หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2554 ลำดับที่ 020

เจริญธรรมญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติ ทำความสงบ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจนให้ต่อเนื่องกันสักระยะ วางกายให้สบาย วางใจให้สบาย หยุดความนึกคิดปรุงแต่งต่างๆ เอาไว้ครั้งชั่วคราว แล้วก็กระตุ้นสัมผัสของลมหายใจเข้าออกของเราให้ชัดเจน ลองสูดลมหายใจก็ไปยาวๆ ลึกๆ ลองดูสิ

การสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ กายของเราก็มีความรู้สึกว่าสบายขึ้นเยอะ ความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้ากระทบปลายจมูกของเรา มีความรู้สึกรับรู้ที่ชัดเจน เวลาหายใจเข้าหายใจออก เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าหายใจออก พวกเราก็ขาดการสนใจ ขาดการวิเคราะห์ ขาดการสังเกต ทั้งที่ใจก็เป็นบุญ ใจก็ฝักใฝ่ในบุญ ใจก็อยากจะรู้ธรรม อยากจะได้ธรรม

ในหลักของความเป็นจริง เราต้องเจริญสติสร้างความรู้ตัวให้ชัดเจนให้ต่อเนื่อง เข้าไปรู้เท่าทันใจของเรา รู้เท่าทันความคิด รู้เท่าทันอารมณ์ หมั่นวิเคราะห์ หมั่นสำรวจ หมั่นตรวจตรา ดูตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ไม่ใช่เอาจิต เอาความคิดเก่าไปตรวจตรา ไปวิเคราะห์ ไปพิจารณา อันนั้นใจยังเกิดอยู่ ใจยังไม่คลายออกจากขันธ์ห้า หรือว่าใจยังหลงความคิดของอารมณ์อยู่ เราต้องพยายามมาสร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่อง ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถไหน พยายามทำ ขยันหมั่นเพียร

อย่าไปปล่อยวันเวลาทิ้ง ยืนเดินนั่งนอน ให้เป็นเพียงอิริยาบถ ใจของเราจะเกิดกิเลสหรือว่าใจของเราเกิดความกังวล เกิดความลังเล เกิดความฟุ้งซ่านต่างๆ เราก็รู้จักควบคุมดูแล หมั่นพร่ำสอนใจของเรา แล้วก็รู้จักแก้ไข ทั้งภาระหน้าที่การงานทุกเรื่อง กายของเราทำหน้าที่อย่างไร หูตาจมูกลิ้น เขาทำหน้าที่อย่างไร ตัวใจหรือว่าตัววิญญาณ เวลานี้เขายังเกิดอยู่ ความเกิดนั่นแหละ เขาหลงนั่นแหละถึงได้เกิด เพียงแค่คิดนั่นแหละเขาก็ยังเกิด ทำอย่างไรเราถึงจะคลายความหลงได้ ดับความเกิดได้ ละกิเลสได้

เราก็ต้องมีความเพียรให้กับตัวเราเองอยู่ตลอดเวลา หมั่นขัดเกลาตัวเราเองตลอดเวลา เรา มีความรับผิดชอบต่อตัวเราหรือไม่ เรามีสัจจะมีความจริงใจกับตัวเราหรือเปล่า เราก็ต้องพยายามอย่าให้ใจของเราเป็นทาสของความทะเยอทะยานอยาก อย่าให้ใจของเราเป็นทาสกิเลสเลย ความอยากเล็กๆ น้อยๆ อยากในรูปในรส ในกลิ่น ในเสียง อยากในอาหาร เราก็ต้องพิจารณาดูไม่ให้ใจของเราเกิดความอยาก จะคิดจะนึกจะปรุงจะแต่งอะไร สติปัญญาลักษณะของสติที่เราสร้างขึ้นมาเป็นลักษณะอย่างไร ความรู้ตัวที่ต่อเนื่อง เราทำได้แล้วหรือยัง

ไม่ใช่ว่าทำปุ๊บจะรู้ปุ๊บได้ปั๊บ มันไม่ใช่ ต้องค่อยเป็นค่อยไป มีความเพียร มีความขยันหมั่นเพียร มีความอดทนอดกลั้น ทุกเรื่องเลยในชีวิตของเรา เราต้องรู้ให้เท่าทัน อะไรคือรูป อะไรคือนาม การชำระสะสางกิเลส กิเลสหยาบกิเลสเอียด ขอให้เรารู้จักตัวลักษณะของใจของเรา ฐานของใจของเราให้ชัดเจน แล้วก็รู้ สร้างความรู้ตัวให้ชัดเจนแล้วให้ต่อเนื่อง แล้วก็รู้จักเอาไปใช้ มันถึงจะเกิดประโยชน์

อันนี้ก็ใกล้ วันพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันปวารณาเข้าพรรษากัน ก็ขอเชิญชวนญาติโยมทุกคนทุกท่านมีโอกาสก็มาสร้างอานิสงส์สร้างบุญร่วมกัน มาระลึกนึกถึงคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มาร่วมกันเวียนเทียนนะ พรุ่งนี้จะได้ หลังจากนั้นเสร็จตอนเย็นๆ ก็จะได้ให้หลวงปู่หลวงตาพากันได้เวียนเทียนรอบองค์หลวงปู่ใหญ่ปางลีลา เหมือนกับทุกปีนั่นแหละที่เราเคยทำมา มาร่วมกันเวียนเทียน มาร่วมการเจริญสติ มาร่วมการเจริญภาวนา ตามหลักของความเป็นจริง เราต้องพยายามเจริญสติให้รู้ตัวทุกขณะลมหายใจเข้าออกทุกขณะจิต ถึงจะเป็นปัจจุบันธรรม จนเป็นอัตโนมัติ ช่วงที่ไม่เป็นอัตโนมัติ หรือช่วงที่รู้ตัวไม่ต่อเนื่อง นี่แหละเราขาด สติความรู้ตัวเราขาด สติในทางธรรมเราขาด แต่สติปัญญาในทางโลกนั้นมีกันเต็มเปี่ยม แต่ก็ปิดกั้นตัวจิต ตัววิญญาณเอาไว้ ถ้าเราไม่สังเกตวิเคราะห์ หาเหตุหาผลจริงๆ เราก็จะเข้าไม่ถึง

แนวทางนั้นมีอยู่แล้ว คำสอนของพระพุทธองค์ท่านก็ค้นพบเอามาเปิดเผยให้จำแนกแจกแจง การทำวัตรสวดมนต์แต่ละเช้าแต่ละเย็น ก็มีตั้งแต่เรื่องของกายเรื่อง ของใจของเราทั้งนั้น ถ้าเรารู้จักวิเคราะห์พิจารณา ถ้าไปหาแสวงหานอกกายของเรานี้ไม่เจอ เราต้องหาที่กายของเรา เราไม่เข้าใจเท่าไหร่ เรายิ่งเพิ่มความเพียรเป็นทวีคูณ พิจารณาตัวเอง แก้ไขตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง กระหนาบตัวเอง มีตั้งแต่เรื่องของเรา ไม่ใช่เรื่องของคนอื่น ที่เรื่องของคนอื่น ก็เป็นเรื่องของความรับผิดชอบ ของพรหมวิหาร ความเมตตาที่เข้าไปยุ่งเกี่ยว อยู่หลายคนก็มีความสุข อยู่น้อยคนก็มีความสุข ถ้าคนเรามีความรับผิดชอบต่อตัวเราเอง ต่อส่วนรวม ก็ต้องพยายามกัน

สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออกให้ของเราชัดเจนให้ต่อเนื่องสักพัก ทำใจให้ว่าง สมองให้โล่ง กายให้โปร่ง มีความรับรู้ที่ชัดเจนให้ต่อเนื่องกันนะ ไหว้พระพร้อมๆ กันค่อยไปสร้างสานต่อเอานะ