หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2551 ลำดับที่ 116
ชื่อตอน (Title)
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2551 ลำดับที่ 116
บันทึกเสียงเมื่อ (Recording Date)
ชุด (Category)
หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2551
ถอดความฉบับเต็ม (Transcript)
เจริญธรรมญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติ สร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่องกัน ทำจิตของเราให้สงบ สร้างความรู้สึกตัวให้มีให้เกิดขึ้น แล้วก็พยายามสร้างให้ต่อเนื่อง อันนี้เป็นการย้ำเป็นการเตือน
ถ้าบุคคลขยันหมั่นเพียร จะหมั่นวิเคราะห์หมั่นพิจารณา หมั่นแก้ไขตัวเองอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาจนกระทั่งนอนหลับ เขาเรียกว่า ‘ทุกขณะจิต ทุกขณะลมหายใจเข้าออก’
เป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะต้องสำรวจจิต ชำระสะสางกิเลสให้กับตัวเอง ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นต้องบังคับเคี่ยวเข็ญตัวเรา แก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเรา อะไรเป็นกุศลอะไรเป็นอกุศล อะไรควรเจริญอะไรควรละ งานสมมติงานวิมุตติ โลกกับธรรมก็อยู่ด้วยกัน ธรรมกับโลกก็อาศัยกันอยู่ อะไรคือรูปธรรมอะไรคือนามธรรม ลักษณะของนาม เขาเกิดอย่างไร ลักษณะอาการหน้าตาของเขาเป็นอย่างไร
อันนี้ก็ใกล้วันงานของเราเข้ามา วันนี้เป็นวันที่ 19 วันที่ 20 19 เย็นนี้องค์พระพุทธรูปหยกก็คงจะมาถึงวัดของเรา วันที่ 20 ก็จะได้ยกอัญเชิญท่านขึ้นบนแท่น วันที่ 21 ก็จะได้ประกอบทำพิธีอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุขึ้นประดิษฐานบนเศียรของพระพุทธรูปหยกทั้ง 3 องค์ แล้วก็จะได้อัญเชิญพวงมาลาจากพระเจ้าอยู่หัวของเรา ซึ่งท่านก็ได้อธิษฐานจิต จากทางสำนักพระราชวัง ให้ตัวแทนพระองค์ได้อัญเชิญขึ้นมาเพื่อที่จะบูชาพระบรมสารีริกธาตุ บูชาองค์พระพุทธรูปหยกของเราด้วย
นับว่าเป็นอานิสงส์ใหญ่ เป็นบุญใหญ่ของสถานที่ เป็นบุญใหญ่ของทุกคน เป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างสูง ท่านมีความเมตตาอธิษฐานจิต แล้วก็ได้มาบูชาให้เป็นสิริมงคลสำหรับทุกๆ คนที่อยู่บนผืนแผ่นดินของประเทศไทยนี่แหละ พวกเราก็นับว่าเป็นบุคคลที่มีบุญ อานิสงส์ไม่เพียงพอก็ยากที่จะได้มาโดยที่ไม่ต้องไปขออะไร ถึงเวลาถึงวาระ ถึงเวลาท่านก็ส่งมาบูชาพระรัตนตรัยตรงนี้ด้วย นับว่าเป็นสิ่งที่ภูมิใจ
