกเราก็หายใจอยู่ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งเวลานี้จะหยุดก็ไม่ได้ แค่อดแค่ทนเท่านั้นแหละที่ว่าหยุด เราพยายามสร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของตัวเรา ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก หยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่างๆ เอาไว้ชั่วครั้งชั่วคราว ถึงเราหยุดไม่ได้ ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ

การสูดลมหายใจยาวนี้เป็นการผ่อนคลาย อย่าไปบังคับลมหายใจนะ การสูดลมหายใจยาว ผ่อนลมหายใจยาว กายก็จะสบายขึ้นเยอะ ใจของเราก็สงบตั้งมั่นขึ้น ความรู้สึกที่ลมกระทบปลายจมูกก็ชัดเจน แล้วก็รู้ให้ต่อเนื่อง เขาเรียกว่า ‘สัมปชัญญะ’

เราควรที่จะรู้ตั้งแต่ตื่นขึ้นตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่ พยายามเจริญสติให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยง ตรงนี้แหละเราทำกันไม่ค่อยชํานาญ เพราะว่าความคิดเก่าที่เกิดจากตัวใจ เขาเป็นตัวบงการ เป็นตัวคิด เขามาสร้างกายเนื้อ เขามาสร้างภพมนุษย์ขึ้นมา มีกายเนื้อเข้ามาห่อหุ้มซึ่งเป็นส่วนรูปธรรม ส่วนนามธรรมมีวิญญาณกับอาการของวิญญาณอีก เราไม่เข้าใจ เราเลยไปยึดไปมั่นหมายว่าเป็นตัวตนจริงๆ

ในหลักธรรมแล้วก็ท่านให้เจริญสติลงที่กาย จนวิเคราะห์จนใจแยกได้ คลายได้ ตามดูชี้เหตุที่ผลได้ จนกําลังสติของเราเป็นมหาสติ จากมหาสติตามดูชี้เหตุชี้ผลได้กลายเป็นมหาปัญญา จากมหาปัญญา รอบรู้เห็นความเป็นจริงในกองสังขารของตัวเรา ว่ามีอะไรที่ท่านว่าเป็นกองเป็นขันธ์ เป็นกอง มีวิญญาณเข้ามา หลงมายึด อันนี้เพียงแค่ความหลงในขันธ์ห้าในกายเนื้อ ในรูปธรรม ในก้อนนี้เท่านั้น

ส่วนการเกิดของวิญญาณนั้นก็หลงอีกนะ หลงเกิด ถ้าไม่เกิดก็ไม่หลง เขาหลงมาแล้ว หลงมาเกิดอยู่ในภพมนุษย์นี่ปิดกั้นเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง แล้วก็หลงเกิดต่อ คิดต่ออีก ก็เกิดในหลงอีกชั้นหนึ่ง เป็นทาสของกิเลสหยาบกิเลสละเอียดอีก เป็นหลงโลกธรรมอีกหลายชั้นจริงๆ ถ้าเราไม่เจริญสติเข้าไปวิเคราะห์ชี้เหตุชี้ผล ส่วนมากก็ยังอยู่ในกองบุญกองกุศล สร้างตบะสร้างบารมี กําลังดำเนินอยู่ไม่ถึงจุดหมายปลายทางกันสักที ก็ยังดี ยังดีกว่าไม่ได้ทำ ในการสร้างบุญสร้างกุศล สร้างประโยชน์ สร้างตบะบารมี เป็นเข้าพกเข้าห่อของตัวเรา จนกระทั่งถึงวันดับความเกิดได้ คลายความหลงได้ มองเห็นหนทางเดินได้นั่นแหละ

แนวทางนั้นมีมานาน พระพุทธองค์ท่านได้ค้นพบมานาน แล้วก็เอามาเปิดเผย ถึงพระพุทธองค์ท่านไม่ค้นพบ ธรรมก็มีอยู่ประจำโลก มีอยู่ในกายในใจของเราทุกคน แต่จะมีมากมีน้อย แต่จะปล่อยวางได้ระดับไหนเท่านั้นเอง ท่านเป็นองค์ค้นพบแล้วก็มาเปิดเผยดำเนินอย่างนี้ วิธีการอย่างนี้ เจริญสติอย่างนี้ ละกิเลสหยาบกิเลสละเอียดอย่างนี้ นั่นแหละ

หลวงพ่อถึงได้สร้างมหาเจดีย์ใหญ่ ตั้งชื่อว่า พุทธมหาเมตตาหลวง ระลึกนึกถึงคุณของพระพุทธองค์ เราก็จะได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุมาประดิษฐานฝากฝังเอาไว้ในแผ่นดิน เอาไว้ในสมมติ เอาไว้ในโลกให้คนได้กราบได้ไหว้ ยากที่จะมี ยากที่จะเกิดขึ้นมาได้ พวกเรามีโอกาสได้มาร่วมกัน มาช่วยกัน ทั้งกําลังกาย กําลังใจ กําลังทรัพย์ ทุกอย่างทุ่มเทกันมา ช่วยกันอีกไม่นานก็เสร็จ หลวงพ่อก็ขอขอบใจทุกคน ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมกัน เวลานี้มาเจริญสติให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยงกันสักนิดหนึ่งก็ยังดี

สร้างความรู้สึกรับรู้ การหายใจเข้าออกให้ชัดเจนให้ต่อเนื่องกันนะ