หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2555 ลำดับที่ 002

เจริญธรรมญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติสร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจน วางกายให้สบายวางใจให้สบายไม่ต้องประนมมือ สร้างความรู้ตัว สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจซึ่งลมหายใจก็มีอยู่ตลอดเวลา นั่งตามสบาย หยุดดับความนึกคิดปรุงแต่งต่างๆ เอาไว้ ถึงเราหยุดไม่ได้เราก็กระตุ้นความรู้สึกอยู่ที่การหายใจเข้าออกของเรา

ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจมายาวๆ สัก 2-3 เที่ยว กายของเราก็สบายขึ้นเยอะ ความรู้ตัว รู้สัมผัสของลมหายใจขณะกระทบปลายจมูกเข้าก็มีความรู้สึกรับรู้อยู่ ออกก็มีความรู้สึกรับรู้อยู่ เราพยายามสร้างความรู้สึกตรงนี้ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา ตั้งแต่ยังไม่ลุกจากที่ให้เกิดความเคยชิน ถ้าเรารู้ได้ต่อเนื่องก็เรียกว่า ‘สัมปชัญญะ’

ใจของเรามีความกังวล มีความฟุ้งซ่าน มีความลังเล อันนี้ซึ่งเรียกว่า ‘นิวรณธรรม’ เป็นเครื่องกางกั้นใจของเราไม่ให้ได้รับความสงบ เราก็พยายามระงับยับยั้ง เราก็พยายามดับพยายามหยุดเขาเรียกว่า ‘สมถะ’ สร้างกำลังใจสร้างกำลังจิต หนุนกำลังสติเข้าไปวิเคราะห์ มองหาเหตุหาผลเข้าไป ตามทำความเข้าใจให้รู้แจ้งเห็นจริง

ลักษณะของจิตที่ปกติ ลักษณะของจิตที่เกิด ลักษณะของจิตที่ส่งออกไปภายนอกเป็นลักษณะอย่างไร อาการของจิตซึ่งเรียกว่า ‘อาการของขันธ์ห้า’ หรือว่าความคิดที่เราไม่ได้ตั้งใจคิด เขาก่อตัวอย่างไร ตัวจิตของเราเคลื่อนเข้าไปรวมได้อย่างไร เราต้องหัดสังเกตให้ทัน สังเกตไม่ทันเราก็ควบคุมเอาไว้เขาเรียกว่า ‘สมถะ’ ถ้าเราเห็น ตรงนี้เพียงแค่เริ่มต้นของวิปัสสนา ความรู้แจ้งเห็นจริงเปิดทางให้ เพียงแค่เริ่มต้น การตามทำความเข้าใจ การรู้การเห็นให้ตลอดสายทุกเรื่อง จนใจของเรายอมรับความเป็นจริงได้ จนเราละได้ดับได้ ไม่ใช่ว่าทำปุ๊บจะได้ปั๊บ

เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออกพวกเราก็รู้กันไม่ชำนาญ เพียงแค่การก้าวการเดิน ความรู้สึกรับรู้อยู่ที่สัมผัสของการเดินพวกเราก็ยังรู้ไม่ค่อยจะต่อเนื่อง ทั้งที่ใจเป็นบุญ ใจอยากจะได้บุญใจอยากจะรู้ธรรม ‘ตัวใจ’นั่นแหละคือตัวธรรม

บุคคลที่มีสติมีปัญญาไม่จำเป็นต้องไปพูดมากเลย ได้ยินได้ฟังนิดหน่อย รู้จักแนวทางเราก็หมั่นสำรวจกายสำรวจใจของเรา แต่ละวันตื่นขึ้นมาใจของเราเป็นอย่างไรบ้าง ใจของเราเป็นทาสของอารมณ์ทาสของกิเลส ใจของเรามีความทะเยอทะยานอยาก ลักษณะของภาษาธรรมภาษาโลกเป็นอย่างไร อะไรคือสมมติ​อะไรคือวิมุตติ พยายามศึกษาค้นคว้าเถอะ ศึกษาอยู่ที่กายที่ใจของเรานี่แหละไม่ได้ศึกษาที่ไหนหรอก

การทำบุญการให้ทานทุกคนมีกันเต็มเปี่ยม การสร้างคุณงามความดีทุกคนก็ฝักใฝ่กันอยู่ อยู่ที่วัดอยู่ที่ไหนเราก็ทำได้ บุคคลที่มีความเป็นระเบียบ ความอ่อนน้อมถ่อมตน ความเสียสละ มีความจริงใจ มีสัจจะกับตัวเองสัจจะกับคนอื่น ไม่เอารัดเอาเปรียบคนอื่น เราก็ได้สร้างบารมีตลอดเวลา อย่าไปเลือกกาลเลือกเวลา เวลาโน้นจะทำ​เวลานี้จะทำ

เพียงแค่การเจริญสติ ลักษณะของสติรู้ตัวอยู่ปัจจุบัน เราต้องสร้างขึ้นมาลงอยู่ที่กายของเรานี่แหละ รู้กาย​ รู้ลมหายใจ​ก็เป็นการรู้กาย รู้การเคลื่อนไหวทุกเรื่อง กายของเราทำหน้าที่อย่างไร ทวารทั้งหกทำหน้าที่อย่างไร จนวิเคราะห์จนรู้แจ้งเห็นจริงหมด จนปล่อยวางได้หมดนั่นแหละ แล้วก็ทำความเข้าใจกับสมมติ อยู่กับสมมติเคารพสมมติไม่ยึดติดสมมติ มีตั้งแต่ความขยันหมั่นเพียร ด้วยเหตุด้วยผลด้วยสติด้วยปัญญา สนุกสร้างบุญ ทำใจให้เป็นบุญทำกายให้เป็นบุญทำวาจาให้เป็นบุญ

ทำใจให้เป็นพระทำกายให้เป็นวัด อยู่ที่ไหนเราก็ได้เข้าวัด ใจของเราปล่อยวางได้มากเท่าไร ใจของเราก็เข้าถึงองค์พระได้มากขึ้นเท่านั้นแหละ ใจของเราสะอาดบริสุทธิ์เท่าไร ใจของเราก็จะอยู่กับพระพุทธองค์ อยู่กับพระพุทธเจ้าได้ยาวนาน

อย่าพากันผัดวันประกันพรุ่ง มีอะไรก็ช่วยกันทำ ไม่ว่าอยู่ที่วัดอยู่ที่บ้านอยู่ที่ทำการทำงาน เรามีความรับผิดชอบ เรามีความเสียสละ อาศัยความเพียรที่ต่อเนื่อง อาศัยการเจริญพรหมวิหาร ทำตรงกันข้ามกับกิเลส ใจเกิดกิเลสเราก็ละกิเลสด้วยการเอาออกด้วยการให้ กิเลสหยาบกิเลสละเอียดเราต้องทำความเข้าใจให้หมดทุกเรื่อง ก็ต้องพยายามกันนะไม่ว่าพระว่าชี

บุคคลที่มีบุญมีอานิสงส์ มีสติปัญญาย่อมไม่ปล่อยวันเวลาทิ้ง ย่อมแสวงหาความบริสุทธิ์ความหลุดพ้นให้เกิดขึ้นที่ใจของตัวเราเองอยู่ตลอดเวลา บอกตัวเองให้ได้ใช้ตัวเองให้เป็นอย่าให้คนอื่นได้บังคับ เราต้องบังคับตัวเอง หมั่นพร่ำสอนใจของเราแก้ไขใจของเรา ทำหน้าที่สมมติของเราให้ดีเท่าที่จะดีได้ อยู่ที่ไหนก็จะมีความสุข อยู่คนเดียวก็มีความสุขอยู่หลายคนก็มีความสุข

อันนี้ก็ขึ้นปีใหม่มาหลายวัน หลวงพ่อก็พาสร้างอานิสงส์สร้างคุณงามความดี ทั้งพระทั้งชีเรา ฆราวาสญาติโยม มีโอกาสก็มาสร้างบุญร่วมกันมาสร้างบารมีร่วมกัน เวลานี้หลวงพ่อก็พาทำคานองค์หลวงปู่ใหญ่ปางอริยเมตไตรยปางนอนอยู่ ก็ช่วยกันทำได้หลายวันแล้วแหละ เมื่อวานนี้ก็มัดคานได้ตั้งหลายคาน ได้ 2-3 คาน มีโอกาสวันนี้ก็ไปช่วยกันมัด มัดวันละเล็กวันละน้อย ช่วยกันหลายคนจากหนักก็เป็นเบา อีกสักหน่อยก็จะสำเร็จลุล่วงลงไป ฝากบุญอานิสงส์ระดับสมมติฝากเอาไว้

บางคนบางท่านก็ทุ่มเททั้งกำลังกายกำลังใจมาช่วย บางคนบางท่านไม่ได้มาก็ฝากจตุปัจจัยมาช่วย อันนี้หลวงพ่อก็ขอขอบคุณทุกๆ คน ทำเอาไว้ฝากเอาไว้ในใจของเรา ฝากเอาไว้ในแผ่นดิน ใครไปใครมาเห็นแล้วก็มีความสุข องค์ที่อยู่ในภาพฝั่งตะวันตกนี่แหละที่ถ่ายภาพเอาไว้ให้ทุกคนได้เห็นได้ชมกัน ยาว​ 19​ เมตร ที่ปางลีลา

มีโอกาสก็ขอเชิญมาร่วมกันนะ มาช่วยกันช่วยกันทั้งกำลังกายกำลังใจ อะไรพอทำได้ก็ทำ อะไรพอช่วยกันได้ก็ช่วย อย่าไปปล่อยวันเวลาทิ้งอย่าไปงอมืองอเท้า ความสะอาดความเป็นระเบียบเรียบร้อยในสถานที่ ที่พักที่อาศัยที่หลับที่นอน ห้องส้วมห้องน้ำ เป็นสมบัติของแผ่นดิน เป็นสมบัติของทุกคน เรามาใช้ประโยชน์ร่วมกัน แล้วก็ดูแลช่วยกันดูแลรักษาให้สะอาด ใครไปใครมาแล้วก็สบายตาสบายใจ บุญก็เกิดขึ้น

ถ้าเราไม่มีความเป็นระเบียบ​ไปอยู่ที่ไหนๆ มันก็สกปรก แต่ใจก็รักสะอาด แต่ชอบสกปรก ก็ต้องฝึกความเป็นระเบียบให้มีให้เกิดขึ้นกับตัวเราก็จะล้นออกไปสู่ภายนอก ไม่เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่กินไม่เห็นแก่นอน พยายามฝึกฝนตนเองขณะที่กำลังกายยังแข็งแรงอยู่ ถ้าหมดกำลังกายแข็งแรงแล้วก็หมดโอกาส เราพยายามฝึกเอาสร้างเอาทำเอาเท่าที่เราจะทำได้

เอาล่ะ วันนี้หลวงพ่อขอเจริญธรรมเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอานะ