หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2555 ลำดับที่ 019

เจริญธรรม​ญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้ สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน สร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่องขณะที่เรากำลังนั่งอยู่นี่แหละ ตั้งแต่ตื่นเช้าขึ้นมา เราได้สร้างความรู้ตัวแล้วหรือยัง เราได้ฝึกให้เกิดความเคยชินแล้วหรือยัง ทั้งที่ใจของเราก็เป็นบุญ ใจของเราก็ฝักใฝ่ในการแสวงหาธรรม แสวงในการสร้างบุญสร้างอานิสงส์ให้มีให้เกิดขึ้นที่ใจของเรา แต่ความรู้ตัวหรือว่าสติเรามีน้อย สติปัญญาในทางโลกในทางโลกิยะนั้นมีเต็มเปี่ยม แต่สติในทางธรรมต้องรู้ด้วยเห็นด้วยทำความเข้าใจด้วย แล้วก็ละกิเลสออกจากใจของเราด้วย

ตรงนี้ ความรู้ตัวรู้สติตรงนี้มีมีน้อยแล้วก็ไม่ค่อยจะได้เอาไปใช้การใช้งาน เพราะว่าขาดการฝึกฝน เราก็ต้องพยายามมาฝึกมาสร้างมาทำให้ต่อเนื่องตั้งแต่ตื่นขึ้นมาให้ได้ทุกอิริยาบถ ยืนเดินนั่งนอน กินอยู่ขับถ่าย ทำการทำงาน ถึงจะพลั้งเผลอไปเราก็เริ่มใหม่ พลั้งเผลอไปเราก็เริ่มใหม่ พยายามทำบ่อยๆ ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถไหน

การได้ยินการได้ฟังการได้อ่าน การรู้จักวิธีแนวทางอันนั้นพวกเราศึกษากันมานาน ในหลักของความเป็นจริงไม่จำเป็นต้องไปพูดคุยกันเลยก็ได้ ถ้าบุคคลที่มีความเพียรที่จะแก้ไขตัวเองปรับปรุงตัวเราเองอยู่ตลอดเวลา ลักษณะของใจที่ปราศจากกิเลส ลักษณะของใจที่สงบ ลักษณะของใจที่ไม่ฟุ้งซ่าน ลักษณะอาการของความคิดที่ผุดขึ้นมาปรุงแต่งใจ

ภาระหน้าที่สมมติของเรา อะไรเรายังขาดตกบกพร่องเราติดขัดตรงไหน เราก็หมั่นวิเคราะห์หมั่นพิจารณา แล้วก็ทุ่มเทกำลังสติปัญญาของเราเข้าไปแก้ไข จากน้อยๆ ไปหามากๆ มันก็จะเต็มเปี่ยม อยู่คนเดียวก็มีความสุขอยู่หลายคนก็มีความสุข สนุกสร้างบุญสนุกสร้างอานิสงส์ให้มีให้เกิดขึ้นกับกายกับใจ กับหมู่กับคณะกับเพื่อนกับฝูงกับสถานที่

พวกเรามีโอกาสมากมายที่จะสร้างประโยชน์สร้างคุณงามความดีฝากฝังเอาไว้ในแผ่นดิน ฝากฝังเอาไว้ในใจของเราทุกคน ก็ต้องพยายามกันนะ ไม่ว่าพระว่าชีว่าญาติว่าโยมก็ต้องขยันหมั่นเพียรไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ไม่ว่าจะอยู่บ้านที่ทำการทำงาน ความรับผิดชอบของเราเต็มเปี่ยมหรือไม่ ตั้งแต่ตื่นเช้าขึ้นมา ความรู้ตัวหรือว่าสติของเราตั้งมั่นหรือไม่ ใจของเรานิ่งหรือไม่ ขณะทำการทำงานใจของเราเป็นอย่างไร กายของเขาทำหน้าที่อย่างไร ทวารทั้งหกทำหน้าที่อย่างไร

