หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2552 ลำดับที่ 17

ขอให้ญาติโยมทุกคนทุกท่าน จงเจริญสติสร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกของตัวเราเองให้เกิดความเคยชิน นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย วางใจให้สบาย ดับความกังวล ดับความฟุ้งซ่านต่างๆ เอาไว้ อย่าพึ่งเอากลับมาคิด อย่าพึ่งเอาเก็บมาคิด ให้มีความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเรา ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ ไม่ต้องไปเพ่งนะ ถ้าเพ่งสมองก็ตึง ถ้าเราเอาจิตไปจดจ่อ หน้าอกก็จะแน่น เราเพียงแค่มีความรู้สึกรับรู้ว่าลมสัมผัสกระทบปลายจมูกของเรา

หายใจยาวเราก็มีความรู้สึกรับรู้อยู่ หายใจออกยาวเราก็มีความรู้สึกรับรู้อยู่ แล้วก็มีความรู้สึกรับรู้ให้ต่อเนื่อง เขาเรียกว่า ‘ระลึกรู้ตัว’ สัมปชัญญะ ถ้าเรามีความรู้ตัวอยู่ปัจจุบัน จิตปกติก็รู้ว่าปกติ จิตจะก่อตัวส่งออกไปภายนอก เราก็รู้ทันที แล้วเราก็รู้จักควบคุมจิต ควบคุมอารมณ์ในขั้นสูงขั้นต่อไป แต่จิตของทุกดวง จิตของทุกคนก็มีพื้นฐานในการสร้างอานิสงส์ สร้างบารมีกันมาดี ฝักใฝ่สนใจในการทำบุญ ในการให้ทาน ผ่านกาลผ่านเวลา ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านทุกข์ผ่านสุข บางทีก็สมหวังบ้าง บางทีก็ผิดหวังบ้าง อันนี้เป็นวิบากที่ผ่านมาจากอดีตมาถึงปัจจุบัน จากปัจจุบันก็จะส่งผลถึงอนาคต

เรามาทำปัจจุบันให้ดี อะไรไม่ดีเราก็แก้ไขอยู่ปัจจุบันเสีย อนาคตก็จะออกมาดี หมั่นสร้างอานิสงส์ สร้างบารมีเท่าที่โอกาสอำนวยให้ ตั้งแต่ทางด้านวัตถุทานลงไปถึงด้านนามธรรม ความเป็นอยู่สมมติเป็นอย่างไร ไปอย่างไร มาอย่างไร เรามีโอกาสได้สร้างขณะที่เรายังมีกำลังกายอยู่ สร้างอานิสงส์ สร้างบุญฝากเอาไว้กับโลก ไว้กับสมมติ เอาไว้กับแผ่นดิน มีโอกาสก็ช่วยกันทำ หลวงพ่อก็พาทำ มีโอกาสก็พาทำอยู่ตลอดเวลา ทุกเรื่อง ทุกอย่าง เท่าที่จะน้อมจิตของทุกคนให้มาอยู่ในกองบุญ

อะไรที่จะเป็นประโยชน์ อะไรที่จะเป็นอานิสงส์มาก อานิสงส์น้อย โอกาสเปิดเมื่อไหร่ก็รีบทำ ก็ขอเชิญทุกคนมาช่วยกันทั้งกำลังกายกำลังใจ แม้แต่กำลังทรัพย์ มาช่วยกัน บางคนบางท่านก็กำลังทรัพย์ไม่เพียงพอ ก็น้อมกายเข้ามาช่วย น้อมใจเข้ามาอนุโมทนา บางคนบางท่านกายไม่ได้มา ก็ฝากวัตถุสิ่งของมาช่วย นี่แหละเป็นอานิสงส์ เป็นบุญ เรามาช่วยกันร่าง มาช่วยกันสร้างแหล่งบุญใหญ่ เอาไว้ให้กับลูกหลานของเราในวันข้างหน้า ถ้าพวกเราไม่ทำ ไม่สร้าง มันก็ยากที่จะมาเริ่มต้นใหม่ เราวางเอาไว้ พระเราก็เหมือนกัน ชีเราก็เหมือนกัน ช่วยกันทั้งภายในวัด ทั้งภายนอกวัด

ความเป็นอยู่ของเราตั้งแต่ตื่นขึ้นมา เรามีความเป็นระเบียบเรียบร้อยหรือไม่ เรามีความรับผิดชอบเรามีความเสียสละ ถ้าไม่มีความเสียสละก็คงจะยากที่จะได้ออกมาในสภาวะอย่างนี้ เรามีความเสียสละ วางภาระหน้าที่การงาน วางบ้านวางช่อง ถึงออกมาบำเพ็ญตนเอง ออกมาปลงผม ออกมาบวช ถ้าเราไม่มีความเสียสละตรงนั้น ก็คงจะออกมาตรงนี้ไม่ได้

ทีนี้เราก็มาดูสำรวจจิตของเรา ว่าเป็นอย่างไร ไปอย่างไรบ้าง อะไรเป็นกุศล อะไรเป็นอกุศล อะไรควรละ อะไรควรเจริญ อยู่น้อยคนก็มีความสุข อยู่หลายคนก็มีความสุข อยู่ที่ไหนก็มีความสุข ถ้าเรามีความรับผิดชอบ มีความเสียสละ มีความมั่นคงในตัวเอง เรามองเห็นทางเดินว่าเราจะเดินไปในทางทิศใด เดินไปในทางเส้นเดียวกันในทางหลุดพ้น

ทำจิตของเราให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ จะเดินช้าเดินเร็วก็ขึ้นอยู่กับอานิสงส์ของพวกเราที่จะสร้างอานิสงส์ให้มีให้เกิดขึ้น มีความขยันหมั่นเพียรในการวิเคราะห์ ในการชำระสะสางกิเลส ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา สติของเราตั้งมั่นแล้วหรือยัง อะไรคือสติ อะไรคือจิต อะไรคืออาการของจิต ลักษณะของรูปธรรม ลักษณะของนามธรรม ลักษณะของความว่างเป็นอย่างไร เราต้องสำรวจดูด้วย รู้ด้วย เห็นด้วย ทำความเข้าใจได้ด้วย สักวันหนึ่งเขาก็จะเต็มรอบเอง

มีโอกาสเราได้มาอยู่ร่วมกัน ได้มาสร้างบารมีร่วมกัน หลวงพ่อก็ขอขอบใจทุกคนแหละ ทั้งพระทั้งชีก็ช่วยกัน ดูแลรักษาแล้วก็ทะนุบำรุงให้มีความเจริญขึ้นไปเรื่อยๆ จากน้อยๆ ไปหามากๆ วันนี้ก็คงจะได้ไปร่วมกัน ไปช่วยกันทางฐานที่จะทำฐานปางประสูติอยู่ทางด้านโรงครัว เราไปช่วยกันคนละเล็กละน้อย วันข้างหน้าก็จะเป็นอานิสงส์ใหญ่ ไม่นานหรอกก็คงจะได้เห็นกัน พวกเราก็จะได้อยู่ดีมีความสุข เห็นญาติโยมเข้ามาได้รับอานิสงส์ผลบุญจากพวกเรา อานิสงส์ผลบุญก็จะส่งผลให้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจิตของเราจะหลุดพ้น ถึงจิตของเราไม่ยึดมั่นถือมั่น เราก็สร้างประโยชน์สร้างอานิสงส์ให้มากมายเท่าที่เราจะทำได้

ตั้งสติละลึกรู้การหายใจเข้าออกให้ชัดเจนกันนะ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน ค่อยไปทำความเข้าใจต่อกันนะ