หลวงพ่อฝากไว้ ปี 2555 ลำดับที่ 057

ขอให้ญาติโยมทุกคนทุกท่าน จงเจริญสติสร้างความรู้สึกรับรู้สัมผัสของลมหายใจของเราให้ชัดเจน ตั้งแต่ตื่นเช้าขึ้นมาเราได้สร้างความรู้ตัว เราได้วิเคราะห์กายของเรา วิเคราะห์ใจของเราแล้วหรือยัง ถ้ายังก็เริ่มเสียนะ นั่งตามสบายวางกายให้สบายไม่ต้องพนมมือ หยุดทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ชั่วครั้งชั่วคราว ฟังไปด้วยน้อมสำเหนียก ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ เพียงแค่เรื่องการหายใจเข้าออกความรู้สึกรับรู้ พวกเรายังไม่ได้พากันทำให้ต่อเนื่องกันเลยยังไม่ได้สร้างขึ้นมาเลย

อยากจะเอาตั้งแต่บุญอยากจะได้ตั้งแต่บุญ อยากจะรู้ตั้งแต่ธรรม ก็เป็นสิ่งที่ดีอยู่​ อยู่ในระดับหนึ่งแต่ก็ใจยังเกิดอยู่ตลอดเวลา สติที่จะเข้าไปทำความเข้าใจไม่มี มีบ้างนิดๆ หน่อยๆ แต่มีไม่ต่อเนื่อง แล้วก็การทำความเข้าใจไม่ชัดเจนเลย เราต้องพยายามสร้างความรู้ตัวให้ชัดเจนแล้วก็รู้ให้ต่อเนื่อง แล้วก็แก้ไขกายของเราแก้ไขใจของเรา แต่ละวันๆ ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา

ทำไมใจของเราถึงเกิดทำไมใจของเราถึงหลง ทำไมใจของเราถึงมีตั้งแต่ความทะเยอทะยานอยาก เราก็รู้จักระงับยับยั้ง หัดวิเคราะห์หัดพิจารณา ทุกวันนี้โลกก็เปลี่ยนแปลงไปเยอะมากทีเดียว ความร้อนก็มากอากาศก็ร้อน ร้อนขึ้นกว่าทุกปีมากทีเดียว ร้อนจนลุกเป็นไฟแผ่นดินจะลุกเป็นไฟ​ หลายที่ ได้ยินข่าวทราบข่าวก็หลายที่อยู่ ทั้งทั่ว​ทั้งอากาศก็ร้อน แต่อย่าให้จิตใจของเราร้อนไปตามบรรยากาศอากาศ พยายามระงับยับยั้งพยายามควบคุม พยายามเจริญพรหมวิหาร ความร้อนเราก็แก้ไขด้วยเหตุด้วยผลด้วยสติด้วยปัญญาเท่าที่เราจะแก้ไขได้ ก็อานิสงส์ของคนทำลายป่าทำลายธรรมชาตินั่นแหละ ความร้อนก็กลับมาเล่นงานพวกเราเอา ธรรมชาติกลับมาเล่นงาน เราทำลายธรรมชาติกันก่อน ธรรมชาติเขากลับมาเล่นงาน

ต้องพิจารณาหาเหตุหาผล แต่อย่าให้ใจของเราร้อนไปตามอำนาจของกิเลส พยายามดับพยายามละ พยายามเจริญพรหมวิหาร หมั่นแก้ไขคลายความหลงละกิเลสขัดเกลาตัวเราอยู่ตลอดเวลา แม้ตั้งแต่ใจที่สงบเล็กๆ น้อยๆ เป็นลักษณะอย่างไร ใจที่ไม่เกิดเป็นลักษณะอย่างไร ใจที่ปราศจากกิเลสเป็นลักษณะอย่างไร กิเลสเบากิเลสหยาบกิเลสละเอียดเป็นอย่างไร สติรู้ตัวเป็นลักษณะอย่างไร