พวกเราก็พยายามหมั่นสร้างคุณงามความดีกัน อย่าไปย่อท้อ พยายามสร้างประโยชน์ ประโยชน์ภายนอกประโยชน์ภายใน แต่ละวันสำรวจตัวเรา เรามีความเกียจคร้าน เราก็พยายามละความเกียจคร้าน เรามีความขยันหมั่นเพียร ขยันหมั่นเพียรให้ถูกทางให้ถูกวิธี
บุคคลมีสติมีปัญญา บุคคลมีอานิสงส์เพียงพอจะไม่ปล่อยวันเวลาทิ้ง เสียดายเวลา แต่ละวันแต่ละเวลาแต่ละนาที จะแก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเราอยู่ตลอดเวลา เป็นคนที่มีความเสียสละหมั่นขวนขวาย มีความสุขในการได้ทำ ได้เสียสละ เสียสละทั้งกำลังกายกำลังใจ เสียสละกาลเวลามาสำรวจตัวเราเอง แล้วก็มาสร้างประโยชน์ต่อส่วนรวม อย่าเห็นแก่ตัว อย่าเห็นแก่กินแก่หลับแก่นอน ให้พยายามขยันหมั่นเพียรกัน ยิ่งมาอยู่ด้วยกันเยอะๆ หลายองค์หลายท่าน แต่ละทิศแต่ละที่ มาแล้วก็ดีใจ
ทุกคนก็มา ต่างก็แสวงหาทางดับทุกข์หาทางหลุดพ้น ทุกคนก็มาเพื่อที่จะสร้างอานิสงส์ให้มีให้เกิดขึ้น มีอะไรเราก็ช่วยกัน อย่าไปเกี่ยงงอน พยายามช่วยกันดูแลความสะอาดความเป็นระเบียบเรียบร้อย ตามสถานที่ต่างๆ ห้องส้วมห้องน้ำที่พักที่อาศัย พยายามช่วยกันทำ อย่าไปเกี่ยงงอนกัน ไม่ว่าพระว่าโยมว่าชี
เข้าห้องส้วมห้องน้ำ ห้องไหนสกปรก เราช่วยกันทำ ตรงไหนที่น้ำไม่มีน้ำไม่เต็ม เราก็พยายามช่วยกันเปิด แล้วก็ช่วยกันรักษาเอาไว้ ไม่ใช่ว่าเปิดทิ้ง ฟืนไฟก็เหมือนกัน ช่วยกันประหยัด กว่าจะได้มาแต่ละชิ้นแต่ละอันนี่ แสนยากแสนลำบาก อย่าไปเปิดทิ้ง ให้ช่วยกันประหยัด น้ำต้มน้ำร้อนน้ำชาก็อย่าไปเปิดทิ้งเอาไว้ เปิดแล้วก็รู้จักปิด ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างใช้ การใช้จ่ายแบบสุรุ่ยสุร่ายไม่รู้จักประหยัดมันก็ลำบาก เราก็ลำบาก ลำบากในวันข้างหน้า กว่าจะได้มาใช้แต่ละชิ้นแต่ละส่วนแต่ละอันนี่แสนที่จะลำบาก สาดเสื่อหมอนมุ้งก็พยายามเก็บให้เป็นระเบียบ ไม่ใช่ว่าใช้แล้วเอาไปทิ้งระเกะระกะไปทั่ว เครื่องใช้ไม้สอยต่างๆ
เราต้องเป็นบุคคลที่มีความรับผิดชอบ รับผิดชอบภายนอก รับผิดชอบต่อสมมติ รับผิดชอบต่อตัวเราเอง รับผิดชอบต่อสังคมต่อส่วนรวม ถ้าเราไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความเสียสละ ไปอยู่ที่ไหนก็หนักตัวเอง หนักตัวเราด้วย หนักคนอื่นด้วย เป็นภาระให้คนอื่น
เราพยายามตัดภาระตัดความกังวลต่างๆ แม้แต่ตัวของเราเอง ก็ให้รู้จักช่วยเหลือตัวเองให้เป็น ใช้ตัวเองให้ได้ แก้ใช้ตัวเอง ก็จะล้นออกไปสู่สังคม สู่ภายนอก
พระเราเข้ามากันเยอะๆ ที่พักที่อาศัยก็คงจะไม่เพียงพอกัน ช่วงหน้าแล้งไม่มีปัญหาอะไรหรอกต้นไม้ก็เยอะร่มเงาก็เยอะ เอากลดเอาเต้นท์ไปกางตามร่มไม้ต่างๆ น่าอยู่ มีความสุข นั่นแหละเราก็จะได้วิเคราะห์พิจารณาตัวเราเอง