ธรรมชาติของสมมติก็เป็นอยู่อย่างนี้ ธรรมชาติของตัวใจถ้าเขาไม่เกิดถ้าเขาไม่มีความยึดมั่นถือมั่นเขาก็ว่าง เขาก็ว่างเขาก็โล่งเขาก็โปร่ง เราต้องพยายามศึกษาค้นคว้าให้ละเอียด แต่เราส่วนมากจะไปเอาตั้งแต่ตัวใหญ่ๆ ตัวเล็กๆ ความคิดเขาก่อตัวอย่างไร อาการอย่างไร เรารู้อยู่แต่เราไม่เห็นตั้งแต่ต้นเหตุก็เลยเข้าไม่ถึงฐานของใจจริงๆ

วันนี้ก็อากาศก็รู้สึกว่าจะเริ่มได้ยินข่าวหลายประเทศหลายบ้านหลายเมืองหิมะลงหนัก หนาวหนักหนาวจัดตายกันก็เยอะ เหตุการณ์บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงไปมากทีเดียว ก็ต้องพยายามดูใจของเรา แก้ไขใจของเราอย่าไปทุกข์ไปกังวล อะไรเราก็ทำได้เราก็ทำช่วยกันได้เราก็ช่วย ถึงเวลาก็ต้องได้พลัดพรากจากกัน ไม่ได้พลัดพรากจากกันตอนเป็นก็ต้องได้พลัดพรากจากกันตอนตายเพราะเป็นกฎของไตรลักษณ์

ธรรมชาติก็เปลี่ยนแปลงมากมายเพราะว่าคนเรานี่แหละไปทำลายธรรมชาติ ธรรมชาติก็เลยขาดความสมดุล หนาวก็หนาวจัดหิมะก็ลงจัด ร้อนก็จะร้อนจัดก็เป็นปกติในทางในโลกิยะ ในโลกก็เป็นอยู่อย่างนี้ เราก็ต้องพยายามแก้ไขที่ใจของเรา ภายนอกเราพอช่วยกันได้เราก็ทำได้เราก็ทำ ปลูกต้นไม้ไม่ให้โลกมันร้อน แล้วก็ช่วยกัน หลวงพ่อก็พาทำจนได้รับความร่มรื่นร่มเย็นนั่นแหละ

ใครก้าวเข้ามาในสถานที่แห่งนี้ก็จะเย็น เพียงแค่ก้าวเข้าประตูวัด อากาศก็เปลี่ยนแปลงเข้าไปในความร่มรื่นร่มเย็น เพราะว่าอานิสงส์ของการปลูกต้นไม้ของทุกคน ปลูกกันมาหลายปีตั้ง 20-30 ปี ช่วยกันปลูกมาทุกปีจนให้ความร่มรื่นร่มเย็น คนรุ่นหลังเขาจะมาสร้างสานต่อ พวกเรามาสร้างสานเอาไว้คนรุ่นหลังก็มาสร้างสานต่อ หลวงพ่อก็ขอขอบใจทุกคนนะ ทั้งญาติโยมทั้งชีทั้งพระช่วยกัน เรามาทำช่วยกันฝากเอาไว้ในใจของเรา ไม่มีความเสียสละก็ยากที่จะทำได้ เรามีความเสียสละทำเพื่อส่วนรวมไม่ใช่ทำเพื่อส่วนตัว ทำฝากเอาไว้กับแผ่นดิน เรามีโอกาสมาก

บางคนบางท่านอยากจะทำก็ไม่ทำ ไม่ได้ทำก็มี จะมีเงินทองมากมายถ้าไม่มีศรัทธาไม่มีการกระทำ บุคคลที่พาทำไม่มีก็ยากที่จะได้ทำ พวกเรามีโอกาสได้ทำฝากเอาไว้ ระลึกนึกถึงเมื่อไรก็มีแต่ความสุขใจ อาจจะหนักบ้างเบาบ้างอันนี้ก็เป็นปกติธรรมดา เราพยายามแก้ไข เราปรับปรุงเรา หนักเอาเบาสู้ ไปอยู่ที่ไหนก็จะมีความสุข อยู่คนเดียวก็มีความสุขอยู่หลายคนก็มีความสุข หลวงพ่อก็ขอขอบใจ

เอาล่ะ วันนี้ขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจกันนะ