หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 76
ชื่อตอน
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 76
บันทึกเสียงเมื่อ
ชุด
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562
ถอดความฉบับเต็ม
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2562 ลำดับที่ 76
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 14 กรกฎาคม 2562
มีความสุขกันทุกคน วันนี้ก็เป็นวันอาทิตย์ อาทิตย์ที่เท่าไหร่นะ…ที่ 14 อากาศก็สดชื่นดีแต่เช้ารู้สึกเหมือนกับฝนฟ้าจะตก อากาศก็เริ่มเย็น พระเราก็เยอะ ชีเราก็เยอะ พระบวชใหม่ บวชเข้าพรรษา จะมีบวชเพิ่มอีกหรือเปล่า … หมดแล้วเนอะ
ดูดีๆ นะพระใหม่พระเก่า ทั้งชีทั้งพระ เราต้องเป็นผู้ใหม่ผู้ตื่น ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานอยู่ตลอดเวลาไม่ใช่ว่าเป็นผู้เก่า เป็นผู้ตื่นผู้รู้ ทุกอย่างตั้งแต่ตื่นขึ้น พิจารณากายพิจารณาใจของตัวเรา จะลุกจะก้าวจะเดิน ยิ่งบวชใหม่ มาปฏิบัติมาปฏิวัติตัวเรา มาแก้ไขตัวเราปรับปรุงตัวเรา มีการเปลี่ยนแปลง เราต้องปฏิวัติเราแก้ไขเราอยู่ตลอดเวลา ใจของเราเป็นอย่างไรบ้าง เราก็ต้องรู้จักอบรมทำความเข้าใจ อะไรที่จะเป็นประโยชน์ อะไรไม่เป็นประโยชน์ อะไรเป็นกุศลหรือว่าอกุศลเราก็พยายามรีบแก้ไข ขณะที่ยังมีกำลังกายอยู่
ตั้งแต่ตื่นขึ้นทุกเรื่องจนกระทั่งถึงเวลาจะขบจะฉัน ก็ต้องรู้จักพิจารณา กะประมาณในการขบฉันของตัวเรา กายของเราเกิดความหิวหรือว่าใจของเราเกิดความอยาก เราก็ต้องพิจารณาตัวเราใจเราอยู่ตลอดเวลา ไม่ปล่อยวันเวลาทิ้งเสียดายเวลา ถ้าเราไม่แก้ไขเราไม่มีใครจะแก้ไขให้เราได้เลย
แนวทางนั้นพระพุทธองค์ท่านได้ค้นพบ แล้วก็เอามาจำแนกเอามาเปิดเผยความจริงของชีวิตท่านค้นพบมาตั้งนาน หลักของอริยสัจ หลักของการเจริญพรหมวิหารของความเมตตา หลักของการละกิเลสทำใจให้สะอาด ทำใจให้บริสุทธิ์ ใจไม่มีกิเลสใจก็บริสุทธิ์ ใจไม่เกิดใจก็นิ่ง แต่เวลานี้ใจของเราทั้งเกิดทั้งหลงทั้งยึดสารพัดอย่าง เราก็มาแก้ไขเรามาปรับปรุงตัวเราตลอดเวลา ถ้าเราไม่แก้ไขเราแล้วไม่มีใครจะแก้ไขให้เราได้เลยนอกจากตัวเราเอง
ใจของเราเกิดกิเลสสักกี่ครั้ง ใจของเรามีกิเลส เกิดกิเลสหยาบหรือกิเลสละเอียด ไล่เรียงลงไปตั้งแต่ตื่นขึ้นมาใจเกิดสักกี่ครั้ง ความคิดผุดขึ้นมาปรุงแต่งใจของเราสักกี่เรื่อง อะไรเป็นกุศลอะไรเป็นอกุศล เราวิเคราะห์ใจของเราได้แล้วหรือยัง กำลังสติของเราต่อเนื่องกันหรือไม่ ส่วนมากก็มีตั้งแต่รวมกันไป ความเกิดของใจ ความเกิดของขันธ์ห้า ความเกิดของสติปัญญารวมกันไปทั้งก้อน ก็อาจจะถูกอยู่ระดับของสมมติ แต่ในหลักธรรมนั้นละก็ความเกิดของใจนั้นก็คือความหลงอันละเอียด ทั้งหลงทั้งเกิดทั้งยึด
ท่านถึงให้เจริญสติเจริญปัญญา เจริญสติมาสร้างความรู้ตัวตัวใหม่มาสร้างผู้รู้ลงที่กายของเราแล้วก็ลึกลงไปให้ถึงใจของเรา ไปอบรมใจ ไปควบคุมใจ ชี้เหตุชี้ผลเห็นเหตุเห็นผล ทำความเข้าใจแล้วก็ค่อยขัดเกลากิเลสออกจากใจของเราให้เข้าสู่ความบริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลาจนเป็นอัตโนมัติในการดูในการรู้ สนุกทำบุญ ทำบุญให้กับตัวเรา ทำกายให้เป็นบุญ ทำกายให้เป็นวัดทำใจให้เป็นพระ เจริญสติเข้าไปเยี่ยมพระอบรมพระอยู่ตลอดเวลา เราก็จะได้เป็นบุคคลที่เข้าวัดเป็นบุคคลที่อยู่กับพระพุทธเจ้าอยู่ตลอดเวลา
“ใครเห็นเราคนนั้นเห็นธรรม ใครเห็นธรรมคนนั้นเห็นเรา”
ธรรมก็คือตัวใจของเรานั่นแหละ ใจของเราเป็นองค์ธรรม กายของเราเป็นก้อนธรรม แต่เวลานี้ใจของเรายังเกิดยังหลงยังยึด ใจของเรายังเป็นโลกอยู่ยังเกิดอยู่ ก็ถึงเกิดก็เกิดอยู่ในกองบุญกองกุศลก็เป็นอานิสงส์ เป็นเข้าพกเข้าห่อติดตามตัวของพวกเราทุกคน จนกว่าจะถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้นไม่ต้องกลับมาเกิด ถึงใจละกิเลสได้หลุดพ้นได้ ก็ต้องสนุกในการสร้างบุญสร้างประโยชน์มากมายโดยที่ใจไม่หลงไม่ยึด
ทั้งพระเราชีเราอยู่ด้วยกันหลายองค์หลายคนหลายท่าน อยู่ใกล้อยู่ไกลอยู่คนละทิศละที่ มีโอกาสมาบวชร่วมกันก็มีอานิสงส์เคยสร้างบุญร่วมกันนั่นแหละถึงได้มาอยู่ร่วมกัน มีอะไรเราก็ช่วยกันทำ อะไรที่เป็นประโยชน์เราก็ช่วยกัน อะไรที่ไม่เป็นประโยชน์เราก็พยายามละ พยายามห่างไกล มีความสมัครสมานสามัคคี รู้จักหน้าที่ รู้จักรับผิดชอบ แก้ไขตัวเราปรับปรุงตัวเราเอาใจเขามาใส่ใจเราเอาใจเราไปใส่ใจเขา ละความเกียจคร้าน ละความตระหนี่ ละความเห็นแก่ตัวออกจากใจของเรา เป็นผู้ให้ผู้เสียสละ รู้จักอบรมทั้งกายทั้งวาจาทั้งใจ อะไรคือส่วนรูปอะไรคือส่วนนาม ก็ต้องพยายามกัน
ตั้งใจรับพร
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 14 กรกฎาคม 2562
มีความสุขกันทุกคน วันนี้ก็เป็นวันอาทิตย์ อาทิตย์ที่เท่าไหร่นะ…ที่ 14 อากาศก็สดชื่นดีแต่เช้ารู้สึกเหมือนกับฝนฟ้าจะตก อากาศก็เริ่มเย็น พระเราก็เยอะ ชีเราก็เยอะ พระบวชใหม่ บวชเข้าพรรษา จะมีบวชเพิ่มอีกหรือเปล่า … หมดแล้วเนอะ
ดูดีๆ นะพระใหม่พระเก่า ทั้งชีทั้งพระ เราต้องเป็นผู้ใหม่ผู้ตื่น ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานอยู่ตลอดเวลาไม่ใช่ว่าเป็นผู้เก่า เป็นผู้ตื่นผู้รู้ ทุกอย่างตั้งแต่ตื่นขึ้น พิจารณากายพิจารณาใจของตัวเรา จะลุกจะก้าวจะเดิน ยิ่งบวชใหม่ มาปฏิบัติมาปฏิวัติตัวเรา มาแก้ไขตัวเราปรับปรุงตัวเรา มีการเปลี่ยนแปลง เราต้องปฏิวัติเราแก้ไขเราอยู่ตลอดเวลา ใจของเราเป็นอย่างไรบ้าง เราก็ต้องรู้จักอบรมทำความเข้าใจ อะไรที่จะเป็นประโยชน์ อะไรไม่เป็นประโยชน์ อะไรเป็นกุศลหรือว่าอกุศลเราก็พยายามรีบแก้ไข ขณะที่ยังมีกำลังกายอยู่
ตั้งแต่ตื่นขึ้นทุกเรื่องจนกระทั่งถึงเวลาจะขบจะฉัน ก็ต้องรู้จักพิจารณา กะประมาณในการขบฉันของตัวเรา กายของเราเกิดความหิวหรือว่าใจของเราเกิดความอยาก เราก็ต้องพิจารณาตัวเราใจเราอยู่ตลอดเวลา ไม่ปล่อยวันเวลาทิ้งเสียดายเวลา ถ้าเราไม่แก้ไขเราไม่มีใครจะแก้ไขให้เราได้เลย