เราเกิดมาอย่างไร ไปอย่างไร มาอย่างไร เราจะอยู่อย่างไรถึงจะอยู่ดีมีความสุข การเกิดการดับของความคิดของอารมณ์ของจิตเป็นอย่างไร ละนิวรณ์ เราทำความเข้าใจกับนิวรณธรรมได้หรือไม่ ทั้งโลกทั้งธรรมก็อาศัยกันอยู่นั่นแหละ อยู่ตามร่มไม้ชายคา ร่มไม้ต่างๆ ก็พออยู่ได้เยอะ ฝั่งทางด้านหลังวัดของเรา ฝั่งสระน้ำทางโน้น เอากลดเอาเต้นท์ไปกาง
สมัยก่อนหลวงพ่อมาอยู่ ตั้งแต่อยู่ 20 กว่าปีก่อน ยังไม่เป็นอย่างนี้หรอก หลวงพ่อก็เอากลดเอาเต้นท์มากางตามร่มไม้ชายคาต่างๆ ตามหลุมศพ วนเวียนอยู่ในป่าช้านี้แหละ แม้ตั้งแต่ที่พักที่อาศัยก็ยังลำบากอยู่ ก็มีความสุขดี
แต่ทุกวันนี้ก็คงจะเป็นหน้าที่ที่จะต้องทำให้ทุกคนให้อยู่ดีมีความสุข ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะให้ทุกคนได้ประพฤติได้ปฏิบัติขัดเกลาตัวเองให้ถึงจุดหมายปลายทาง ไม่ให้ได้ลำบากเหมือนกับสมัยที่หลวงพ่อเข้ามาอยู่ใหม่ๆ
ช่วงเข้ามาอยู่ใหม่ๆ นี่แสนที่จะลำบาก น้ำดื่มน้ำใช้นี่ต้องไปเข็นเอากลางทุ่งนาโน่นแหละ น้ำใช้น้ำอาบน้ำอะไรต่างๆ เข้าไปเข็นเอาสระโรงเรียนมารดต้นไม้ มาไว้อาบไว้สรง ทุกวันนี้ทั้งน้ำทั้งไฟทั้งอะไรก็อุดมสมบูรณ์ ทุกคนมาแล้วก็อยู่ดีมีความสุข มีมากมีน้อยเราก็พยายามประหยัด ขยันหมั่นเพียรรู้จักรับผิดชอบช่วยกัน
ไม่ใช่ว่ามีมากๆ แล้วก็ใช้สะเปะสะปะ ไม่ใช่ ใช้สุรุ่ยสุร่าย ไม่ใช่ มีมากมีน้อยเราก็ต้องประหยัด ประหยัดเพื่อที่จะให้เกิดประโยชน์ให้มาก เหมือนกับการรับประทานข้าวปลาอาหารนั่นแหละ มีมากมีน้อย เราก็อย่าให้จิตของเราเกิดความอยาก รู้จักพิจารณาปฏิสังขาโยตัวเราเองอยู่ตลอดเวลา จะเอาจะมีจะเป็นก็เป็นเรื่องสติ เรื่องของปัญญา มีที่พักที่อาศัยพอไม่ได้ลำบาก ห้องส้วมห้องน้ำ แต่ก่อนนี้อัตคัดลำบาก แม้แต่ถ้วยชามที่จะใส่กับข้าวกับปลานี่ หลวงพ่อก็ต้องได้ไปขุดเอาตามหลุมศพมาล้างเอาไว้ใส่เลยทีเดียว แต่ทุกวันนี้ก็ทุกสิ่งทุกอย่างก็บริบูรณ์ พวกเราก็มีหน้าที่ดูแลรักษาช่วยกัน ทำช่วยกัน คนภายนอกก็เข้ามาเยอะ ญาติโยมก็เข้ามาเยอะ
วันที่ 4 เดือนหน้านี่ ก็จะได้บวชพระอีกหลายรูป ร่วม 11-12 รูปเลยทีเดียว มีที่อยู่ที่พักที่อาศัยตามร่มไม้ชายคา เร่งทำความเพียร มีอะไรก็ให้ช่วยกัน ทั้งญาติโยมทั้งชีก็พยายามดูแลทำความสะอาด ช่วยกันทุกเรื่อง
ทีนี้องค์พระของเราก็จะเข้ามาวันที่ 20 21 วันที่ 20 นี่ ก็จะยกองค์หลวงปู่ใหญ่ก่อน วันที่ 21 ก็จะยกหยกแม่กวนอิม วันที่ 20 นี้ญาติโยมท่านใดอยากจะมาตั้งโรงทานก่อนก็มาได้เลยนะ วันที่ 21 โรงทานก็ไปอ่านดูแล้วก็เยอะ ร่วม 80-90 กว่าท่าน ที่จะมาตั้งโรงทาน นี่แหละอานิสงส์ผลบุญ บุญที่ไหน แหล่งบุญอยู่ที่ไหน เหล่ามนุษย์เหล่าเทวดาก็ย่อมจะหลั่งไหลมา ต่อไปข้างหน้าก็จะเป็นแหล่งบุญใหญ่ให้ทุกคนได้มากราบมาไหว้ให้เป็นสิริมงคล แม้ตั้งแต่พระเจ้าอยู่หัวของเราท่านก็ยังมีความเมตตาอนุเคราะห์ส่งดอกไม้ขึ้นมาเพื่อที่จะบูชาตรงนี้ อนุภาพแห่งบุญ มาด้วยแรงบุญ พวกเราอยู่ใกล้ๆ ก็พยายามมาสร้างบุญสร้างอานิสงส์กัน ให้มีให้เกิดขึ้นไว้ให้รุ่นลูกรุ่นหลานในวันข้างหน้า ไม่เสียทีเสียเที่ยวที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ไม่เสียทีเสียเที่ยวต่อกาลต่อเวลา ก็ต้องพยายามกัน
อยู่ด้วยกัน ก็ให้อยู่ด้วยกันเหมือนพ่อเหมือนแม่ เหมือนพี่เหมือนน้อง อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขอย่าไปทะเลาะเบาะแว้ง แม้ตั้งแต่ความคิด แม้ตั้งแต่คำพูด ก็อย่าไปพูดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ สิ่งไหนที่เป็นประโยชน์เราก็พูด สิ่งไหนที่เป็นประโยชน์เราก็ค่อยทำ มีอะไรเราก็ช่วยกัน ก็จะอยู่ดีมีความสุข อย่าไปเห็นแก่ตัว อย่าไปเห็นแก่ความเกียจคร้าน
ถ้าเราฝึกฝนตนเองได้ดีแล้ว ไปอยู่ที่ไหนเราก็จะไม่เก้อไม่เขิน ไปอยู่ที่ไหนก็เป็นที่รักของทุกคน เป็นที่รักของมนุษย์ เป็นที่รักของเหล่าเทวดาทั้งหลาย แม้แต่ตัวเราเอง แล้วก็มีความสุข ก็ต้องพยายามกันเอานะ
เอาล่ะวันนี้ขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหวพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอานะ
ถ้าบุคคลขยันหมั่นเพียร จะหมั่นวิเคราะห์หมั่นพิจารณา หมั่นแก้ไขตัวเองอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาจนกระทั่งนอนหลับ เขาเรียกว่า ‘ทุกขณะจิต ทุกขณะลมหายใจเข้าออก’
เป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะต้องสำรวจจิต ชำระสะสางกิเลสให้กับตัวเอง ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นต้องบังคับเคี่ยวเข็ญตัวเรา แก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเรา อะไรเป็นกุศลอะไรเป็นอกุศล อะไรควรเจริญอะไรควรละ งานสมมติงานวิมุตติ โลกกับธรรมก็อยู่ด้วยกัน ธรรมกับโลกก็อาศัยกันอยู่ อะไรคือรูปธรรมอะไรคือนามธรรม ลักษณะของนาม เขาเกิดอย่างไร ลักษณะอาการหน้าตาของเขาเป็นอย่างไร
