หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 53

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2558 ลำดับที่ 53
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 30 เมษายน 2558

มีความสุขกันทุกคน ดูดีๆ นะ พระเราชีเรา พิจารณาปฏิสังขาโย อย่าไปปล่อยโอกาสทิ้ง อย่าไปปล่อยเวลาทิ้ง ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาพยายามรู้กายรู้ใจ อบรมกายอบรมใจของตัวเราอยู่ตลอดเวลาทุกเรื่อง รู้ลักษณะของใจของตัวเรา รู้จักอบรมใจของตัวเรา ทำไมใจถึงเกิด ทำไมใจถึงหลง ใจที่ปกติเป็นอย่างไร ใจที่ไม่เกิดเป็นอย่างไร อะไรคือสติปัญญาที่สร้างมา อะไรคือใจ ต้องแจ้ง ต้องแยกให้ชัดเจน แล้วก็อบรมใจให้ได้ คลายใจออกจากความคิดให้ได้ หรือว่าคลายความหลง หลายชั้นหลายขั้นหลายตอน เราต้องพิจารณาแก้ไข ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น มันก็ปฏิบัติธรรมอยู่ในระดับของคุณงามความดีเท่านั้นเอง ไม่ได้ถอนรากถอนโคนเข้าไปถึงต้นเหตุ ต้นเหตุของการเกิด

ใจนี้สร้างขันธ์ห้าขึ้นมา คําว่าขันธ์ห้า เป็นกองเป็นขันธ์ได้อย่างไร อาการอย่างไร มีการหยุดความเกิดเป็นอย่างไร ส่วนมากเราก็หยุดเราก็ดับได้เป็นบางเรื่องบางครั้งบางคราว เราไม่ได้ตามดูรู้ให้กระจ่างทุกเรื่อง ก็เลยดับความเกิดไม่ได้ ละกิเลสไม่ได้เด็ดขาด มันอาจจะละได้เป็นบางส่วน ในหลักธรรมเรา ทั้งกุศลทั้งอกุศล ทั้งการเกิดของใจดับหมด ให้เกิดด้วยปัญญา ปัญญาแม้แต่อกุศลก็ไม่ให้เกิดอีก แม้แต่กุศลก็ไม่ให้ยึดอีก ให้อยู่เหนือ ให้สร้างคุณงามความดี ไม่ยึดติดคุณงามความดี ทำความเข้าใจให้ละเอียดให้กระจ่าง ถ้าเราทำความเข้าใจไม่ละเอียดไม่กระจ่าง แยกแยะไม่ได้ มันก็ปฏิบัติทั้งก้อน อยู่ทั้งก้อน สร้างคุณงามความดีทั้งก้อน ทั้งกายทั้งใจ แต่ก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำ เราก็ต้องพยายาม

ตอนนี้ก็คงจะเข้าหน้าฝน วันนี้วันที่เท่าไรนะเจ้าคุณ วันที่ 30 มีแต่มืดกับแจ้ง เดือนปี ภัยพิบัติเกิดขึ้นทั่วโลก ได้ยินข่าวทราบข่าวแล้วก็สลดหดหู่ใจ ตายไปหลายพันหลายหมื่น แผ่นดินไหวที่เนปาล กําลังค้นหากันอยู่ก็มี ก็ยกให้เป็นวิบากของกรรม กรรมที่ไม่รู้ตัว แผ่นดินไหวพังลงมา บางคนหนีทันก็ทัน หนีไม่ทันก็อยู่กับกองดิน เราจงเป็นบุคคลที่เตรียมพร้อม เตรียมที่จะอยู่ เตรียมที่จะไป ความตายไม่ได้เลือกกาลเลือกเวลา ไม่ว่ากลางคืนกลางวัน กลางคืนดึกๆ ดื่นๆ ตี1 ตี2 ก็มาเรียกขอเอาโลงก็มี ฝนตกหนักๆ เมื่อวานนี้ก็มาขอเอาโลงก็มี เรียงกันมา นั่นแหละความตายไม่ได้เลือกกาลเลือกเวลา ไม่ว่าเด็กไม่ว่าผู้ใหญ่ สํารองเหลืออยู่ 4-5 โลง ภายในเดือนนี้ถ้าโลงมาทันก็ทัน ไม่ทันก็หมดก่อนแล้วมั้ง ตายกันทุกวัน เห็นกันทุกวัน เราก็จะได้ไปเหมือนกัน แต่เราต้องเตรียมพร้อมให้ได้เสียก่อน สร้างคุณงามความดีให้เต็มเปี่ยม ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา คิดดี ทำดี การกระทำของเราก็ต้องถึงพร้อม ถึงจะเกิดประโยชน์

ก่อนที่จะหมดลมหายใจให้สร้างเจดีย์ใหญ่ให้เสร็จก่อน มาร่วมกัน ได้สร้างบุญกันมากมาย ใครใคร่มา ใครใคร่ตั้งโรงทานตั้ง เปิดโอกาสให้กับทุกคนมีโอกาสได้ร่วมกัน ไม่ใช่ว่าจะเอาตั้งแต่บุญนะ มีความสะอาด ความเป็นระเบียบเรียบร้อย ความรับผิดชอบ ก็ต้องมีกันทุกคน ไม่ว่าจะที่พักที่อาศัย ที่หลับที่นอน ดูแลช่วยกันดูแลรักษาความสะอาด ความเป็นระเบียบ อย่าไปปล่อยปละละเลย ความเป็นระเบียบจากข้างนอกก็เข้าถึงข้างใน จากข้างในก็ส่งออกไปภายนอก ไม่เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ความเกียจคร้าน จัดระบบระเบียบของความคิดของอารมณ์ ของกาย ของวาจา ของใจ

ใจที่ปราศจากการเกิดเป็นอย่างไร ใจที่คลายจากความยึดมั่นถือมั่นเป็นอย่างไร ลักษณะของใจที่ไม่มีกิเลสเป็นอย่างไร ทิฏฐิมานะความเห็นเป็นอย่างไร เราต้องเดินตามแนวทางของพระพุทธองค์ให้เรียบร้อย ท่านสอนอย่างไรก็พยายามปฏิบัติตาม ให้มีให้ปรากฏขึ้นที่ใจ ท่านถึงบอกให้เชื่อ ไม่ใช่ว่าเชื่อแบบงมงาย ปฏิบัติแบบงมงาย แบบไม่รู้ความเป็นจริง คําว่าปัจจุบันธรรมที่ต่อเนื่องเชื่อมโยงเป็นอย่างไร ถ้าฝึกหัดปฏิบัติ ถ้าไม่เข้าใจคําว่าสติปัญญาส่วนหนึ่ง ใจส่วนหนึ่ง นี่ก็ยากที่จะเข้าใจ มันก็เข้าใจเพียงแค่ปัญญาของสมมติเท่านั้นเอง

เราต้องพยายามแจงให้ออก บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น แล้วก็ขยันหมั่นเพียร มีความรับผิดชอบ มีความละอาย ละอายในสิ่งที่ควรละอาย กล้าหาญในสิ่งที่ควรกล้าหาญ ถึงจะถึงจุดหมายปลายทางกัน รู้เฉยๆ ไม่ทำความเข้าใจ ไม่ละมันก็ได้แค่รู้ ก็ไปไม่ถึง กิเลสหยาบเกิดขึ้นอย่างไร กิเลสละเอียดเกิดขึ้นอย่างไร เหตุจากภายนอกทำให้เกิด หรือเกิดขึ้นจากตัวใจโดยตรง ลองพยายามกัน

คนเราสร้างอานิสงส์มาไม่เหมือนกัน บางคนก็สร้างมาเต็มเปี่ยม ก็สร้างกันมาทุกคนนั่นแหละจะสร้างมากสร้างน้อย เคยสร้างมาก่อนสมมติก็เลยไม่ได้ลําบาก จิตใจก็เลยอยู่กับกองบุญไม่ได้ลําบาก จะทำอะไรก็ไม่ได้ลําบาก ทีนี้บุญเก่าก็มีบุญใหม่ก็มาทำความเข้าใจ ใจที่สะอาด ใจที่ปราศจากกิเลสเป็นอย่างไร การเจริญสติที่ต่อเนื่องเชื่อมโยงเป็นอย่างไร ทุกเรื่องตั้งแต่ตื่นขึ้นมาจนกระทั่งถึงเวลานี้เดี๋ยวนี้ ความอยาก ใจเกิดความอยากหรือว่ากายเกิดความหิว ดูรู้ สติดูใจรู้ แต่เวลานี้ใจมันสั่งการหมด กําลังสติมันมีน้อย ค่อยสร้างสะสมไป จากน้อยๆ ไปหามากๆ ก็จะเต็มเปี่ยมด้วยกันทุกอย่าง

พระเราก็ช่วยกัน ชีเราก็ช่วยกัน ญาติโยมเราก็ช่วยกัน โชคดีที่วัดเราหน่วยงานโน้นหน่วยงานนี้ส่งบริวารมาช่วย เดี๋ยวนี้ก็ท่านอาจารย์ธานินทร์ที่ระยอง ท่านก็ส่งบริวารมาทำบุญให้กับบริวาร เดี๋ยวนี้ก็ส่งบริวารมา 10 กว่าคน มาช่วย มาฝึกขัดเกลากิเลส ทำบุญกับบริวาร ในเมื่อได้ผู้บริหารใจบุญใจดี เราก็มาศึกษาดูตัวเรา ทำหน้าที่ได้ดีได้ถูกแล้วหรือยัง เรามีความรับผิดชอบเพียงพอหรือไม่ เรามีความขยันเพียงพอหรือไม่ เราขาดตกบกพร่องอะไร เราก็จะได้รีบแก้ไขตัวเรา

การทำการทำงานกับคนหมู่มากเป็นอย่างไร ความสมัครสมานสามัคคีเป็นอย่างไร ความเสียสละเป็นอย่างไร เราต้องพยายามพิจารณาตัวเราเอง แก้ไขตัวเราเอง เหมือนกับผู้หลักผู้ใหญ่ เจ้านายอยากจะทำบุญให้กับลูกน้อง อยากให้ลูกน้องมาได้พัก เปลี่ยนบรรยากาศเปลี่ยนสถานที่ มาทำความเข้าใจ ได้มาช่วยการช่วยงานต่อส่วนรวมก็จะได้ไปใช้กับชีวิต มีความรับผิดชอบ ไม่ใช่ว่าจะไปปล่อยปละละเลยชีวิตของตัวเราเอง เราต้องแก้ไขชีวิตของเรา ถ้าเราไม่แก้ไขเรา ไม่มีใครจะแก้ไขให้เราได้เลยนะ นอกจากตัวของเรา ส่วนสมมติต่างๆ เราก็พอช่วยกันได้ พออนุเคราะห์กันได้ ช่วยเหลือกันได้ในระดับหนึ่ง

ไม่ว่าพระ ว่าโยม ว่าชี ก็เหมือนกันหมด พระเราก็เหมือนกัน ให้พยายามอย่าไปมีทิฏฐิมานะ อยู่ด้วยกันหลายคน หลายท่าน หลายองค์ อย่าไปจับกลุ่มจับก้อน ถกเถียงอคติเพ่งโทษกันว่ากัน ชำระสะสางกิเลสภายในของเราให้มันจบ กายวิเวกเป็นอย่างไร ใจวิเวกเป็นอย่างไร งานส่วนรวมเป็นอย่างไร จะมีให้พวกท่านได้อยู่ได้อาศัยได้มีความสุขนี้ ต้องอาศัยความเพียร อาศัยกาลเวลา อาศัยหมู่คณะมาไม่รู้กี่ปี เพียงแค่ระดับของสมมติ ยังจะมาสร้างปัญหาให้กับหลวงพ่อ อย่าทำให้หลวงพ่อเหนื่อยใจ ไม่ดี ไม่ว่าใคร แต่เวลานี้มันไม่มีหรอก แต่ก็บอกกล่าวอย่าให้มี

มีอะไรก็ให้ช่วยกัน เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันมันถึงจะเกิดประโยชน์ กว่าจะมีขึ้นมาได้แต่ละชิ้นแต่ละส่วน ต้องอาศัยเวลาความเพียรมากมาย ร่วมๆ 30 กว่าปี หรือเพียงแค่ต้นไม้ต้นเดียวก็ต้องได้เอารากเพ็กออกเสียก่อนค่อยได้ปลูก กว่าจะมีที่พักที่อาศัย ที่หลับที่นอน ที่เดิน ที่ถ่ายที่เยี่ยวได้ ก็ความเสียสละอย่างยิ่งยวดของคนรุ่นก่อนๆ สืบต่อกันมาพวกเรามาอยู่ก็มาสร้างมาสานต่อให้มีความสุขกันเรื่อยๆ อย่าไปชิงดีชิงเด่นกัน ไม่ดี มีที่ใครก็รีบแก้ไข อย่าไปตั้งก๊กตั้งเหล่า ก๊กกูก๊กมึง มันไม่ดี มีอะไรก็ให้ช่วยกัน ไม่จําเป็นก็อย่าไปคลุกคลี รีบเร่งทำความเพียร กายวิเวก ใจวิเวก เวลาการงานก็ช่วยกัน เอาการงานเป็นหลักของการปฏิบัติ มันถึงจะเกิดประโยชน์ กว่าจะได้มาอาศัย กว่าจะได้มาพูดให้พวกท่านฟัง มันลําบากต่อลำบาก งานสมมติก็ยังประโยชน์ให้กับทุกคน อดตาหลับขับตานอนทั้งกลางคืนทั้งกลางวัน ยังจะพากันมาทำลาย ให้รู้จักประหยัดมัธยัสถ์ ใช้ให้เกิดประโยชน์

วันนี้คณะของทางอาจารย์ธานินทร์ก็ได้มาช่วยการช่วยงานกัน ไปช่วยกันทำรั้วเด้อวันนี้ ช่วยกันทำรั้ว รั้วล้อมกิเลสก็ช่วยกัน การทำรั้วล้อมนกกระจอก ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะ ก็คงจะอีกไม่นานก็คงจะได้เอานกกระจอกมาไว้ นกกระจอกใหญ่สามตัว ตัวสูง 2 เมตร นกกระจอกเทศ โยมเบญจาจะถวายมาให้ เอามาไว้ให้เด็กๆ ได้ศึกษากัน ทำรั้วเสร็จก็จะได้ไปเอา ท่านให้นกยูงมา 9 ตัว เอาตัวเล็กมาเลี้ยงมันถึงจะเชื่อง ท่านว่าอย่างนั้น ยังมีอีกอยู่กําลังฟักอยู่ จะมาเลี้ยงให้เต็มป่า ให้บินว่อน ร้องเจี๊ยวจ๊าว

เหมือนกับพวกชีจับกลุ่มกันทีไรนี่เสียงดัง ระเบ็งเซ็งแซ่ บางคนก็เสียงดัง ยิ่งสามเณรไปเดินจงกรมอย่างไร ไปฝึกสติอย่างไร กลางคืนไปฝึกสติอย่างไรมีแต่เสียงคุยกันเจี๊ยว นั่นแหละเขาเรียกว่าฝึกสติ เขาว่าเดินคุยนะ เขาว่าเดินคุย ท่านผู้เงียบ เรียบ สังเกตวิเคราะห์ ทำความเข้าใจ กินน้อย นอนน้อย ต่อยให้มากๆ ต่อยกับกิเลสนะ ไม่ใช่ต่อยกับเพื่อนนะ ต่อยกับกิเลส กิเลสมันโผล่มาเมื่อไรก็จัดการมันเมื่อนั้น ไม่ใช่ว่ากิเลสโผล่มาเราส่งเสริมมันไปเลย ทุกเรื่องก็ต้องพยายาม อะไรที่จะเป็นบุญเป็นกุศล หลวงพ่อก็เพียงแค่พูดแค่เล่า เพราะว่าสภาพร่างกายมันเริ่มอ่อนล้าลงทุกทีแล้วแหละ จะเดินเหินไปไหนก็ลําบาก ยังเหลือตั้งแต่วาจาพอที่จะสร้างพาหมู่พาคณะสร้างบุญสร้างอานิสงส์ได้ไม่นาน สภาพร่างกายมันก็แทบจะไม่ไหว แต่ก็อยู่ด้วยแรงบุญ ด้วยแรงบุญ

ส่วนวันที่ 5 ตรงกับวันอะไรนะ วันที่ 5 วันแรกนาขวัญวันฉัตรมงคล ก็มีโยมผู้ใจบุญได้มาไถ่ชีวิตโคแม่ลูกคู่หนึ่ง ญาติโยมท่านใดอยากปรารถนามาร่วม ก็มาร่วมกัน โยมจากกรุงเทพฯ ท่านฝากมาไถ่ชีวิต ก็จะได้รวมพลังสร้างอานิสงส์กันทุกอย่างเท่าที่โอกาสอํานวย ไถ่มาก็ 8,000 กว่าตัวแล้วแหละ ก็คงจะไถ่ไปเรื่อยๆ ถ้ามีโอกาส

ตั้งใจรับพรกัน