แนวทางนั้นพระพุทธองค์ท่านได้ค้นพบ แล้วก็เอามาจำแนกเอามาเปิดเผยความจริงของชีวิตท่านค้นพบมาตั้งนาน หลักของอริยสัจ หลักของการเจริญพรหมวิหารของความเมตตา หลักของการละกิเลสทำใจให้สะอาด ทำใจให้บริสุทธิ์ ใจไม่มีกิเลสใจก็บริสุทธิ์ ใจไม่เกิดใจก็นิ่ง แต่เวลานี้ใจของเราทั้งเกิดทั้งหลงทั้งยึดสารพัดอย่าง เราก็มาแก้ไขเรามาปรับปรุงตัวเราตลอดเวลา ถ้าเราไม่แก้ไขเราแล้วไม่มีใครจะแก้ไขให้เราได้เลยนอกจากตัวเราเอง
ใจของเราเกิดกิเลสสักกี่ครั้ง ใจของเรามีกิเลส เกิดกิเลสหยาบหรือกิเลสละเอียด ไล่เรียงลงไปตั้งแต่ตื่นขึ้นมาใจเกิดสักกี่ครั้ง ความคิดผุดขึ้นมาปรุงแต่งใจของเราสักกี่เรื่อง อะไรเป็นกุศลอะไรเป็นอกุศล เราวิเคราะห์ใจของเราได้แล้วหรือยัง กำลังสติของเราต่อเนื่องกันหรือไม่ ส่วนมากก็มีตั้งแต่รวมกันไป ความเกิดของใจ ความเกิดของขันธ์ห้า ความเกิดของสติปัญญารวมกันไปทั้งก้อน ก็อาจจะถูกอยู่ระดับของสมมติ แต่ในหลักธรรมนั้นละก็ความเกิดของใจนั้นก็คือความหลงอันละเอียด ทั้งหลงทั้งเกิดทั้งยึด
ท่านถึงให้เจริญสติเจริญปัญญา เจริญสติมาสร้างความรู้ตัวตัวใหม่มาสร้างผู้รู้ลงที่กายของเราแล้วก็ลึกลงไปให้ถึงใจของเรา ไปอบรมใจ ไปควบคุมใจ ชี้เหตุชี้ผลเห็นเหตุเห็นผล ทำความเข้าใจแล้วก็ค่อยขัดเกลากิเลสออกจากใจของเราให้เข้าสู่ความบริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลาจนเป็นอัตโนมัติในการดูในการรู้ สนุกทำบุญ ทำบุญให้กับตัวเรา ทำกายให้เป็นบุญ ทำกายให้เป็นวัดทำใจให้เป็นพระ เจริญสติเข้าไปเยี่ยมพระอบรมพระอยู่ตลอดเวลา เราก็จะได้เป็นบุคคลที่เข้าวัดเป็นบุคคลที่อยู่กับพระพุทธเจ้าอยู่ตลอดเวลา
“ใครเห็นเราคนนั้นเห็นธรรม ใครเห็นธรรมคนนั้นเห็นเรา”
ธรรมก็คือตัวใจของเรานั่นแหละ ใจของเราเป็นองค์ธรรม กายของเราเป็นก้อนธรรม แต่เวลานี้ใจของเรายังเกิดยังหลงยังยึด ใจของเรายังเป็นโลกอยู่ยังเกิดอยู่ ก็ถึงเกิดก็เกิดอยู่ในกองบุญกองกุศลก็เป็นอานิสงส์ เป็นเข้าพกเข้าห่อติดตามตัวของพวกเราทุกคน จนกว่าจะถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้นไม่ต้องกลับมาเกิด ถึงใจละกิเลสได้หลุดพ้นได้ ก็ต้องสนุกในการสร้างบุญสร้างประโยชน์มากมายโดยที่ใจไม่หลงไม่ยึด
ทั้งพระเราชีเราอยู่ด้วยกันหลายองค์หลายคนหลายท่าน อยู่ใกล้อยู่ไกลอยู่คนละทิศละที่ มีโอกาสมาบวชร่วมกันก็มีอานิสงส์เคยสร้างบุญร่วมกันนั่นแหละถึงได้มาอยู่ร่วมกัน มีอะไรเราก็ช่วยกันทำ อะไรที่เป็นประโยชน์เราก็ช่วยกัน อะไรที่ไม่เป็นประโยชน์เราก็พยายามละ พยายามห่างไกล มีความสมัครสมานสามัคคี รู้จักหน้าที่ รู้จักรับผิดชอบ แก้ไขตัวเราปรับปรุงตัวเราเอาใจเขามาใส่ใจเราเอาใจเราไปใส่ใจเขา ละความเกียจคร้าน ละความตระหนี่ ละความเห็นแก่ตัวออกจากใจของเรา เป็นผู้ให้ผู้เสียสละ รู้จักอบรมทั้งกายทั้งวาจาทั้งใจ อะไรคือส่วนรูปอะไรคือส่วนนาม ก็ต้องพยายามกัน
ตั้งใจรับพร
