หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2560 ลำดับที่ 22 วันที่ 10 มีนาคม 2560

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2560 ลำดับที่ 22
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 10 มีนาคม 2560

ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ต่อเนื่องให้ชัดเจน ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ตั้งแต่ยังไม่ได้ลุกจากที่ เราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง เราได้วิเคราะห์กายของเรา เราได้วิเคราะห์ใจของเราแล้วหรือยัง เพียงแค่เจริญให้ต่อเนื่องตรงนี้ก็ทำกันไม่ค่อยจะต่อเนื่องกันเท่าไร

ถ้าไม่มีความเพียร ความขยันจริงๆ เราอย่าไปปล่อยโอกาสทิ้ง อย่าไปปล่อยเวลาทิ้ง เราจงพยายามหมั่นพร่ำสอนใจของเรา เจริญสติเข้าไปพร่ำสอนใจของเราอยู่ตลอดเวลา การเกิดเป็นทุกข์ การเป็นทาสของกิเลสเป็นทุกข์ ใจส่งไปภายนอกเป็นลักษณะอย่างนี้ ใจที่คลายจากขันธ์ห้าเป็นลักษณะอย่างนี้ ใจเกิดกิเลส กิเลสหยาบกิเลสละเอียด เราต้องพยายามหัดสังเกต หัดวิเคราะห์ หัดทำความเข้าใจ แล้วก็รู้ความจริง แล้วก็ละกิเลสออกจากใจของตัวเรา จนกระทั่งใจของเรานี่คลายออกจากขันธ์ห้า ซึ่งเรียกว่า แยกรูปแยกนาม แล้วก็มาดับ มาละกิเลส มาดับความเกิดของใจให้หมดจด

การพูดง่าย แต่การลงมือจริงๆ นี่ก็ยากนะ เราต้องเป็นคนขยันเป็นผู้ให้ผู้เอาออก เจริญพรหมวิหารให้มี ความเสียสละ ความเมตตาให้ปรากฏขึ้นที่ใจของเรา คําสอนของพระพุทธองค์ท่านสอนเรื่องอะไร เราพยายามทำความเข้าใจให้ปรากฏขึ้นที่ใจของเรา ท่านสอนเรื่องชีวิต สอนเรื่องสมมติวิมุตติ อะไรคืออัตตา อะไรคืออนัตตา การแยกการคลาย การทำความเข้าใจ

ของดีมีอยู่ในกายของเรา เราจงพยายามเจริญสติเข้าไปค้นหา เข้าไปอบรม เข้าไปทำความเข้าใจ ในกายของเรานี้มันมีความลับอยู่ ความลับอยู่เข้ามาปิดกั้นเอาไว้ ก็คือขันธ์ห้านั่นแหละ มาปิดกั้นดวงใจเอาไว้ แล้วก็ใจก็เป็นทาสของกิเลสต่อ ถ้าเราละเราคลายจากขันธ์ห้า พลิกจากสมมติมาหาวิมุตติ แล้วก็ละกิเลสออกให้หมดจด ดับความเกิดให้ได้ ใจของเราก็เข้าสู่ความบริสุทธิ์ เราไม่อยากจะได้เราก็ได้

หนุนกําลังสติปัญญาไปทำหน้าที่แทน อะไรที่เป็นบุญ อะไรที่จะเป็นกุศล อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อะไรควรดำเนิน เราก็พยายามสร้างให้มีให้เกิดขึ้นที่ใจของเรา เราชนะตัวเรา เราก็ชนะได้หมดทุกอย่าง ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ แก้ไขใหม่ ปรับปรุงตัวเราใหม่อยู่ตลอดเวลา จนกว่าจะหมดลมหายใจนั่นแหละ ทุกคนเกิดมาตายหมดตามแรงเหวี่ยงของกรรม ก่อนที่จะหมดลมหายใจแล้วต้องทำความเข้าใจให้รู้ลักษณะของใจของเรา เราละกิเลสได้มากน้อยเท่าไร เราดับความเกิดได้หรือไม่ มองเห็นหนทางเดินว่าเราจะได้กลับมาเกิดหรือไม่กลับมาเกิดกัน

เราจงพยายามสร้างความเพียร ละความตระหนี่เหนียวแน่นทุกเรื่อง ทุกเรื่องตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาเรามีนิวรณ์ครอบงำไหม เรามีสติพลั้งเผลอหรือไม่ ใจของเราสะอาดหรือเปล่า กายทำหน้าที่อย่างไร ทวารทั้งหกทำหน้าที่อย่างไร ภาษาธรรมภาษาโลกเป็นลักษณะอย่างไร อะไรควรทำก่อน อะไรควรทำหลัง ประโยชน์ใกล้ประโยชน์ไกล ประโยชน์ตนประโยชน์ท่าน ประโยชน์ในสมมติประโยชน์ในวิมุตติ ประโยชน์ส่วนตัวประโยชน์ส่วนรวม เราต้องพยายามทำความเข้าใจหมดทุกเรื่องตั้งแต่ตื่นขึ้นจนกระทั่งนอนหลับ

ก่อนที่จะนอนเราก็ตรวจทานดูตั้งแต่เช้า เราพลั้งเผลอให้กิเลสอะไรบ้าง กิเลสตัวไหนมาเล่นงานของเราบ้าง เราจะดำเนินชีวิตอย่างไรที่จะอยู่กับสมมติอย่างมีความสุข ก็แนวทางคําสอนของพระพุทธองค์นั้นมีมาตั้งนาน เราพยายามน้อมนํามาปฏิบัติขัดเกลาใจของเราให้สะอาดให้บริสุทธิ์ ไม่ใช่ว่าผัดวันประกันพรุ่ง เราจงเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน พุทธะก็คือผู้รู้ รู้ใจของเรา

ใจของเราเป็นคนธาตุรู้ แต่เวลานี้ทั้งรู้ ทั้งหลง ทั้งเกิด เราจงเจริญสติไปอบรมใจของเรา ชี้เหตุชี้ผล เห็นเหตุเห็นผลจนกว่าใจของเราจะคลายออกจากขันธ์ห้า แยกรูปแยกนาม ทำความเข้าใจให้ได้ทุกเรื่องขณะที่เรายังมีลมหายใจอยู่ ขณะที่เรายังมีกําลังอยู่ขณะนี้ เราก็อย่าพากันไปปล่อยวันเวลาทิ้ง ถ้าเราสอนเราไม่ได้ ไม่มีใครจะสอนเราได้เลย นอกจากตัวของเรา คําสอนนั้นมีมาตั้งนาน ก็ต้องพยายามกันนะ

อันนี้ก็ใกล้ที่จะถึงวันงานของทางวัด ที่จะหล่อองค์หลวงพ่อโสธรจําลอง วันที่ 12 ก็ขอเชิญชวนพี่น้องเรามาร่วมกัน มาสร้างอานิสงส์ฝากเอาไว้ให้เป็นสมบัติของส่วนกลาง ให้เป็นสมบัติของส่วนรวม พวกเรามีโอกาสมากเราก็ได้ทำ มาเขียนชื่อ เขียนนามสกุลลงแผ่นทอง แล้วก็มาเขียนชื่อ เขียนนามสกุลลงก้อนทอง ที่จะหล่อหลอมเป็นองค์พระในวันที่ 12 กัน ใครมาบูชาแผ่นทองก้อนทอง มาหล่อหลอมเป็นองค์พระฝากเอาไว้ให้กับคนรุ่นหลัง

อยากจะดับทุกข์ได้ก็ปฏิบัติตามคําสอนของพระพุทธองค์ ให้สูงขึ้นไปแล้วก็ขัดเกลากิเลสของเราให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น ทุกเรื่อง ขณะที่เรามาอยู่ร่วมกันหลายคนหลายท่าน ทั้งพระทั้งชี ก็พยายามสร้างความสมัครสมานสามัคคี อย่าพากันเกียจคร้าน มีอะไรก็ให้ช่วยกันทำ ให้ช่วยกันทำอะไรที่จะเป็นประโยชน์ อะไรที่ไม่ใช่ประโยชน์เราก็พยายามห่างไกล อะไรที่จะเป็นประโยชน์เราก็รีบทำ ประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน ประโยชน์สูงสุด ประโยชน์ในโลกนี้ ประโยชน์ในโลกหน้า วันนี้มีพรุ่งนี้มี ภพหน้ามี พ่อแม่มี เราก็ต้องพยายามหัดทำความเข้าใจ

บางคนบางท่านพ่อแม่ก็จากไปก่อน บางคนบางท่านพ่อแม่ก็ยังอยู่ นี่แหละที่ท่านว่าไม่เที่ยง ไม่เที่ยงทางด้านรูปธรรม ทางด้านนามธรรม ความเกิดของใจนั่นแหละคือความไม่เที่ยง ความเกิดก็ยังไม่พอ จนใจของเราตกเป็นทาสของกิเลสอีก กิเลสหยาบกิเลสละเอียดอีก มิดกันเลยทีเดียว เราต้องมาแก้ไข มาปรับปรุง มาขัดมาเกลาให้กลับคืนสู่สภาพเดิมคือความบริสุทธิ์หมดจดของใจ ก่อนที่ธาตุขันธ์จะแตกจะดับ

มีโอกาสได้สร้างบุญ ทำบุญน้อยก็เป็นของเรา ทำมากก็เป็นของเรา เห็นคนอื่นทำก็พลอยอนุโมทนาสาธุด้วย เราก็มีส่วนแห่งบุญ อะไรที่จะเป็นประโยชน์เราทำไปเถอะ สักวันหนึ่งเราก็คงจะเดินถึงจุดหมายปลายทางกัน เดินไม่ถึงก็จะได้เป็นเข้าพกเข้าห่อติดตามตัวเราไปในวันข้างหน้า จนกว่าใจของเราจะดับความเกิด ใจของเราจะสลัดสละกิเลสได้หมดจด เข้าสู่ความบริสุทธิ์ไม่ต้องกลับมาเกิดกัน

เอาล่ะ วันนี้ขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอา