หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2554 ลำดับที่ 089

เจริญธรรมญาติโยมทุกคนทุกท่าน ขอให้ญาติโยมจงเจริญสติทำความสงบ สร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมภายใจที่วิ่งเข้าวิ่งออกกระทบปลายจมูกของเราให้ชัดเจน นั่งตามสบาย วางกายให้สบาย ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก ลองสูดหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ ฝึกเรื่องการหายใจเข้าออก ซึ่งเรียกว่า ‘อานาปานสติ’ ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาให้เกิดความเคยชิน

พอตื่นขึ้นมา พอรู้ตัวปุ๊บ เราก็รู้สัมผัสของลมหายใจเข้าออก ขณะเข้าก็มีความรู้สึกรับรู้อยู่ หายใจออกก็มีความรู้สึกรับรู้อยู่ เราก็พยายามรู้ให้ต่อเนื่อง ถึงจะเรียกว่า ‘สติ’ ความรู้ตัว แล้วก็รู้ต่อเนื่องเขาเรียกว่า ‘สัมปชัญญะ’ มีความรู้ตัวทั่วพร้อม ลึกลงไปเราก็จะรู้ปกติของจิต รู้ความสงบของจิต รู้การเกิดการดับของจิต ของความคิด ของอารมรณ์

รู้จักวิเคราะห์พิจารณาแก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเราอยู่ตลอดเวลา อะไรควรละ อะไรควรเจริญ ขณะนี้ใจของเราเป็นอย่างไร ใจของเราเป็นบุญ หรือว่าเป็นอกุศล ใจของเรามีมลทิน มีกิเลสอย่างไร เราก็รีบแก้ไขเสียขณะที่เรายังมีกำลังอยู่ พยายามฝึกฝนตัวเรา แก้ไขตัวเรา ปรับปรุงตัวเรา ให้ได้ทุกขณะลมหายใจเข้าออก จนเป็นเอง จนเป็นอัตโนมัติในการดู ในการรู้ ในการทำความเข้าใจ ในการละ ไม่ใช่ว่าจะปล่อยปะละเลย

แต่ละวันๆ ตื่นขึ้นมา ทางด้านสมมติเราขาดตกบกพร่องอะไร กายของเราเป็นอย่างไร ใจของเราเป็นอย่างไร เรามีความเสียสละเพียงพอหรือไม่ มีความจริงใจต่อตัวเรา มีความจริงใจต่อส่วนรวม หรือว่าเรามีความเห็นแก่ตัว ใจของเราเกิดอารมณ์อะไรบ้างแต่ละวัน ใจของเราส่งออกไปภายนอกอย่างไรบ้างแต่ละวัน ใจของเราเป็นบุญ ฝักใฝ่ในบุญ อยากจะได้บุญ แสวงหาบุญแสวงหาธรรม ส่วนตัวใจ แสวงหานั่นแหละเขาก็ปิดกั้นตัวเองเอาไว้

เราต้องมาเจริญสติ รู้จักการสร้างสติ สร้างความรู้ตัวให้ได้ทุกอิริยาบถ ยืนเดินนั่งนอน กินอยู่ขับถ่าย เราต้องพยายามแก้ไขตัวเรา บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น ไม่ต้องให้คนอื่นเขาพร่ำบอกพร่ำสอน สอนตัวเองอยู่ตลอดเวลา เอาใจเป็นวัด ทำใจให้เป็นพระ เจริญสติเข้าไปเยี่ยมพระอยู่บ่อยๆ สักวันหนึ่ง เราก็จะรู้ความเป็นจริงในชีวิต รู้จักทำหน้าที่ของเราให้ถูกต้อง รู้จักแก้ไขปรับปรุงตัวเรา สมมติเราก็ไม่ให้ลำบากทุกทน

ด้านวิมุตติ ทั้งด้านจิตใจเราก็ไม่ให้เป็นทุกข์ไปกังวลอะไร ก็ต้องพยายามกันนะ อย่าพากันปล่อยโอกาสทิ้ง ทั้งพระทั้งชีทั้งโยมนั่นแหละ ความเป็นระเบียบเรียบร้อย ความสะอาด ความเป็นระเบียบ ระเบียบทั้งภายใน ระเบียบทั้งภายนอก เราต้องพยายามดูแลรักษาความสะอาด ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน สะอาดทั้งสถานที่ สะอาดทั้งภายในใจของเรา อยู่ที่ไหนก็มีความสุข สบายตา สบายใจ

ลึกลงไปก็ใจของเราหลงอะไร ทำไมใจของเราถึงเป็นทาสของกิเลส ทำไมใจของเราถึงเป็นทาสของอารมณ์ เราละกิเลสได้หรือไม่ เราแยกรูปแยกนามตรงนี้แหละสำคัญมาก ถ้ากำลังสติไม่เพียงพอ ยากที่จะคลาย ยากที่วิญญาณ หรือใจที่จะคลายออกจากความคิด เราต้องเพิ่มกำลังสติให้ได้อยู่ตลอดเวลาทั้งกลางวันทั้งกลางคืน ใหม่ๆ ก็อาจจะเป็นการฝืน เป็นการทวนกระแส ถ้าเราเข้าใจแล้ว ใจของเราตกกระแสธรรม สนุกละกิเลสออกใจของตัวเราเอง ถ้าเราไม่แก้ไขตัวเรา ไม่มีใครเขาจะแก้ไขตัวเราให้ได้หรอก นอกจากตัวของเราเอง

เราอยู่ร่วมกันเป็นหมู่เป็นคณะ เราก็มีความสมัครสมานสามัคคี บอกง่าย ใช้ตัวเราให้ได้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์ อยู่น้อยคนก็มีความสุข อยู่หลายคนก็มีความสุข ถ้าคนเราไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความเสียสละ มีแต่ความเห็นแก่ตัว ไปที่ไหนก็มีแต่ความทุกข์ กายก็ทุกข์ ใจก็ทุกข์ อยู่กับคณะก็เป็นภาระให้หมู่ให้คณะ ให้สถานที่

เราต้องเป็นบุคคลที่มีความขยั่นหมั่นเพียร มีความรับผิดชอบ มีความเสียสละ ถึงจะเป็นบุคคลที่นำตัวเองได้ ใช้ตัวเองเป็น เป็นบุคคลที่ช่วยเหลือสมมติได้ ทั้งสมมติ ทั้งวิมุมตติ ไปที่ไหนก็ไม่เก้อไม่เขิน ความเป็นจริงมีอยู่ สัจธรรมมีอยู่ ถ้าเราศึกษาค้นคว้าให้ถูกทาง ให้ละเอียด เราก็จะเข้าถึงในสิ่งที่คำสอนของพระพุทธองค์ท่านสอน

ท่านสอนเรื่องทุกข์ อะไรคือทุกข์ ท่านสอนเรื่องอัตตา สอนเรื่องอนัตตา อะไรคือลักษณะของอัตตาเป็นอย่างไร ลักษณะของอนัตตาเป็นอย่างไร อะไรคือสมมติ คือวิมุตติ หลักของอริยสัจ ความเป็นจริงก็กายของเรานี่แหละ กายของเรานี่แหละธาตุขันธ์ของเรานี่แหละ ขันธ์ห้าของเรานี่แหละมีอะไรบ้าง ท่านจำแนกแจกแจง ค้นพบแล้วก็มาเปิดเผย พวกเราจะเดินตามทำความเข้าใจให้ลึกซึ้งถึงใจข้างในของเราหรือไม่ เราก็ต้องพยายามเอา

สิ่งพวกนี้บังคับกันไม่ได้ ต้องมีความเพียร มีศรัทธา แล้วก็ประพฤติปฏิบัติขัดเกลาตัวเราเอง เราอยู่ร่วมกันเราก็อยู่ด้วยพรหมวิหาร ด้วยความเมตตา อยู่ด้วยความเป็นระเบียบ ความเป็นระเบียบนั่นแหละคือศีล ความเป็นระเบียบนั่นแหละคือวินัย ทั้งวินัยใน วินัยนอก ทั้งวินัยอธิจิต อธิศีล อธิวินัย กาย วาจา ใจของเรานี่แหละคือก้อนชีวิต ก้อนบุญ ก้อนธรรม พยายามศึกษาค้นคว้าเอานะ

เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออก พวกเราก็ขาดการชำนาญในการพิจารณา ใจก็อยากจะทำบุญ อยากจะได้บุญ อยากจะได้ธรรม ปรารถนาที่จะหาทางดับทุกข์ หลุดพ้นกันหนดทุกคน อย่าไปพยายามปล่อยวันเวลาทิ้ง พยายามเอา หลวงพ่อก็เพียงแค่เล่าให้ฟังเท่านั้นแหละ เล่าไม่มากหรอก เล่านิดๆ หน่อยๆ ให้พวกท่านไปวิเคราะห์พิจารณา ไปสร้างไปทำให้มีให้เกิด ให้รู้ให้เห็นจากน้อยๆ นี่แหละ มันก็จะเห็นจนเต็มรอบ จนละได้หมดนั่นแหละ หมดความสงสัยนั่นแหละ ถึงจะไม่มีอะไรที่จะค้นคว้าได้อีกต่อไป นั่นแหละถึงจะหยุดนิ่งได้ ก็ต้องพยายามกัน

เอาล่ะ วันนี้ก็เจริญธรรมกันเพียงเท่านี้ พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน พากันไปสร้างสานต่อ ทำความเข้าใจกันเอานะ