อันนี้ก็ใกล้วันงานของเราเข้ามา วันนี้เป็นวันที่ 19 วันที่ 20 19 เย็นนี้องค์พระพุทธรูปหยกก็คงจะมาถึงวัดของเรา วันที่ 20 ก็จะได้ยกอัญเชิญท่านขึ้นบนแท่น วันที่ 21 ก็จะได้ประกอบทำพิธีอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุขึ้นประดิษฐานบนเศียรของพระพุทธรูปหยกทั้ง 3 องค์ แล้วก็จะได้อัญเชิญพวงมาลาจากพระเจ้าอยู่หัวของเรา ซึ่งท่านก็ได้อธิษฐานจิต จากทางสำนักพระราชวัง ให้ตัวแทนพระองค์ได้อัญเชิญขึ้นมาเพื่อที่จะบูชาพระบรมสารีริกธาตุ บูชาองค์พระพุทธรูปหยกของเราด้วย
นับว่าเป็นอานิสงส์ใหญ่ เป็นบุญใหญ่ของสถานที่ เป็นบุญใหญ่ของทุกคน เป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างสูง ท่านมีความเมตตาอธิษฐานจิต แล้วก็ได้มาบูชาให้เป็นสิริมงคลสำหรับทุกๆ คนที่อยู่บนผืนแผ่นดินของประเทศไทยนี่แหละ พวกเราก็นับว่าเป็นบุคคลที่มีบุญ อานิสงส์ไม่เพียงพอก็ยากที่จะได้มาโดยที่ไม่ต้องไปขออะไร ถึงเวลาถึงวาระ ถึงเวลาท่านก็ส่งมาบูชาพระรัตนตรัยตรงนี้ด้วย นับว่าเป็นสิ่งที่ภูมิใจ
พวกเราก็พยายามหมั่นสร้างคุณงามความดีกัน อย่าไปย่อท้อ พยายามสร้างประโยชน์ ประโยชน์ภายนอกประโยชน์ภายใน แต่ละวันสำรวจตัวเรา เรามีความเกียจคร้าน เราก็พยายามละความเกียจคร้าน เรามีความขยันหมั่นเพียร ขยันหมั่นเพียรให้ถูกทางให้ถูกวิธี
บุคคลมีสติมีปัญญา บุคคลมีอานิสงส์เพียงพอจะไม่ปล่อยวันเวลาทิ้ง เสียดายเวลา แต่ละวันแต่ละเวลาแต่ละนาที จะแก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเราอยู่ตลอดเวลา เป็นคนที่มีความเสียสละหมั่นขวนขวาย มีความสุขในการได้ทำ ได้เสียสละ เสียสละทั้งกำลังกายกำลังใจ เสียสละกาลเวลามาสำรวจตัวเราเอง แล้วก็มาสร้างประโยชน์ต่อส่วนรวม อย่าเห็นแก่ตัว อย่าเห็นแก่กินแก่หลับแก่นอน ให้พยายามขยันหมั่นเพียรกัน ยิ่งมาอยู่ด้วยกันเยอะๆ หลายองค์หลายท่าน แต่ละทิศแต่ละที่ มาแล้วก็ดีใจ
ทุกคนก็มา ต่างก็แสวงหาทางดับทุกข์หาทางหลุดพ้น ทุกคนก็มาเพื่อที่จะสร้างอานิสงส์ให้มีให้เกิดขึ้น มีอะไรเราก็ช่วยกัน อย่าไปเกี่ยงงอน พยายามช่วยกันดูแลความสะอาดความเป็นระเบียบเรียบร้อย ตามสถานที่ต่างๆ ห้องส้วมห้องน้ำที่พักที่อาศัย พยายามช่วยกันทำ อย่าไปเกี่ยงงอนกัน ไม่ว่าพระว่าโยมว่าชี
เข้าห้องส้วมห้องน้ำ ห้องไหนสกปรก เราช่วยกันทำ ตรงไหนที่น้ำไม่มีน้ำไม่เต็ม เราก็พยายามช่วยกันเปิด แล้วก็ช่วยกันรักษาเอาไว้ ไม่ใช่ว่าเปิดทิ้ง ฟืนไฟก็เหมือนกัน ช่วยกันประหยัด กว่าจะได้มาแต่ละชิ้นแต่ละอันนี่ แสนยากแสนลำบาก อย่าไปเปิดทิ้ง ให้ช่วยกันประหยัด น้ำต้มน้ำร้อนน้ำชาก็อย่าไปเปิดทิ้งเอาไว้ เปิดแล้วก็รู้จักปิด ไม่ใช่ว่าต่างคนต่างใช้ การใช้จ่ายแบบสุรุ่ยสุร่ายไม่รู้จักประหยัดมันก็ลำบาก เราก็ลำบาก ลำบากในวันข้างหน้า กว่าจะได้มาใช้แต่ละชิ้นแต่ละส่วนแต่ละอันนี่แสนที่จะลำบาก สาดเสื่อหมอนมุ้งก็พยายามเก็บให้เป็นระเบียบ ไม่ใช่ว่าใช้แล้วเอาไปทิ้งระเกะระกะไปทั่ว เครื่องใช้ไม้สอยต่างๆ