ถ้าเราสนใจรู้จักวิธีรู้จักแนวทางแล้ว จะแก้ไขตัวเราเองตั้งแต่ตื่นขึ้นมา บอกตัวเองให้ได้ใช้ตัวเองให้เป็น อะไรควรละอะไรควรเจริญ อะไรเป็นประโยชน์หรือไม่เป็นประโยชน์ จัดระบบระเบียบของชีวิตของเราให้เรียบร้อยก่อนที่จะหมดลมหายใจ เป็นเรื่องของเราทุกคนไม่ใช่ว่าเรื่องของคนอื่น ยิ่งเรามีโอกาสได้มาอยู่ร่วมกันหลายคนหลายท่าน สิ่งที่จะเป็นประโยชน์เราก็พยายามรีบทำ สิ่งที่จะเป็นอานิสงส์เป็นบุญเราก็รีบทำ ทำภายนอกทั้งภายในของเราให้เรียบร้อย มีความรับผิดชอบ ความเสียสละ ความอดทนอดกลั้น รู้จักแก้ไข รู้จักปรับปรุงตัวเราอยู่ตลอดเวลา

ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาเราก็จะอยู่กับบุญ ทำอย่างไรกายของเราถึงจะเป็นบุญ ใจของเราถึงจะเป็นบุญ ทำอย่างไรสติของเราถึงจะต่อเนื่อง การพูดง่ายการกระทำการลงมือ เราต้องพยายามทำให้ถึงพร้อม ถึงจะเกิดประโยชน์ ชีวิตของเราจะดำเนินไปยังไงมายังไง ขณะนี้เวลานี้เราอยู่ในสภาวะอย่างไร เราก็ต้องพยายามทำหน้าที่ของเราให้ดี ก็จะค่อยดีขึ้นไปเรื่อยๆ จากน้อยๆ ไปหามากๆ จิตใจของเรามีความเสียสละ มีความรับผิดชอบ มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีความจริงใจต่อตัวเราเอง มีความจริงใจต่อคนอื่นหรือไม่ การแสวงหาธรรมเราจะแสวงหาวิธีไหน ก็อยู่ที่กายของเรานี่แหละ อันนี้เรื่องของกายเรื่องของใจแต่เขาก็อาศัยกันอยู่

อยู่ในภพมนุษย์ได้เกิดมาอยู่ในภพของมนุษย์ เราต้องทำความเข้าใจกับภาษาธรรมภาษาโลก อย่าหลง ความหลงนั่นแหละทำให้เราเกิด หลงได้อยู่ในได้มาเกิดอยู่ในภพมนุษย์ มีกายเนื้อมีหนังหุ้มห่อ แล้วก็มีความคิดมีอารมณ์ มีกิเลสเข้าไปหลงไปหลายชั้น หลงไปหลายชั้น แม้แต่การเกิดของวิญญาณเกิดการปรุงการแต่งนั่น ก็ถ้าไม่ถ้าไม่หลงเขาก็ไม่เกิด มันหลงมาหลายชั้น เราจะเอาสติปัญญาของโลกิยะเข้าไปแก้ไขเข้าไปหาเหตุหาผลจะไม่เจอหรอก นอกจากสติปัญญาที่เกิดจากการเจริญภาวนา เข้าไปรู้เข้าไปเห็นเข้าไปทำความเข้าใจแล้วก็เอาไปใช้กับสมมติ

ตามแนวทางของพระพุทธองค์ที่ท่านได้ค้นพบ หลักของอริยสัจ หลักของอนิจจังทุกขังอนัตตา ขันธ์ห้าของเรามีอะไรบ้าง ประกอบขึ้นมาด้วยอะไรบ้าง เราก็ต้องพยายามศึกษา เราไม่เข้าใจวันนี้วันพรุ่งนี้เราก็ต้องเข้าใจ ตราบใดที่เรายังสนใจอยู่ก็ต้องพยายามกันนะ เป็นแค่เรื่องการหายใจเข้าออก เรื่องการอยู่การกิน กายของเราทำหน้าที่อย่างไร ทวารของเราทำหน้าที่อย่างไร มันไม่มีมากหรอก ก็มีอยู่ในกายของเรานี่แหละ เราค้นคว้าลงไปเถอะสักวันหนึ่งเราคงจะเห็น ไม่เห็นช้าก็ต้องเห็นเร็ว ตราบใดที่เรายังดำเนินอยู่

สร้างความรู้สึกรับรู้การหายใจเข้าออกของเราให้ชัดเจน พากันไหว้พระพร้อมๆ กัน ค่อยไปสร้างสานต่อให้ได้ทุกอิริยาบถนะ