หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2561 ลำดับที่ 11 วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2561

หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2561 ลำดับที่ 11
พระธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน)
ในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2561

ขอให้ทุกคนทุกท่านจงเจริญสติ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของตัวเราให้ชัดเจนให้ต่อเนื่อง การทำความเข้าใจ การเจริญสติ รู้จักลักษณะของความรู้ตัว เวลาลมหายใจเข้าลมสัมผัสปลายจมูกมีความรู้สึกรับรู้อยู่ ตั้งแต่ตื่นขึ้นตั้งแต่ยังไม่ได้ลุกจากที่ นั่นแหละท่านเรียกว่ามีสติรู้กาย ลึกลงไปเราก็พยายามรู้ให้ทันการเกิดของใจการเกิดของความคิดของขันธ์ห้า ว่าทำไมใจถึงเกิด ทำไมใจถึงเป็นทาสของกิเลส ทำไมใจถึงหลงไปยึดมั่นในสิ่งต่างๆ

เราพยายามเจริญสติเข้าไปอบรมใจของเรา รู้จักเอาไปใช้ เอาไปวิเคราะห์ เห็นเหตุเห็นผล ชี้เหตุชี้ผล เห็นความเกิดความดับ จนใจคลายออกจากขันธ์ห้า ซึ่งเรียกว่าแยกรูปแยกนามหรือว่าสัมมาทิฏฐิความเห็นถูก ความเห็นถูกตามหลักธรรมของพระพุทธองค์ เราพยายามมาแก้ไขใจของเรา ใจของเรามีความแข็งกร้าวเราก็พยายามละความแข็งกร้าว สร้างความอ่อนน้อม ใจของเรามีกิเลส เราก็พยายามขัดเกลากิเลส กิเลสหยาบ กิเลสละเอียด ทุกอย่างนั่นแหละที่เกิดขึ้น ที่กาย ที่ใจของเรา

แต่เวลานี้กำลังสติของเรามีน้อย มีตั้งแต่กำลังปัญญาโลกๆ ปัญญาโลกีย์ เรามาสร้างความรู้ตัวให้ต่อเนื่องให้เชื่อมโยง เอาไปใช้การใช้งาน เอาไปแก้ไขตัวเราอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ตื่นขึ้น จนกระทั่งนอนหลับ

ตนเป็นที่พึ่งของตน ถ้าเราไม่แก้ไขตัวเรา ไม่มีใครจะแก้ไขให้เราได้เลยนอกจากตัวของเรา อย่าไปเพ่งโทษคนโน้น อย่าไปเพ่งโทษคนนี้ จงมาแก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเราอยู่ตลอดเวลา จนมองเห็นหนทางเดิน ถ้าเราจะได้กลับมาเกิดหรือไม่กลับมาเกิดกัน ก็ต้องพยายามกัน

ไม่ว่าพระ ว่าโยม ว่าชี พระเราก็พยายามขยันหมั่นเพียร สมมติงานภายนอกเราก็ขยันหมั่นเพียร ยังสมมติของเราให้เกิดประโยชน์ ส่วนการขัดเกลา กิเลสมันขึ้นเมื่อไหร่เราก็ละเมื่อนั้นแหละ ตั้งแต่ตื่นขึ้น ยืน เดิน นั่ง นอน กินอยู่ขับถ่าย นี่ถ้ามีความอยากที่เกิดขึ้นจากตัวใจ หรือว่ามีความเกิด

ความเกิดนั้นเป็นกิเลสที่ละเอียดที่สุด ถ้าไม่หลงก็ไม่เกิด แต่เวลานี้เขาลงมาเกิดอยู่ในภพมนุษย์ มาสร้างขันธ์ห้าปิดกั้นตัวเองเอาไว้ แล้วก็เกิดต่อ หรือว่าความคิดที่เกิดจากใจของเราส่งออกไปภายนอก หรือว่าที่ท่านเรียกว่าส่งนอกนั่นแหละ เขาเรียกว่า สมุทัย ใจส่งไปภายนอกยังไม่พอก็รวมกับขันธ์ห้าอีกใจก็เกิดกิเลสอีก ท่านถึงให้พยายามละกิเลส ขัดเกลากิเลส กิเลสหยาบ กิเลสละเอียด

ใจเกิดความโลภ ละความโลภ ใจเกิดความโกรธ ละความโกรธ ด้วยการให้อภัยอโหสิกรรม มองโลกในทางที่ดี ทำในสิ่งตรงกันข้าม ใจของเรามีความเกียจคร้านเราก็พยายามสร้างความขยันหมั่นเพียร สร้างความรับผิดชอบ สร้างความเสียสละทุกเรื่อง ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาจนกระทั่งหมดลมหายใจ เป็นเรื่องของเราทั้งนั้น ค้นคว้า ดู รู้ เห็นตามความเป็นจริง จนใจของเราหมดความสงสัยได้นั่นแหละ รู้จักจุดปล่อย รู้จักจุดวาง

การได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่าน การได้ศึกษาค้นคว้า ตรงนั้นมีกันอยู่ แต่การดำเนินสติเอาไปใช้ให้ได้ตลอดเวลาจนเป็นอัตโนมัติ จนไม่ได้สร้าง ถ้ากำลังสติของเราเอาไปใช้การใช้งานยังไม่ได้ ไม่แยกรูปแยกนามได้ หรือว่าใจคลายออกจากขันธ์ห้าได้ เพียงแค่การแยกรูปแยกนามหรือว่าใจคลาย อันนั้นก็เพียงแค่เริ่มต้น

การตามดู การตามทำความเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง กำลังสติของเราถึงจะเป็นมหาสติ จากมหาสติก็จะกลายเป็นมหาปัญญา มหาปัญญาก็จะกลายเป็นปัญญา รอบรู้ในความคิด รอบรู้ในอารมณ์ รอบรู้ในกองสังขาร ในขันธ์ห้าของตัวเรา มีเรื่องนี้เท่านั้นแหละที่จะต้องเอาไปดูเอาไปใช้ เอาไปแก้ไข ถ้าเราไม่แก้ไขตัวเราแล้วก็ไม่มีโอกาสที่ใครจะมาแก้ไขให้เราได้เลย ก็ต้องพยายามกัน

ไม่ว่าอยู่ที่ไหน การสร้างคุณงามความดี สร้างประโยชน์ ประโยชน์มากประโยชน์น้อย ประโยชน์ใกล้ประโยชน์ไกล ให้เราพยายามทำประโยชน์ตนประโยชน์ท่าน วันนี้มี พรุ่งนี้มี เดือนนี้มี เดือนหน้ามี ภพนี้มี ภพหน้ามี

เราก็ต้องพยายามศึกษาตามแนวทางของพระพุทธองค์ที่ท่านได้ค้นพบเอามาเปิดเผย มาจำแนกแจกแจงจนปรากฏขึ้นที่ใจของเรา ท่านถึงบอกให้เชื่อ ไม่ใช่ให้เชื่อแบบงมงาย ให้เชื่อด้วยเหตุด้วยผล เห็นเหตุเห็นผล เข้าถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้นของใจ ท่านถึงบอกให้เชื่อ ก็ต้องพยายามกัน อย่าปิดกั้นตัวเองว่าเราไม่มีโอกาส ทุกคนมีโอกาสหมดทุกคนนั่นแหละ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ก็ต้องพยายามกันนะ

สร้างความรู้ตัวให้ชัดเจนให้ต่อเนื่องกันสักนิดหนึ่งก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำนะ

พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน ค่อยไปสร้างสานต่อทำความเข้าใจให้รู้ทุกอิริยาบถ