เราต้องเป็นบุคคลที่มีความรับผิดชอบ รับผิดชอบภายนอก รับผิดชอบต่อสมมติ รับผิดชอบต่อตัวเราเอง รับผิดชอบต่อสังคมต่อส่วนรวม ถ้าเราไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความเสียสละ ไปอยู่ที่ไหนก็หนักตัวเอง หนักตัวเราด้วย หนักคนอื่นด้วย เป็นภาระให้คนอื่น
เราพยายามตัดภาระตัดความกังวลต่างๆ แม้แต่ตัวของเราเอง ก็ให้รู้จักช่วยเหลือตัวเองให้เป็น ใช้ตัวเองให้ได้ แก้ใช้ตัวเอง ก็จะล้นออกไปสู่สังคม สู่ภายนอก
พระเราเข้ามากันเยอะๆ ที่พักที่อาศัยก็คงจะไม่เพียงพอกัน ช่วงหน้าแล้งไม่มีปัญหาอะไรหรอกต้นไม้ก็เยอะร่มเงาก็เยอะ เอากลดเอาเต้นท์ไปกางตามร่มไม้ต่างๆ น่าอยู่ มีความสุข นั่นแหละเราก็จะได้วิเคราะห์พิจารณาตัวเราเอง
เราเกิดมาอย่างไร ไปอย่างไร มาอย่างไร เราจะอยู่อย่างไรถึงจะอยู่ดีมีความสุข การเกิดการดับของความคิดของอารมณ์ของจิตเป็นอย่างไร ละนิวรณ์ เราทำความเข้าใจกับนิวรณธรรมได้หรือไม่ ทั้งโลกทั้งธรรมก็อาศัยกันอยู่นั่นแหละ อยู่ตามร่มไม้ชายคา ร่มไม้ต่างๆ ก็พออยู่ได้เยอะ ฝั่งทางด้านหลังวัดของเรา ฝั่งสระน้ำทางโน้น เอากลดเอาเต้นท์ไปกาง
สมัยก่อนหลวงพ่อมาอยู่ ตั้งแต่อยู่ 20 กว่าปีก่อน ยังไม่เป็นอย่างนี้หรอก หลวงพ่อก็เอากลดเอาเต้นท์มากางตามร่มไม้ชายคาต่างๆ ตามหลุมศพ วนเวียนอยู่ในป่าช้านี้แหละ แม้ตั้งแต่ที่พักที่อาศัยก็ยังลำบากอยู่ ก็มีความสุขดี
แต่ทุกวันนี้ก็คงจะเป็นหน้าที่ที่จะต้องทำให้ทุกคนให้อยู่ดีมีความสุข ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะให้ทุกคนได้ประพฤติได้ปฏิบัติขัดเกลาตัวเองให้ถึงจุดหมายปลายทาง ไม่ให้ได้ลำบากเหมือนกับสมัยที่หลวงพ่อเข้ามาอยู่ใหม่ๆ
ช่วงเข้ามาอยู่ใหม่ๆ นี่แสนที่จะลำบาก น้ำดื่มน้ำใช้นี่ต้องไปเข็นเอากลางทุ่งนาโน่นแหละ น้ำใช้น้ำอาบน้ำอะไรต่างๆ เข้าไปเข็นเอาสระโรงเรียนมารดต้นไม้ มาไว้อาบไว้สรง ทุกวันนี้ทั้งน้ำทั้งไฟทั้งอะไรก็อุดมสมบูรณ์ ทุกคนมาแล้วก็อยู่ดีมีความสุข มีมากมีน้อยเราก็พยายามประหยัด ขยันหมั่นเพียรรู้จักรับผิดชอบช่วยกัน
ไม่ใช่ว่ามีมากๆ แล้วก็ใช้สะเปะสะปะ ไม่ใช่ ใช้สุรุ่ยสุร่าย ไม่ใช่ มีมากมีน้อยเราก็ต้องประหยัด ประหยัดเพื่อที่จะให้เกิดประโยชน์ให้มาก เหมือนกับการรับประทานข้าวปลาอาหารนั่นแหละ มีมากมีน้อย เราก็อย่าให้จิตของเราเกิดความอยาก รู้จักพิจารณาปฏิสังขาโยตัวเราเองอยู่ตลอดเวลา จะเอาจะมีจะเป็นก็เป็นเรื่องสติ เรื่องของปัญญา มีที่พักที่อาศัยพอไม่ได้ลำบาก ห้องส้วมห้องน้ำ แต่ก่อนนี้อัตคัดลำบาก แม้แต่ถ้วยชามที่จะใส่กับข้าวกับปลานี่ หลวงพ่อก็ต้องได้ไปขุดเอาตามหลุมศพมาล้างเอาไว้ใส่เลยทีเดียว แต่ทุกวันนี้ก็ทุกสิ่งทุกอย่างก็บริบูรณ์ พวกเราก็มีหน้าที่ดูแลรักษาช่วยกัน ทำช่วยกัน คนภายนอกก็เข้ามาเยอะ ญาติโยมก็เข้ามาเยอะ
วันที่ 4 เดือนหน้านี่ ก็จะได้บวชพระอีกหลายรูป ร่วม 11-12 รูปเลยทีเดียว มีที่อยู่ที่พักที่อาศัยตามร่มไม้ชายคา เร่งทำความเพียร มีอะไรก็ให้ช่วยกัน ทั้งญาติโยมทั้งชีก็พยายามดูแลทำความสะอาด ช่วยกันทุกเรื่อง
ทีนี้องค์พระของเราก็จะเข้ามาวันที่ 20 21 วันที่ 20 นี่ ก็จะยกองค์หลวงปู่ใหญ่ก่อน วันที่ 21 ก็จะยกหยกแม่กวนอิม วันที่ 20 นี้ญาติโยมท่านใดอยากจะมาตั้งโรงทานก่อนก็มาได้เลยนะ วันที่ 21 โรงทานก็ไปอ่านดูแล้วก็เยอะ ร่วม 80-90 กว่าท่าน ที่จะมาตั้งโรงทาน นี่แหละอานิสงส์ผลบุญ บุญที่ไหน แหล่งบุญอยู่ที่ไหน เหล่ามนุษย์เหล่าเทวดาก็ย่อมจะหลั่งไหลมา ต่อไปข้างหน้าก็จะเป็นแหล่งบุญใหญ่ให้ทุกคนได้มากราบมาไหว้ให้เป็นสิริมงคล แม้ตั้งแต่พระเจ้าอยู่หัวของเราท่านก็ยังมีความเมตตาอนุเคราะห์ส่งดอกไม้ขึ้นมาเพื่อที่จะบูชาตรงนี้ อนุภาพแห่งบุญ มาด้วยแรงบุญ พวกเราอยู่ใกล้ๆ ก็พยายามมาสร้างบุญสร้างอานิสงส์กัน ให้มีให้เกิดขึ้นไว้ให้รุ่นลูกรุ่นหลานในวันข้างหน้า ไม่เสียทีเสียเที่ยวที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ไม่เสียทีเสียเที่ยวต่อกาลต่อเวลา ก็ต้องพยายามกัน
อยู่ด้วยกัน ก็ให้อยู่ด้วยกันเหมือนพ่อเหมือนแม่ เหมือนพี่เหมือนน้อง อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขอย่าไปทะเลาะเบาะแว้ง แม้ตั้งแต่ความคิด แม้ตั้งแต่คำพูด ก็อย่าไปพูดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ สิ่งไหนที่เป็นประโยชน์เราก็พูด สิ่งไหนที่เป็นประโยชน์เราก็ค่อยทำ มีอะไรเราก็ช่วยกัน ก็จะอยู่ดีมีความสุข อย่าไปเห็นแก่ตัว อย่าไปเห็นแก่ความเกียจคร้าน
ถ้าเราฝึกฝนตนเองได้ดีแล้ว ไปอยู่ที่ไหนเราก็จะไม่เก้อไม่เขิน ไปอยู่ที่ไหนก็เป็นที่รักของทุกคน เป็นที่รักของมนุษย์ เป็นที่รักของเหล่าเทวดาทั้งหลาย แม้แต่ตัวเราเอง แล้วก็มีความสุข ก็ต้องพยายามกันเอานะ
เอาล่ะวันนี้ขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหวพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอานะ
